Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 833]
| |
De eerste Carileen,Stemme: Nova.Carileen,
Ey! wilt u niet verschuylen,
Jn het diepste van het Wout,
Maer hoort mijn Nimphje hoort,
Ey! maer een woord,
Van Cloris, waar op gy u zoo vast betrout,
Seg waer heen,
En vreest gy niet de Kuylen,
Daer de Nimphjens-schaeckers zijn,
Dat Saterlyk gebroet,
Dat geyle goet,
Sy schenden soo meenig soete Nimphelijn,
Dus harderesse,
Keert terwijl gy meugt,
Weest geen moordresse,
van uw eygen jeugt,
Maer ziet,
’t verdriet,
’t Geen u genaekt,
En keert,
| |
[pagina 834]
| |
Eer gy leert,
Hoe de Satyrs schaeking smaekt.
Na ’t geviel,
Gy mogt eens loos ontkomen,
Dese Splittekootjes list,
Door loop of snelle vlugt,
Of naer gesugt,
En dat gy het Bosjes nare wegen wist,
Ach mijn ziel
de tacken van de Bomen,
Met haer zwaer neer-buygend’ lof,
Die raekten dan mijn hart,
U hayr verwart,
Wie souder mijn lief, mijn Engel helpen of,
Tijgers nog Leuwen,
Beeren wreet en stout
Die door haer schreeuwen,
dreunen doen het Wout,
Dat ‘t lilt,
en trilt,
Van bangigheen,
Wie sag
U geklag,
Dan lieve Carileen.
Kom, ey kom,
En wilt u wreedheyt buygen,
Al myn Schaapjens schenk ik u,
Mijn huyzing en myn stal,
Mijn al en al.
Hoe moogt gy Nimphjen nog langer wesen schuw,
Keert weer om,
mijn staf die sal getuygen,
Hoe u Cloris trouw bemint,
Wanneer u lieve woord,
Sal komen voort,
En dat men ons zielkens t’saem in d'Egte bint.
Als hy sal drucken
Lipjes ende Mond,
Als hy sal plucken,
d'Oorsaek van zijn wond,
| |
[pagina 835]
| |
Jk weet,
met leet,
Gy seggen sout,
wat mogt,
onbedogt,
Jk vlugten dus in ‘t wout.
Ag zy keert,
Nu is mijn staf bepeerelt,
Cloris loopt u Lief te moet,
Mijn hartje word verheugt
En springt van vreugt
Mijn zieltje gevoelt het aldersoetste soet,
Nu braveert
mijn min de gantsche werelt,
Jae den Hemel lagt mijn toe!
Myn soete Carileen,
Mijn eenigst' een,
Jk weet nauw wat ik van groote blijdschap doe,
Laet ik u Lipjes,
aengename maegt,
Drukten haar Tipjes,
Nu ‘t de Goon behaegt,
En gy,
Doet vry,
Al wat u lust,
Gy moet
Nu soo soet,
Van Cloris zijn gekust.
Suyde Wint,
Komt, met u swoele aesem,
Aura ey: komt met u koelt;
Want uyt mijn liefjes ligt,
En aengezigt,
Een Beekje van sweet en heete tranen spoelt,
Harders Kint,
O Hertje snakt naer Assem,
Rust hier onder 't geurig Blos,
Hoe swoegt u lieve Borst,
Ag dat ik dorst,
‘k Ontreeg u mijn lief tot aen de middel los
Rust op de Kruytjes,
Of in Cloris schoot,
Strengelt u Tuytjes,
Nu met Roosjes Root,
Op dat
geen bladt,
U Kranselijn
om vlegt,
Voor in d’Egt
Gy Cloris bruyt sult zijn.
|
|
