Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 809]
| |
Een Nieu Klaeg Liet,Op de stemme, Laura laed u Schaapkens, etc.Verdwaelde Koninginne,
die 't Hof al van de Koning,
niet meer tragt te beminne,
en mint een boere woning,
dog wie kent mijn,
in desen schijn,
vermomt van naem en kleere,
voor goudt en zy,
een boeren Py,
die kroon so te ontbeeren.
Als d'heugelycke reye,
voor 't flickerigh dageraedt,
hun vee ten boswaerdt weyen,
zingen met goed gelaed,
Zied Tytans bruyd
haer kimme uyt,
haer groote fackel steeken,
elck Harder zeyd,
o zoete Meydt,
wat mag u dog ontbreeken.
| |
[pagina 810]
| |
Jck ben nu van de weeghen,
al willens af gedwaaldt,
vermits mijn bracken regen,
op 't vlacke aardryck daeld,
schaft hoor ik hem,
neen valsche stem,
Echo haest my in de ooren,
hee de hartog quam,
my de eer benam,
die ik Frederik had geswooren.
Jk waande dat ick blusten,
die liefde van Fredrik graaf
die ick soo dertel kusten,
maer 't was de hertog Octaef,
ach Fredrik lief,
de hertog eerdief,
die heeft mijn koets beschreden,
nam in u schijn,
de wil van mijn,
die ik u dogt te besteden.
Want doe ick wacker worden,
zoo kusten hy mijn hand,
en mits ik omme snorden,
trad hy van 't ledekant,
doen zeyde ik
lief Frederik,
mijn hert mijn uytverkooren,
Ay nog een woord,
maer hy gink voort,
en wilde gans niet hooren.
Waarom dat ik onwaerdig,
dit heel euvelijk nam,
emilia die vaerdig,
verbaest ter kamer quam,
en sprak my toe,
mijn vrou wel hoe,
ik loof niet frederik gaen is,
mits keert hy uyt,
doen was 't dien guyt,
vervloekte Octavianus.
Snoo roover van mijn glanse,
wiens geylheyt brak den strik,
mijn maegdelijke kranse,
die ik hiel voor Frederik,
die mede sweeft,
als Balling leeft,
waer gaet gy u lief verschuylen,
| |
[pagina 811]
| |
gy 'er geweest,
stuurt uwen geest,
uyt onder aerdsche kuylen.
Vondt de doodt geen bequamer,
onder het aertsch geswarem,
moest hy mijn wapen kamer,
bepronke met sijn arm,
zal nimmermeer,
ag Fredrik heer,
u toortse my beloncken,
't ligt ik ruyl,
en dagelijx schuyl,
in duyster naer spelonken.
|
|
