Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 760]
| |
Voys: Gelyk de Beekjes vloeyen.Engeltje uytverkooren,
O pronkje van mijn jeugd,
Ag Kloris kind geboren,
Van zeden en van deugd,
Ag, en ag ag,
Nu ga ik verloren,
So ik moet missen u vreugd.
Jongman ik wou wel hooren,
Waer in mijn schoonheyd legt,
't Komt mijn heel vreemt te vooren,
De reeden die gy segt,
Ag, en ag, ag,
Jk leender geen ooren,
U reden zijn te slegt.
U wangen vol in 't bloosen,
Omringt met jeugdig vel,
Die staen zo root als roosen,
U oogjes die gaen snel,
Ag, en ag, ag,
Mogt ik u eens koosen,
Dan waer het met mijn wel.
Jonkman al dese reden,
Sijn maer een bagatel,
Van wel gemaekte leden,
Van schoonheyd en van vel,
Ag, en ag,
laet mijn maer met vreden,
Want ik u praet niet tel.
Jk sal mijn heel vermaken,
Als ik eens met mijn hand,
Mag aen u boesem raeken,
Dan raek ik heel in brand,
Ag, en ag, ag,
Hoe soet zijn u kaeken,
Als Roosjes op het Land.
Liet ik mijn boesem drukken,
Dan zoud
| |
[pagina 761]
| |
gy verder gaen,
Jongman al dese nukken,
Staen my in 't minst niet aen,
Ag, en ag, ag,
Mijn Roosje te plukken,
Daer werd het om gedaen.
U blanke witte handen,
En Borsjes appel rond,
U schoone witte tanden,
Daer by u roder mond,
Ag, en ag, ag,
Hoe soet zijn de banden,
Hebben mijn 't hart doorwond.
Jonkman 'k kan niet beseffen,
Waer mijn die schoonheyd zit,
Die gy zo gaet verheffe,
Dat aerdig root en wit,
Ag, en ag, ag,
Jk kan niet beseffen,
Jn geen een eenig lid.
U Kin die heeft een kloofje,
En is niet plomp of grof,
Daer by een goelijk hoofje,
Verzierd met d'eelste stof,
Ag, en ag, ag,
gy jeugdig sloofje,
Daerom verbreyd ik u lof.
Jonkman 't zijn minne togten,
Die u het oog verblind,
Gy soekt het geen meer sogten,
Maer niet het geen gy vind,
Ag en ag, ag,
Dat gy u bedogten,
Want gy loopt tegen wind.
Gelijk de Beekjes vloeyen,
Met een stantvaste vloed,
Zo sal mijn min steets groeyen;
Binnen in mijn gemoed,
Ag, en ag, ag,
Hoe zwaer zy de boejen,
die ons de liefde aen doed.
Gy zoekt met mijn te gekken,
Dat hoor ik aen u praet,
Daerom wilt maer vertrekken;
Jk versoek dat gy gaet,
Ag, en ag, ag,
't zou maer tot nadeel strekke,
Van mijn Maegd'lijke staet.
Wel waerom zou ik vlugten,
Voor die geen die min
Dat zou mijn Jonk hert doen sugten,
Dat ik geen troost verwin,
| |
[pagina 762]
| |
Ag, en ag, ag,
Wat zijn dat genugten,
Daer 's niet soeter als de min.
Door al u soete reden
Hebt gy mijn hert doorwond,
Jonkman ik min u meede,
En seg mijn 't herten grond,
Ag, en ag ag,
Weest maer wel te vreden,
Jk schenk u mijn trouw terstond.
Philis in 't ruysen der blaeren,
Daer een kleyn Beekje door vloeyd,
Laet ons te same vergaeren,
Daer het kruyd weeldrig groeyd
Ag en ag ag
Kom laet ons saem paren,
Want nu ben ik ontboeyd.
Jonkman op u begeeren,
Schenk ik aen u mijn Trouw,
Jn alle deugd en eeren,
Hoop ik te zijn u Vrouw,
Ag, en ag, ag,
Wilt vreugde verweeren,
Wenkt nu om geen meer rouw.
Mijn Philis uyt gelesen,
Mijn overschoone bruyd
Nu sult gy mijne weesen,
Nu is ons vreyen uyt,
Ag, en ag, ag,
Nu ben ik genesen,
Nu nog een kusje tot besluyt.
EYNDE. |
|