Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 752]

Een klugtig Lied, van drie Lands-knegten van Stralenburg

Alst begint.

Daer quamen drie Lands-knegte,
van stralenburg over den Rijn
van stralenburg over den Rijn,
van strijde en van vegte,
drie Lands-knegten,
daer wouden sij meester van zijn.

Sy quame tot een waerdinne,
waerdinne tapt onsser de wijn,
waerdinne tapt onsser de wijn,
al wat wy hier verteere,
en versmeere,
daer sal ik u borg voor zijn.

Waerom soo soude ick u borgen,
gij hebter geen geld nog pand,
als kaf en ligte veeren,
zijn u kleere:
gy komter uyt byster land.

De meyt sprak tot de vrou,
vrou tapter de gaste vry Wijn,
laed haer hart op halen,
'k zal 't betalen
al watter verteert sal sijn.

Doe sprak de waert met morre,
hoe spreek ons maget so bout,
zy sulle dommineere,
en verteere,
al u zilver ende rood goud.

Hoe soude zij verteere,
mijn silver en root Goud
ik heb nog duysend Kroone,
die zijn schoone:
en ook van jaertjens oud.

Doen spraker de jongste van drye:
'k wou dat 'er dat Meysken was mijn,
ik zou haer vrolijk leyde:
langs groen heyden,
tot Stralenburg over den Rijn.

Soud gy mijn vrolijk leyde,
tot stralenburgh over den Rijn,
maer eerst moest ick

[p. 753]

 

weten,

 

in 't secreeten:

 

wat 'er u Vader mag zijn.

 

 

 

Woud gy so garen weten:

 

wie dat 'er myn vader mag sijn

 

den Hartog van Traveerne

 

drinkt so geerne,

 

de rinsse koele wijin.

 

 

 

Den Hartog van Traveerne

 

is dat 'er de Vader van dijn,

 

so mag ik dan wel klagen,

 

al mijn dagen,

 

gy seyter den Broeder van mijn.

 

 

 

Om dat ick ben u Broeder,

 

baerdt dat u jonck hertje rou,

 

og ja u bruyne ooge,

 

mijn bedrooge,

 

ik meende te sijn u vrou.