Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 731]

^*

* Katern 94

Een Nieu Lied, van een trouwe Minnaer, en 't scheyde van zyn Lief,

Stem, Alst begint.

O droevig ongeval,
dat mijn drijft over al,
mijn Ziel die wort gekaest gelijck een bal,
mijn leven is gelijk een schip,
dat dikwils wort gedreven op een klip,
door een Tempeest of ongestuyme Zee,
even zo gaet 't met mijn leve mee.

Cupido niet onsiedt,
die toondt men zijn verdriet,
ik voel al ree de pijle die hy schiet,
maer ik en aght zijn dregementen niet,
wel aen wel aen ik ben gereet,
so maek een eynde van mijn droevig leed,
verlost mijn uyt dees over groote pijn,
o God ick sal u daer voor dankbaer zijn.

[p. 732]

 

Want waer ik ga of sta,

 

mijn Ziel vin geen gena,

 

't sij des morgens vroeg en savons spa,

 

de dood die volgt my op mijn hielen na,

 

mijn zugt gequel aen mijne Ziel,

 

is even of den Hemel op mijn viel,

 

ja 't pluym gediert dat singt een droevig Lied,

 

sied daer is geen ent aen mijn verdriet.

 

 

 

Als ik een Bloempje pluk,

 

of van haer steeltje ruk,

 

so denk ik og die Bloem heeft meer geluk,

 

als mijn elendig leven vol van druk,

 

og dat 'er nog een ander quam,

 

die my 't leve met 't bloempje nam,

 

hoe soud ik my verblijde in mijn ent,

 

als hy my verlost uyt dit swaer torment.

 

 

 

Adieu dan vreugt en pijn,

 

en wat 'er meer mag sijn,

 

adieu dan al die nog eens denkt om mijn,

 

adieu voor al mijn zoete Rosalijn,

 

terwijl ik u dan derve moet,

 

so sweer ik zal nogtans mijn trou gemoet,

 

noyt wijke van zijn groote trouheyt af,

 

en al mijn leet mijn volge tot in 't graf.

 

 

 

Als gy dan naderhant,

 

wanneer ick ben van kant,

 

u min hebt in een anders hert geplant,

 

of bent verbonde in den egten band,

 

zo wens ik u dat gy geniet,

 

zo veel vreugt als ik ley verdriet,

 

en dat den hemel u meer liefde toe schikt,

 

die u daer na so trou bemint als ick.