Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 694]

Een vermakelijk Herders Gezang,

Op een nieuwe Voys.

Weest overschoon Herderin gegroet,
Liefste die mijn ontsteld mijn bloed
mogt ik 'er mijn liefde doen blijken;
aen u schoon Engelin;
gy sou 'er het vonnis strijken,
Dat ik 'er geen ander min.

De Jonkmans zijnder altijd gewoon
Zy spreken in 't vryen woorden schoon
een dogter moet het niet agten,
jonkers los gevry,
Want alle hun minnen en klagten,
Zijn vol bedriegery.

Schoon Lief wel meent gy dat ik u vley,
Of dat ik u tot schand verley,
mijn Engel ik salder u trouwen,
Mijn hoop mijn troost, mijn al,
En maken van u een Vrouwe,
Alhier op 't aerdsche dal.

Mijn Schaepjes sal ik verlaten niet,
Die gy in 't veld daer weyden ziet,
want al mijn hertjes vermaken,
Dat is by haer in 't veld,
Mijn Lammeren moet ik bewaken,
Zy lopen daer ongeteld.

Schoon lief laet 'er u Lammerkens staen,
Laetse eens aen der heyden gaen,
Een Kroontje moet gy 'er nog dragen,
van fijn Ducate gout,
En rijden in een Koetswagen,
verlaet dat groene wout.

Jn een Koetswagen rijd ik niet,
Nog wil geen Kroon die gy my bied,
Een

[p. 695]

 

Kroontje van groene blare;

 

met bloemtjes gepalleert,

 

die stel ik op mijn hayre

 

de Herder die flatteert.

 

 

 

Verlaet u Herder en gaet met my,

 

Jk sal u kleden gaen in 't Sy,

 

Jn een Paleys sult gy woonen,

 

Met Kamers rijk beset,

 

Daer sal ik u vriendschap toonen

 

Uyt liefde mijn schoon Bruynet.

 

 

 

Jk leef veel geruster in mijn koy,

 

En in een huys gedekt met stroy;

 

Ag! Jonker ik moet u bedanke,

 

Van al u kortesy

 

Want al die Hoofse ranken,

 

En deugen dog niet voor my.

 

 

 

Schoon Lief wel blijft gy dan in 't veld,

 

daer u den vyand so ontsteld,

 

Gy ziet 'er den Huysman vlugten,

 

zijn huys werd afgebrand,

 

de Herderinnetjes sugten,

 

Ag Liefje geeft mijnder de hand.

 

 

 

Jk bid u Monsieur mijn niet meer vraegt,

 

Want geenen Jonker mijn behaegt,

 

Jk wilder veel liever gaen dolen

 

en leven in verdriet;

 

als gaen by jonkers ter schoolen,

 

Die mijnder gelijken niet.

 

 

 

Adieu dan spijtige Herderin,

 

Adieu mijn overschoon Vriendin,

 

Moet ik u Schoone haten,

 

Ag wat een pijn voor mijn,

 

Soo sal ik nog blijven praeten,

 

Dat ik 'er Vriend sal zijn.