Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Minne-zugt.

Voys: 't is wie wil hooren zingen.

Ach! wat helpt nu mijn zugten,
U ooge als een Sonne schijn,
't Geen niet uyt mijn hert kan zijn,
Maer o! Goon; sy gaet nu vlugte,
Brengt mijn hert in smert en pijn.

'k Stae by dag en nagt te klagen,
Maar u hert als Marmre-steen,

[p. 686]

 

Ag! hou stand mijn Clorimeen,

 

'k heb mijn hert u opgedragen,

 

Maer gy agte geen geween.

 

 

 

Ag! als ik zie uw Lonken,

 

Elck een lonck is een vlam,

 

Waer door gy mijn vryheyt nam,

 

Ag! uwe Lonken doen ontfonken,

 

Jn mijn hert een minne vlam.

 

 

 

U ooge sijn de pijle,

 

En daer by uw Godlijckheen,

 

Ag! mogt ik eens met u treen,

 

Maer gy agt geen Minne pijle,

 

Schoon ik zugte Clorimeen.

 

 

 

Jk deed voor uw offerhande,

 

Maer gy lagt om Minne-gloet,

 

Jk daer tegen dagt ‘t was zoet,

 

Om dat ick van Liefde branden,

 

Maer haer Liefde schynt wel Roet.

 

 

 

Want sy stopt voor mijn haer ooren,

 

Ag! haer hert is als een steen,

 

Schoon ik zugt en Roep staeg ween,

 

Maer sy wil geen Liefde hooren

 

Schoon ik met vreugt tot haer tree.

 

 

 

'k Quam met Min-zugt neer gebooge,

 

Voor mijn tweede Aerds Godin,

 

Die ik totter Dood bemin,

 

Ag! kreeg sy met mijn mededogen,

 

Maer 't schynd sy spot met de Min.

 

 

 

'k Sogt met tranne te bewegen,

 

En te raeke in haer hert,

[p. 687]

 

Ach! ik dagt 't eens gloeyend werd,

 

Maer sy laet mijn nu verslegen,

 

ik sterf nu van Minne-smert.

Door J.V.