Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Hier hebt gy het wonderlijck voorval, geschied binnen Gouda, waer in verhaelt wordt de kraght van de Nagt Merry van Keulen, alsoo een Vrouw door het ryden desselver is in de Kraem gekomen.

Op de wijs, O Hemel hoor myn klachten aen, etc

Comt by en hoord te samen aen,
Men sal u hier gaen zingen,
Hoe het ter Gou is tot gegaen,
't Zijn wonderlijcke dingen,
Die daer henen zijn geschiet,
Aen een Vrouw ick noemse niet,
Door 't spoken quam sy in verdriet.

[p. 545]

 

Het is voorwaer een brave tas,

 

en geensins van de slegte,

 

Men twijvelt niet of zy en was

 

Geheel de oprechte,

 

Doch de Vrouw ging langh quaed deeg,

 

Soo dat de geheele steegh

 

Veel medelijden met haer kreeg.

 

 

 

Haer Man is over langen tijd,

 

Na Jndien gevaren,

 

Soo dat sy haer alleenig lijd,

 

om haer reyn te bewaren,

 

Maer sy quam tot ongeval,

 

Ach wat beurd de Vroutjes al,

 

Gelijck men u verhalen sal.

 

 

 

Eenen keulsen tovenaer,

 

Js tot haer in getreden,

 

De Vrouw en dagt op geen gevaer,

 

Maer hy heeft haer gereden:

 

Mits dat hy Nagt-merry was,

 

Denkt eens hoe dit quam te pas,

 

Quam hy snachts quellen die soete tas.

 

 

 

Haer Lichaem wierd heel ongesond,

 

Sy raekte aen het zwellen,

 

De Vrouw ging aen de Buere in 't ront,

 

Haer droeve quael vertellen,

 

Sprack ick ben vol groote pijn,

 

Ach wat scheelter dogh aen myn,

 

Wat zal 't op 't laetse nogh met mijn zijn.

 

 

 

Elk gaf uyt medelijden raed,

 

Maer het en mogt niet helpen,

 

Des men Doctooren vragen gaed,

 

Om dese smert te stelpen:

 

Vele Medecynen ras,

 

Nam sy in op 't selve pas,

 

Maer 't wou niet helpen dees braven tas.

 

 

 

Men nam op 't laeste een besluyt,

 

't Was een beslote water,

 

Men docht niet dat het was verbruyd

 

van dese Keulse Kater,

 

die wel garen sag een Kat,

 

die een mooy bont vel aen had,

 

Om op te ryen verstaje dat.

[p. 546]

 

Jn Juny een en twintig hoor,

 

Heeft zy noch ingenomen,

 

een poeyerken dat deed doen voort

 

't Besloote water koomen,

 

Dog de pijn vermeerderd zied,

 

Sy mogt / langer harden niet,

 

Veel Vrouwen weenden om haer verdriet.

 

 

 

Den Meester quam en riep seer snel,

 

Men moest een Vroed-vrouw halen,

 

Die sou haer nu genesen wel

 

Van al haer droeve qualen,

 

Elck verschrickten van dit woort,

 

Doch het werck ging haestig voort,

 

De Wyven wierden op haer verstoort.

 

 

 

De Vroetvrouw vraegden haer terstont

 

Wie hier de Vaer sou wesen,

 

en zy antwoorden haer goet ront

 

Den Keulenaer by desen,

 

Og hy ley op mijn zo zwaer,

 

dat ick altijdt docht daer naar

 

Als dat het een Nagtmerry waer.

 

 

 

Hier op heeft dese soete Moer,

 

Een mooye pop ontfangen:

 

Wel Vrienden 's is daerom geen Hoer,

 

Wie sou daer na verlangen,

 

Elk dan neerstigh voor hem ziet,

 

dat de Keulse Nacht-merry niet,

 

U komt brengen al in 't verdriet.