Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Een Nieu Liet, van de Swarte Ruyter,

Op een aengename Voys.

Te Lijden op het Galgs velt,
Een Pael doen sy mijn wese,
Daer hebbe sy mijn stracks aen gestelt,
Om te danse met vreese,
Me[e]ster Hans die speelden lustig op,
Hy gaf mijn al van dat giesel sop,
Jk heb het soo weynich gepresen.

Nu ben ik weer in swaer verdriet,
Jck quam op 's Heeren weegen,
De Heeren van Taegs-velt ken mijn niet,
Hy sach mijn aen ter dege,
Hy heeft al door sijn loos beleyt,
En dat met alle soetigheyt,
Mijn op sijn Wagen gekregen.

[p. 535]

 

Van Noortdorp wiert ik gebracht,

 

Na Hartecum gesonden,

 

Daer hebbe sy my met goet verdacht,

 

Seer wreet en streck gebonde,

 

Sy brachte mijn ook seer fray te Thoon,

 

Tot Alkmaer in de stad seer schoon,

 

Jk moet het al gehenge.

 

 

 

Tot Alkmaer quam 'er een groot gerucht,

 

De Ruyter is gevange,

 

Veel Mensche quame daer te vlucht,

 

Een yder had verlangen,

 

Daer quamen meenigte van Lien,

 

En dat was al om mijn te sien,

 

Of ick stracks soude Hange.

 

 

 

Des Saterdaghs brachte mijn weer uyt,

 

Jk moest het weer gehenge,

 

Sy brachte myn in keesooms schuyt,

 

Na Haerlem te brengen,

 

Nu sit ick tot Haerlem ten Thoon,

 

En dat voor alle man Eeven schoon,

 

Jk moest het al gehengen.

 

 

 

Nu sit ick tot Haerlem in 't gat,

 

Aldaer in 's Heere bande,

 

Jck woud ick weer tot Alckmaer Sat,

 

Aldaer in 's Heere handen,

 

Maer liever wil ick op dit pas,

 

Dat ick op de groene heyden was,

 

Dan mocht ik Spanceeren gangen.

EYNDE.