Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Een nieuwe Amoreus Liedeken van een Delvenaertjen,

op een nieuwe voys.

Dats wie wil hooren dats wie wil zinge,
Hey wie wil weten een nieuw Lied,
Een Delvenaerken die ging uyt minnen,
By een mooy Meysien, hy hadze Lief.

O Delvenaerken wout gy mijn minnen,
Soo segt eens wat Jey winnen wilt,
Dat 's twaelf stuyvertjes plagt ik te winne;
Jk sal u dienen als een Venus Kind.

[p. 522]

 

O Delvenaerken komt tavond spade,

 

En wilt niet beyden tot morgen vroeg

 

brengt mijn een kaerszie lief van anderhalf palme,

 

Jk sal u geven dat 's werk genoeg.

 

 

 

Een kaersjen lief van anderhalf palmen,

 

Heb ik voorwaerlijk niet op mijn Stal,

 

Jk ben een Jonger held seer zwak van leden

 

Jk weet mijn werk u wel behagen sal.

 

 

 

Bent gy een Jonger held seer swak van leden,

 

En ik een Meysjen fris en wel gedaen,

 

dats mijn lantarentje brand heet van minne,

 

Dat sal u kaersjen lief wel uyt doen gaen.

 

 

 

Snagts ontrent 't was middernagte,

 

De klok sloeg een en hy telde drie,

 

Sijn agterlendetjes kost hy niet roeren,

 

Van zijn liefs beddetje zoo moest hy treen.

 

 

 

Hy stroyde zijn vreugde voor zijn liefs krebbetje,

 

Dat deed dat schoone Kind maer alzo wee

 

gy sult u Paerdetje niet meer verwatere,

 

Op mijn Riviertjen wel schoon Jonk Heer.

 

 

 

Zal ik mijn paerdetje niet meer verwatere

 

Op u Reviertje wel schoon Jonk Vrouw,

 

Jk sal 't voorwaerlijk met spooren steeken,

 

Al wist ik 't Paerd dat zijn hals of rijen sou.

 

 

 

O Delvenaerken wilt u verfraeyen,

 

Of ik moet uyt om een ander zien,

 

Neemt gy een Liefste gy moetze paeyen,

 

Of zy zal u geen weder Liefde bien.

 

 

 

Adieu Princesse, adieu Voogdesse,

 

Adieu Princesse, Lief 't is al gedaen,

 

Mijn Paerdetje is 'er zoo moe van draven,

 

Het wil altijd leggen en nimmer staen.

EYNDE.