Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff) (ca. 1650-1750)

Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 487]

Een Schrikkelyke Moordery, gedaen door Moeder, Dogter, en Meyt, en wat voor Straf zy daer voor ontfangen hebben, Stemme: Hoe quelt de Min. Komt Christenen al, Luystert na dit geval Jk u verhale sal, Hoe een Jonkman van staet, Een Juffrou vryen gaet, Het was een jonge Spruyt heel jong van jaren, Die weeldrig was, Leefden sonder bezwaren, Heel mooy en schoon, Als een Godin ten thoon. De Moeder snoot, Dit houwelijk verboot,
[pagina 488]
Wenst haer veel liever doot, Als dat haer Dogter sou, Sijn een geringe Vrou, Mijn lieve kind het is een kaele Jonker, Hy heeft geen geld, daer toe een groote pronker, Volligt mijn raet, En wagt u voor dit quaet. Dit lieve Paer, verkeerde met malkaer, Daer quam een groot misbaer, De Liefde die is blind, Dees Juffrou wierd met kind, Daer zit de slegte Duyf bedroeft te weenen, Haer lieve Minnaer is geloopen heenen, Sy onverdult, Geeft haer Moeder de schult. Dees Juffrou schoon, Die kreeg een jonge Soon, En dat voor haeren loon, Des Satans boosen raet, Haer straks om 't herte slaet, En de Moeder heeft door Duyvels ingeven, Haer eygen Dogter tot het quaet gedreven, Og foey wat schant, Hellept u Kind van kant. De Moorderes, Die nam terstont een mes, En gaf haer Kind de rest, Daer mee was 't niet gedaen, Js weer na 't Kind gegaen, Sy scheurt haer soete schaep in vijf ses stucken, En heeft het eerst tegen de muer gaen drucken, Heel gram en stuer, Verbranden in het vuer. Een maent daer naer, So quam het kind zijn vaer, Maer raekt in groot bezwaer, Hy sey mijn Lief bemint, Waer is ons soete kind, De Moorderes die sprak, Lief wilt het weten Dit werk hout men stille in secreten, 'k Heb het bestelt, En dat voor weynig geld.
[pagina 489]
Lief komt by my, En zit wat aen mijn zy Weest vrolijk ende bly, Mijn Moeder die wil nou, Dat ik sal zijn u Vrou, Jk denk geen quaet, Het geen gy hebt bedreven, Wy sullen t'same in den Echt gaen leven, Drinkt dese Wijn, En laet ons vrolijk zijn. Den jongen Heer, Die was verblijd soo seer, Dagt op geen kommer meer, Hy dogt dit is al goet, Wat mijn de Liefste doet, En heeft eens lustig uyt de borst gedronken, Hy sprak mijn Lief mijn dunkt ik word beschonken, Sy sey mijn Heer, Wilt dan maer leggen neer. De Moeder quaet, Sprak Dogter met 'er daet, Ey volgt dog mijn raet, Gewroken is u leet, Dat hy te voor u deed, Jk en de Meyt sal hem te bed gaen helpen, Wilt dan aen hem dog al u gramschap stelpen, Den dronke Fielt, moet haestig zijn ontzielt. Dees jongen Gast, Die lag en sliep seer vast, Maer hy wierd haest verrast, Van een wreede Beulin, Die met verwoede zin, Sijn eygen zwaerd nam spoedig in haer handen, En heeft hem daer vermoord, o gruwel schande, Daer is u loon, Voor dat gy stal mijn kroon. De Meyt op 't pas, Die quam ook loopen ras, Als Juffrou bezig was, Die sey pakt u maer voort, Gy hebt hem al vermoort, Jk en u Moeder sullen een sak halen, En dragen hem in 't water sonder falen, Om dat u quaet, Dog niet en komt op straet. Diep in de nagt, Sy doen niet lang en
[pagina 490]
wagt, Maer dragen al haer magt, Hem na het water toe, Sy waren beyde moe, En hebben 't lichaem in 't water gesmeten, Op dat het niemand sou komen te weten, Dat zijn twee doon, Al van een Vrous persoon. Maer Hemel ag, Het quaet quam voor den dag, De Heeren hoort gewag, Van dese wreede daed, Men haer straks vangen laet, Sy mosten alle drie haer Vonnis hooren, Dat men haer in de Vlam sou gaen versmooren, Met groote schant, Drie aen staken verbrand. 't Js waer geschied, Gelijk als in dit lied, Waeragtig word bedied Al in de Stadt Doorwijk, Voor yder een publijk, Sy hebben alle drien haer Regt ontfangen, De Dogter riep o Heer het valt my bange, Wee Moeder ag! Die mijn hier soo toe bragt. EYNDE.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied

Naar de Nederlandse Liederenbank