Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 486]

Nieuwe Minnaers klagt.

Op een aengename Voys.

Ach mijn Schoone, mijn Beminde,
Troost mijn in dees droeve staet;
Want by u is troost te vinden,
Die 't verstant te boven gaet:
Gy alleen kunt mijn genesen,
En verheugen mijn gemoet,
Hoe soud gy dan bitter wesen,
Daer gy zijt het soetste soet.

Hoe soud gy mijn kunnen haten,
Daer ik u soo trou bemin,
Jk en sal u noyt verlaten,
En noyt stellen uyt mijn zin,
Voor dat mijn de doot sal scheyden;
Eer en verlaet ik u dog niet:
Aenhoort mijn klagten, aenziet mijn lijden,
Dat om uwent wil geschiet.

Min die doet ons hert verteeren,
Door het weygere van het soet,
Min die doet ons vleijen leeren,
En baert ons veel tegenspoed,
Door haer uyt gespanne netten,
Vangt sy ons in veel verdriet:
Sy is wreet en stelt ons wetten,
Maekt ons Slaef als sy 't gebied.

Laten wy de liefden haten;
Vlieden wy dat groot gevaer,
Min die speelt by alle Staten,
Meenig grol soo droef en naer,
En u wreedheyd uytgelaeten,
Brengt veel minnaers in gevaer,
Laten wy de liefden haten,
Vlieden wy dat groot gevaer.