Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 437]
| |
Stemme, Maekt vreugt aen alle kant.Jonker.
Ag waerde Herderin,
Mijn schoonste uytgelesen,
Gy bent die ik bemin
Ontfangt dees diamand op trouw,
Jk heb u uytverkooren,
Tot mijn Egte vrouw.
Herderin.
Mijn Heer wat tael is dit,
Hoe kan een herderinne,
Die gans geen schoon bezit,
Een Jonker trekken tot de min,
Dies bid ik u mee Jonker,
Houd dees woorden in.
Jonker.
Mijn uytgeleese maegd,
en schoonste van de Vrouwen
die mijn alleen behaegt,
Geeft my op trouw u regterhand,
En neemt gy daer en tegen,
Deese diamand.
Herderin.
Mijn Heer verexcuseert,
Mijn boers eenvoudig spreken,
'k Heb nooyt geen hoofs geleert,
Jk ben by Herders opgevoed,
Mijn hooft past geen Fontangie,
Maer een Roosen hoed.
Jonker.
Jk zal mijn Engelin,
U kostelijk doen tooye,
Gelijk een aerds Godin,
Gy zult bezitten huys en hof
En zijn gekleed in goude,
En geblomde stof.
Herderin.
Dat voegt mijn leden niet,
Jk draeg een linne kieltje,
Gelijk mee Jonker ziet,
En daer me ben ik wel vernoegt,
Jk eet en drink het geen,
Dat my het veld toevoegt.
Jonker.
Mijn schoone gy bevat,
Nog niet de hoofd vermaken,
Der weereld nog haer schad,
De rijkdom en de staet en eer,
De rust
| |
[pagina 438]
| |
en weelden
Diergelijke zaeke meer.
Herderin.
Me Jonker ik heb rust,
Meer als gy my kont geven:
Jk leef hier naer mijn lust,
Want wat ik lust werd my gestuurt,
Door een der Herders knaepjes,
Uyt de naeste buurt.
Jonker.
Verdoolde Herderin,
Kom laet ik met een kussie,
Voldoen mijn zoete min,
Jk wed het staet u beter aen,
Als het nog immer Herder,
Aen u heeft gedaen.
Herderin.
Geen Herder heeft die eer,
nog oyt van mijn genoten,
dies bid ik u mijn Heer,
Dat gy u Juffers streeld en kust,
So veel het u behaegden,
Laet mijn maer met rust.
Jonker.
O Pronk beelt van het Veld,
Buygt maer voor Venus voeten,
En voor haer zoet geweld,
Gy zultse vinden zagt te zijn,
En 't eenzaem Maegde leven,
Maer vol smert en pijn.
Herderin.
Jk haet de grilligheyd,
En stop daer voor mijn ooren
Vertrek mijn Heer 't is tijd
dat ik mijn Schaepjes uyt dit dal,
wat nader moet gaen drijven,
Na mijn Vaders Stal.
Jonker.
Mijn lief ik gae met u,
En sal u derwaerds leyden,
Weest dog voor my niet schu,
Het zijn u deugden die ik min,
Daerom verhoord mijn smeken,
Schone Veld-godin.
Herderin.
Mijn Heer indien ik sou,
Jn 't eynde resolveren,
dat ik sou zijn u Vrou,
zoud gy wel ooyt mijn slegte staet,
Verwijten als het gaet. doorgaens,
Jn in wereld gaet.
Jonker.
Mijn uytverkoren bruyd,
dat zweer ik by de Goden,
Dat ik heb een besluyt,
Om
| |
[pagina 439]
| |
u te dienen als mijn Vrouw,
Jn voorspoed en weelden,
En in druk en rouw.
Herderin.
Mijn Heer ik neem tot pand
U Trouw mijn aengeboden,
Daer is mijn regterhand,
Jk sal van dese uur of aen,
U als een Dienaresse,
Steeds ten dienste staen.
Jonker.
Kom laet ons samen gaen,
U Vader hier van spreken,
En schenk u Schaepjes aen,
De Herderinne hier ter stee,
Mijn soete Herderinne,
En gaet met mijn mee.
Herderin.
Mijn Uytverkoren Bruyd,
Nu is mijn bitter lijden,
En al mijn droefheyd uyt,
Jk sal u trouw zijn tot 'er dood,
En u beminnen als
mijn Egte Bedgenoot.
|
|