Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 436]

De Minnaer pryst zyn schoonste Silvia,

Stem: Als 't begint.

Silvia volmaekste aller maegden,
Silvia gy hebt mijn jonkhert doorwond,
Een lonkje van u mijn zieltje kan behagen,
God Jupeyn u schoonheyd nooyt heeft doorgrond,
Jk roep roem van geluk,
Als ik bloemjes pluk;
Al van u lipjes ruk,
Wel aen Godin ik wil gewillig sterven,
Want al 't aerdse goed,
Agt gy minne bloed,
Jk wensch van u besproet,
Wel ey laet mijn,
Fhilis u dienaer zijn.

Jk weet gy hebt u schoonheyd van boven,
En gy roemt nog van uwe mede schijn
daerom diend gy voor al natuur te loven,
U kaekjes gebloost u borst besproet met melk,
U hals als een zwaen
Oogen als Diaen,
Klaerder als de maen,
Wel ey laet mijn
Philis u dienaer zijn.

Cupido waerom gaet gy gestadig stoken,
En altijd op haer trouheyd ontfonken doed,
En altijd op u kansje zijt getroffen,
Maekt ook niet dat gy de maegt verkleyne doed,
maer daelt met u boog,
Uyt den Hemel hoog,
En neemt een zoet vertoog,
En wilt haer met schigt op schigt doortreffe,
Dringt door haer hert:
met een soete smert,
Dat zy gevoelig werd,
En maekt dan,
Dat gy haer houd in dwang.