Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos– Auteursrechtvrij
[pagina 433]
| |
Voys: Wat ziet men een gezwier.Philomon.
Schoon Herderin staet op,
En ziet Phebus in den top,
die is al aen het klimmen,
op de kimmen,
Rosetta mijn lief verlaet het dons der swaen,
Wilt met mijn gaen,
Het wollig Vee gaen weyden,
Aen der heyden.
Rosetta.
Wie komt hier in der nagt;
die mijn al soo onverwagt,
mijn soete slaep komt breken,
door zijn spreken,
Wel herder Philomon komt gy so vroeg,
't Js tijts genoeg,
Jk sal mijn Stal ontsluyten,
En gaen buyten.
Philomon.
Soet Lief 't is in de Mey,
En ons Vee moet in de Wey,
Jk sal u Lammeren hoeden,
voor het woeden,
Van wilde dieren die haer in het wout,
Somtijds onthoud,
en in de bosschen huylen,
en verschuylen.
Rosetta.
Wel Herder Philomon,
Jk gae met u aen de Bron,
En laet mijn Schaepjes aesen,
Jn de Grasen,
De Visjes springen daer het water stroomt
En in 't geboomt,
Daer zingt de Nagtegaele,
Soet van taele.
Philomon.
Wel schoonste Herderin,
Het leeft alles door de min,
De Mey die schijnt te geven,
Een nieuw leven,
Het
| |
[pagina 434]
| |
Pluym gedierte is geheel verblijd,
door Minnestrijd,
Ziet men de Beesjes paren,
Nu voorwaere.
Rosetta.
Ja Herder vol van deugd,
in de Mey is groot geneugt,
Het Gras dat ziet men spruyten,
Uyt de kluyten,
de bloemetjes soet van alder hande kleur
staen in haer fleur,
De boomen staen te groeyen,
En te bloeyen.
Philomon.
Ag soetste Herderin,
Mijn Rosetta die ik min,
Laet ik mijn Min betoone,
Aen u schoone,
vergunt mijn de vreugde van u soete schoot;
mijn Lief minjoot,
Hier onder 't loof der Linden,
Mijn beminden.
Rosetta.
Soet Herder u verzint,
Sout gy hier een Herders kind,
Gaen in de Wey onteeren,
met verseeren
Dat was een schanden voor de Herders al,
Hier in het dal,
Een kus sal ik u voegen,
Tot genoegen.
Philomon.
Wel denkt niet Herderin,
Dat ik door onkuysche Min:
U schoot soek te onteeren
Dat zy veere,
Ziedaer Rosetta mijn Trouw
die is voor jou,
Ach! schoon Jonkvrouw,
Laet ons sonder verdrieten,
Min genieten.
Besluyt.
Daer ging toen Philomon,
Met Rosetta aen de bron,
Haer soete Min versaden,
Jn de bladen;
Komt Herders vlegt een krans van lauwerier
Maekt goede cier,
Philomon Echt Rosette,
Na de Wetten.
EYNDE. |
|