Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 415]

Den Vissende Jonker in de Vissers Vyver, zynde een vermakelyke klugt van een Jonker en een Vissers Vrouwtje van Wyk op Zee, voorgevallen alhier,

Voys: Van kleyne Phlipje.

Daer quam 'er een Vrouwtje van Wijk op Zee,
Met botten en schollen alhier ter stee,
Ook Scharren en Tong,
Soo levend dat sprong,
Hoord hoe het dat Vrouwtje alhier vergong.

[p. 416]

 

Des morgen als zy quam in Stee,

 

Door een naeuw straetje nam zy haer tree,

 

Zy riep luyt en dol,

 

Wijker Botten en Schol,

 

Of Tongen

 

die sprongen

 

mijn mand is nog vol.

 

 

 

Daer riep 'er een Jonkertje ligt van aert,

 

Die hadder dien nagt zijn kleeren bewaert,

 

Hy zeyden gewis,

 

Hoor hier met je vis,

 

Laet kijken wat dat 'er mijn gading van is.

 

 

 

Het Vrouwtje dat setten haer mant ras neer,

 

En zeyden wilt kiezen na u begeer,

 

t'Js levend van snee,

 

En vers uyt de Zee,

 

Jk bender gekomen van Wijk op Zee.

 

 

 

Wat loofje jou gantsche zooy voorwaer,

 

Die gy moet torsen zoo bloedig en zwaer,

 

Zy zeyden minjoot,

 

Voor klijn ende groot,

 

Jk zalze jou geeven voor twee pond groot.

 

 

 

Jk salder u geven jou vollen eys,

 

Mits datje mijn gunt iou poesle vleys,

 

Komt hier in 't Salet,

 

Al is het wat net,

 

Wy zullen een uurtje gaen vissen op 't bed.

 

 

 

Dat Vroutje dat was 'er van 't draegen al moe,

 

Zy heeft 'er de koop geslagen voort toe,

 

Den Jonker faljant,

 

Die was als een brand,

 

Hy lag 'er het Vroutje op zijn Ledikant.

 

 

 

Toen ging hy aen 't vissen in 't vissertjes sloot,

 

Soo lange tot dat 'er zijn visje was dood,

 

Hy vong met pleyzier

[p. 417]

 

Een visje drie vier,

 

Tot dat 'er zijn dobbertje dogt niet een zier.

 

 

 

Toen heeft hy het vrouwtje betaelt kontant,

 

En gaf haer het geldetje in haer hand,

 

Toen ging zy voort heen,

 

Was welle te vreen,

 

Ligt komt 'er van 't vissen een vissertje kleen.