|
| |
Een Nieu Liedt, van de Wonderbaerlijcke Toverkonst, zynde
een verhael hoe de France Metselaers met de Duyvels een Contract hebbe gemaeckt, om een groote stercke muer voor Casteel van Dinant te leggen in den tijdt van twee nachten, het geen anders hondert Metselaers in den tijd van 3. Maenden niet sou konnen af- | |
| |
doen en hebben het aldus uytgevoert gelijk men in dit volgende Liedt kan lesen, welck Wonderlijk verhael ons de Amsterdamse Courant van de 21. February 1699 uyt de Brieven van Luyk oock heeft laten uytgaen Hetwelck men zingen kan,
| |
Op de Wijs 't is goet Capucyn te zyn.
Kom luystert na dit Liet,
'k Sal u hier een stuk verhale,
Wat dat in de Franse paele,
Binne Dinant is geschiet,
Van een deel Metselaers Basen,
En met de mont wacker blasen,
Maer voor 't werick blyve staen.
Doen sy sagen daer geen raet,
Om dat werck klaer te maken,
Hoort wat voor wonder saken,
Sy aenrechten metter daet,
Dies soo gaen zy accoordeeren,
Met de duyvels van der Hel,
Dat die haer sonder mankeren,
Die dit werck heel voortsetten,
Sonder eenig tyt verletten,
Dat men sou dees Metselare,
Want daer duyvels genoegh ware,
Die het Metsele verstaen.
Dit gespuys quam daer aen treen.
| |
| |
Met een groot rumoer te gare,
hadden daer van alles klare,
So van kalck als van steen,
Maekten daer in korte stonde,
Een dikke muur voor het Kasteel,
Van wel honderd roe[n] in 't ront,
En stont vast gemetselt heel.
De Wacht hoorden groot gedruys,
Die riepen geheel verslagen,
Wie komt by de nacht ons plagen,
Sa geeft vuur op dat gespuys,
Maer de Duyvels alte gaere,
Stonden daer niet van ontroert,
Voor haer schieten of gebare,
Maer haer saeken uytgevoert.
't Werck deden sy so spoen,
Jn twee nachten altegaere,
Dat geen hondert Metselare,
Jn drie Maenden souden doen,
Dies soo dachten sy tot loone,
Deese Meester Metselaers vat,
Te krygen sonder verschoone,
Die 't Contract beteekent had.
Wilde dees Metselaers gare,
Voor de Satans magt beware,
Spijt voor Duyvel Hel en doot,
Doch de Duyvels daer en tegen,
Maeckten haer seer boos en quaet,
En seyden dat allerwegen,
Loon voor de Arbeyders staet.
Sy stierde een van stonde aen
| |
| |
Soo de Metselaers in gebreecken
Bleven om met haar te gaan,
Weer de muer met het kasteel,
Dat een yder krijgt zyn deel.
En toonden hem heel 't onvreede
Hy wou de metselaers mede,
Hebbe al sou het noch soo gaan,
de Metselaers in haer handt,
Die daar mee gingen verdwyne,
Jn het onderaertse Landt.
Of dees Metselaers nu weer,
Daar in aenzien zullen wesen
alse hier waren voor desen
daer wort aen getwijfelt seer
Want daer synder die 't aenmercken,
Datse maer Knechs sullen zyn
Of als Opperluyde gaan wercken,
En drincken Water voor Wijn.
Maer omstanders altegaer,
Die dit Liedje komt te hooren,
En wilt u daer niet stooren,
Jck stelt het in u believe,
Maer uyt Lyck soo sijn hier brieven,
Dat het waerlijck is geschiet.
FINIS.
|
|
Auteursrechtvrij