Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 395]

^*

* Katern 52

Een nieu Herders Liet,

Opde Voys van besnevende Velde.

Waer blijft gy Flora mijn beminde,
Waer blijft gy Flora nu soo lang,
Jck ben opgestaen om u te vinden,
Eer dat de son nam haer opgang
Na u soet wesen
mijn schoon uyt-gelese,
Flora is mynen sin, o hertse dief,
U Kaecken bloosen
gelyck roode Roosen,
Sy hebben myn sinnen ge vange schoon lief.

Herder en laet niet om myn u slape,
Daer ick tot u en heb geen sin
Jck hou my by myn kudde der schaapen
Dat zyn de geen die ick bemin
Dewelck ik leyde
langs de groene weyde
By de Revieren op Berg en Dal,

[p. 396]

 

Terwijl sy eeten

 

ben ik neergeseten,

 

Dan hoor ik singen den Nachtegael.

 

 

 

O Herderinne myn schoon uytgelesen

 

Hoort doch na myne praet van de min,

 

Want ick en kon sonder u niet wesen,

 

Vermits dat ik geen ander bemin

 

Laet my dog raeken

 

eens u roder kaken,

 

Onder 't gelommer der bomen seer groen

 

De waterbeke

 

sulle niet spreken,

 

Noch tuygen tgeen wy zamen doen.

 

 

 

Wat meent gy daer mee o herder,

 

Nu gy myn heb in 't groen alleen:

 

So Datelijk gaet van myn dog verder,

 

Jk blijf by myn schaepjes en anders geen,

 

Soeckt gy met vleyen

 

mijn te verleyen,

 

En door u smeken te brengen tot val,

 

Neen waerde Herder,

 

Gaet praeten wat verder,

 

U valsche wens niet en beuren sal.

 

 

 

Ach ach mijn schoone Herderinne

 

gy sult my u trouheyt sien voorwaer,

 

Jk sprak dat woort uyt suyver minne,

 

Soo waer al schyn de Sonne klaer,

 

Met herte en zinne

 

ick u Echt beminne,

 

Geeft my o schoone u hand maer op Trou

 

Moete ik u derve

 

'k salder van sterve,

 

Jck en kies anders geen tot myne Vrouw.

 

 

 

Om dat ik sie o Herder verheven,

 

Dat ghy uyt trouheyt myn bemint,

 

Sal ick myn trou aen u dan geven

 

Want ik wort heel tot u gesint

 

Wilt niet meer sugten,

 

Maer schept vry genugten

 

Want ik vereer u uyt liefde myn trou

 

En leven samen als een Man en Vrouw.