Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 371]
| |
Satyrs dans, door het klinckende Pijpjen van God Pan.Van de Moorens-dans.Als Bokxvoetje speelt op zijn Pijpje in 't dal,
Soo zingen
en springen
de Satyrtjes al,
De Boomtjes in 't wilt,
't Gansch bosjen dat drilt,
En schatert van 't lieffelijk na geschal.
Het riet daer wel eertijds Syringe in sat,
Staet levend',
en bevend'
en schut als een blat
Ja zwiert heen en weer,
Gelijken een Veer,
Daer 't ruysende wintje maer even om-vat.
| |
[pagina 372]
| |
Dit wilde d'Arkadische Nimphjes eens zien,
Wat wonder
dat onder
dit speelen kon schien,
Dat langs het geboomt,
En Beekjes gestroomt,
Haer bruysende golfjens vlien.
Dus zijn sy het bosje ten eynde gegaen,
En liepen,
en riepen
de Satertjes aen,
Maer 't loose gebroet,
Ligt haestig de voet,
En hebben de Harderinne gevaen.
Daer waren doen (lacy) de Nymphjes in noot,
Sy lilden
en trilden
en sagen als doot,
En riepen og og!
maer 't loose gedrog,
Die hebben haer poesle Leden ontbloot.
Terwijle dat Pan vast schatert en lagt,
Soo songen
en sprongen
dit Geyle geslagt,
Ja deden in 't velt,
Daer 't meeste gewelt,
En hebben d' onnosele Nymphjes verkragt.
Dit hebben de Harders door d'Echo gehoort,
Wiens harten,
vol smarten
soo waren gestoord,
Dat yder een eed,
Aen Jupiter deed
Te wreeken of alle te worden vermoort.
Dus vielen sy op de Rovertjes aen,
Begonde,
in 't ronde
met knoppels te slaen,
Met Schoppen en Spa,
En riepen 't sa 't sa,
Hey Saters wat hebje ons Nimphjes gedaen.
De Splitte-koots namen wel haestigh de vlugt,
Maer lagten
en dagte
om sulken klugt,
De harders verbaest,
Die vonden wel haest,
Haer Nymphjes, maar waere in groot gesugt.
Daer was het doen (lacy) een droevigen tijd,
Sy knarsten
en parsten
haer tranen van spijt,
En hebben uyt lust,
Haer Nymphjes gekust,
Maer veele die waren haer Maegdom quijt.
|
|
