Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 357]

Een Vermakelijke Klugt van drie Maeghden binnen de Stadt van Gendt, die Dienst hebben genomen voor Soldaet, en hoe wonderlijck dat sy zijn gevaren sult ghy hooren in dit Liedt,

Voys: De Kat loert op de Muys.

Daer waren drie Jonge Maegden,
Tot Gent in Vlaenderland,
Jck hoorden haer droevich klagen:
Hoe sy stonden verslagen,
En sy bleven vol Minne-brant.

Haer Namen zijn niet vergeten,
't was Grietjen en Jacomijn,
En Barber sprack met reden,
Jk wilder mijn gaen verkleeden,
Gelijck een Jonckman fijn,
Want ick wilder Soldaet zijn.

Wel Meysje dat 's wel versonnen,
Sprack Grietje dien raet is goet
Komt laten wy kleeren halen
Jck wilse wel dubbelt betalen,
En gaen dan op staende voet,
Hey by een Capiteyn met spoet.

Sy scheerden malkander het hayr,
En een hoetje daer op geset,
Sy kleeden haer sonder mincken,
En gingen een pintjen drincken,
De kleeren pasten haer net,
Want sy waren heel toutafait.

Doen gingen sy t'samen treeden,
By een Capiteyn hoort aen,
Sy seyden mijn Heer gepresen,
Wy willen mee Soldaet wesen,
Wat geeft ghy ons op de hand,
Wy willen strijden voor 't Vaderlandt.

Den Capiteyn hoort haer spreken,
Vraegt Gasten hoe veel sal 't zijn,
Dat ick u op hand sal geven
Maer ick zien raet verheven,
Ghy bent 'er noch Jongh bejaert
Want gy hebt 'er noch geenen baert.

De Jongste van haer dryen,
Sprak tot den Capiteyn gezwint,
Sy sullen ons niet vervaerden,

[p. 358]

 

Al hebben wy noch geen Baerden

 

Tot strijden zijn wy gezint,

 

Voor Oranjen 't is onsen Vriend.

 

 

 

Den Capiteyn hoort haer spreken,

 

Hy gaf haer een goet bescheyt,

 

Acht Ducatons sal ick u langen

 

Wilt ghy die op hand ontfangen,

 

Ja seyden sy sa kom aen,

 

Want wy willen eens drincken gaen.

 

 

 

Sy kregen het geld in tassen,

 

Sy gingen by dach en nacht,

 

Met de Soldaten krioelen,

 

Sy lieten in Venus doelen,

 

Haer schieten met groote kraght,

 

Tot haer Geltje was deur gebracht.

 

 

 

Den Capiteyn quam het te hooren,

 

Van sijnen Sergiant,

 

Als dat het drie Vrysters waren,

 

Zijn hert begon te bezwaren,

 

Hy sprack hoe ben ick gebrast,

 

Gaet en wilse doen zetten vast.

 

 

 

Sy worden terstont gevangen,

 

Gebraght in de Krijghs-raet

 

Daer sagh men haer schreyen en tieren,

 

Voor alle de Officieren,

 

Die lachten met groot geluyt,

 

En sy weesen haer Vonnis uyt.

 

 

 

Als dat sy moesten ryen,

 

Ses uuren opt houte Paert,

 

Tot Spiegel van ander Jongh-vrouwen,

 

Die haer quamen aenschouwen,

 

Sy riepen gena met kracht,

 

Maer sy wierden braef uyt gelacht.

 

 

 

Oorlof gy Dochters verheven,

 

Die geren hadden een Man,

 

Wilt voor den Dienst u mijden,

 

Dan su'tg' op geen Ezel rijden,

 

Als deese drie Maeghdekens jent,

 

Deden binnen de Stadt van Gendt.