Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 331]
| |
Een Lied van Arions avontuur,Stem: Silvester in de etc.Den Harpenslager Arion,
Jn 't speele soo geleert,
Dat noy geen meester beter kon,
Waer door hy wiert ge eert,
Van Periander door zijn konst
Geviert en opgetogen,
Soo dat hy door des Konings gonst,
Een man wiert van vermogen.
Maer als hy met een Nieuwe lust,
Tot reysen was gezint,
Zoekt hy d'Jtaliaense Kust,
Daer hy veel Rijkdom wint,
Als hy veel schatten had vergaert,
Sprak hy een Schipper aen,
Die hy bevraegt, En daer mee vaert,
Wel Rijkelijk gelaen.
Maer onderwegen slaen zy raet,
Door 't goed dat haer bekoorden,
De Schipper en
| |
[pagina 332]
| |
de Bootslien quaet,
Arion te vermoorden,
Als Arion dit wiert gewaer,
So valt hy haer te voet,
Hem ziende in des doods gevaer,
Geeft hy haer al zijn goet.
Voorts bid hy om zijn lijfs gena,
Maer 't was vergeefs gevleyt,
Terwijl ik dan hier voor u sta,
Heeft hy tot haer geseyt,
So slaet aen mijn u hande niet,
Laet my een bee verwerven,
Dat ik nog eerst een Vroolijk Lied,
Mag speelen voor mijn sterven.
Speelende Springt hy in de Vloet,
Hoort wat een vreemt bedrijf,
Een Dolfijn door zijn speelen soet
Bewegt, zalveert zijn Lijf.
Als dese Dolphijn nu alree,
zijn Schip een Veerman was,
Bragt hem gezwint aen Land door de Zee,
Gesont en wel te pas.
Van Cenaron van waer hy nam,
zijn reys Door Sparten dwaelde,
en als hy by de Koning quam.
Zijn Avontuere verhaelde,
Maer Periander geeft dit vreemt,
En oorsaek dat Hy dog;
Arion in bewaring neemt,
En hielt dit voor bedrog.
De Bootsluyden met vreugde groot,
Verdeelden daer den buyt,
En spraken Arion is Dood,
Dit sal noyt komen uyt,
Ook hebben wy door dese schat,
Genoeg om af te leven,
Want niemand weten zal waer dat
Arion is gebleven.
Dus bragten zy het Schip te land,
Maer als den Koning nou;
Haer komst vernam een Boode zant,
Dat hy haer spreken wou,
Terwijl zy voor de Koning staen,
Vraegt hy haer nevens dien,
Hoe is dog Arion daer aen,
Hebt gy hem niet gezien.
| |
[pagina 333]
| |
Waer op de Bootslien spraken ja,
Wy zijn van hem gescheyden,
Jn 't Lantschap van Jtalia,
Daer hy een leven leyde,
Vol vreugden, Want in 't speelen soet,
Js niemant zijns gelijk
Dus wint Arion daer veel goet,
En wort daer weynig Rijk.
Arion die daer nu alree
Verhoolen stont en sag,
De Roovers met zijn Harp en Kleet;
Soo quam hy voor den dag,
En sprak, Hebt gy my niet gevoert,
En in de Zee doen springen;
Waer op de Bootslien heel ontroert,
Beleden alle dinge.
Als Periander nu bevont;
De waerheyd van dees zaek,
Heeft hyse met de dood terstont,
Doen straffen tot een wraek,
Men spiegelt zig dan aen dees daet,
Waer elk een voor mag schroomen,
Maer nu is het al te laet,
De waerheyt komt daer boven.
|
|
