Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 237]

^*

* Katern 32

Vrysters klagt,

Stemme: Tien pont snel.

Ag wat moet,
Jk helaes verdragen,
Jk armen bloed,
Mag het met regt wel klagen,
Dat ik ben o spijt,
Mijn Lieve vryer quijt.

Daer ik staeg,
Mee soo mening trantje,
Dee by nagt en dag,
Ag dat Lieve Jantje,
Js nu aen en kant,
Hy is na 't warme Land.

Krauwelaar,
Js nu zijn Captentje,
Ag die Treuselaer,
Dronk soo gaere Wijntje,
Rotterdammer Bier,
Dat was al zijn pleyzier.

Wat heb ik,
Meenig Bremer Hansjen,
Wel met hem geflikt,
Ag dat Lieve Lansje,
Js nu na de straet,
Mijn troost en toeverlaet.

[p. 238]

 

Dan bragt hy,

 

Mijn Koek en Karstanjen,

 

Appeltjes daer by,

 

Siena en Oranje,

 

Aerd-akers en Sprot,

 

't Was sulken mallen sot.

 

 

 

't Was altijd,

 

Komt hier in mijn Boutje,

 

Kind Lief weest verblijd,

 

Gy sult zijn mijn Vroutje,

 

Jk heb jou soo Lief,

 

Weest maer tot mijn gerief.

 

 

 

Ja wel mogt,

 

Dit soo altijd duuren,

 

Heb ik wel gedogt,

 

Dat soet tureluuren,

 

Stong mijn heel wel aen,

 

Maer 't was soo haest gedaen.

 

 

 

Maer gants bloed

 

Og die Lieve drommel,

 

Door dat soetste soet,

 

Voel ik zulk gestommel,

 

Onder mijn Jonk hart,

 

Dat baert mijn sulke smart.

 

 

 

De rok word

 

mijn o Lieve jetje,

 

Van vooren soo kort,

 

Dat mijn Moer en Peetje,

 

Seggen altemet,

 

Kind gy word lustig vet.

 

 

 

Maer dat sal,

 

hem wel openbaren,

 

Dat is niemendal,

 

Hy moet 'er voor varen,

 

Man en Vrou zijn een,

 

Wy zijnder mee tevreen.

 

 

 

Oorlof dan,

 

Amsterdamse Meysjes,

 

Spiegelt u hier aen,

 

Dwingt jou weelig vleysjen,

 

Doed soo niet als ik,

 

Soo raekt gy in geen strik.

 

 

 

Want als zy,

 

U niet willen Trouwen,

 

Sit gy in de ley,

 

Moer moet 't Kind dan houwen,

 

Maer ik hoop voor 't lest,

 

Altijd het alderbest.