Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Een vermakelyk Bruylofslied,

Voys: Wel wat of Neeltje meend.

Het is hier midder nagt,
en God Hymen staet en wagt,
Met zijn knost in zijn hand;
voor 't Bruyd Ledikant,
Speelnootjes repje wat,
En ziet of 'er dit of dat:
Aen mankeert pas dog op,
Doetje dingetjes kant;
Help de Bruyd;
Haer kleeren uyt;
want ziet zy staet verslagen:
og Bruyd weest niet bevreest:
Want de schrik is 't aldermeest,
Jey meugt de kans wel wagen.

[p. 208]

 

Doed eerst haer kroontje af;

 

al valt 't haer wat straf:

 

't Beduyt dat de Kroon

 

van haer maegdelijke wet;

 

Wel haest zal zijn geslent:

 

Daer na de Bruygom wend:

 

bruygom treed daerom niet

 

een voet uyt gelid;

 

want raekt zy quijt;

 

Jn desen tijd

 

Haer Maegdom zonder falen:

 

Gy kunt dat 's wis en klaer,

 

De zelfde binnen 't jaer:

 

Weer uyt de volewijk halen.

 

 

 

Dan komt 'er weer een tijd,

 

van vreugt en vrolijkheyd,

 

en dan praet men meteen

 

van het Luyermants goed:

 

Dan drink ik uyt een glas;

 

De soete Ypokras:

 

Met een mengel Kandeel

 

en Suykerkoekjes soet:

 

bruydegom pas op;

 

En ziet dat gy een pop;

 

krijgt binnen 't jaer van u bruydtje:

 

Dan zing ik onbevreest:

 

Een Liedje uyt mijn geest:

 

't Zy op een Veel of een Fluytje.

 

 

 

Kom Baeker krijgt de mat;

 

ik geloof het kind is nat;

 

Want het schrey dat het blaeu

 

om zijn montje wordt:

 

Wel stoutertje hoe is 't;

 

zie daer hy heeft gepist:

 

Wel hoe quelt mijn dat guytje;

 

ziet hoe lustig dat hij florst

 

kom krijgt de kaers:

 

en smeert zijn naers:

 

Want hy heeft pijn in 't buykje,

 

Hy heeft honger dat hy snakt:

 

of heeft hy ook gekakt:

 

Foey foey hoe leelijk ruykje.

[p. 209]

 

Sie daer is Papa,

 

Komt geeft het aen Mama,

 

Sie daer is hy, kom

 

zuyg 'er u gatje nu eens vol,

 

Ey keykt het lieve Lam,

 

Ey hoe valt 't aen de pram;

 

Hy had dorst wel wat

 

quelt my dees ronde bol,

 

Nu zuygt ter deeg,

 

U Prammetjes leeg,

 

Keyk hoe happig kan hy lurken,

 

Ey ziet hy word al moe,

 

Sijn oogjes valle toe,

 

Ey hoord dat gasje snurken.

 

 

 

't Heeft nu een volle krop,

 

Kom schud zijn bedtje op,

 

maekt zijn wiegje gereed,

 

't Heeft zijn slaepje gevad;

 

Schik alles aen een kant:

 

waer is zijn luyermand;

 

Dou zijn goedtje ter deeg

 

kom haestig repje wat

 

zijn slaep is uyt,

 

Nu ist verbruyd:

 

Een ander ook een deuntje,

 

Voor mijn ik heb mijn deel,

 

Een ander ook zoo veel:

 

Nu zuya zuya zuya zeuntjen.

 

 

 

Waer slijt ik hier mijn tijt,

 

De Bruygom gaept soo wijt,

 

hy wou dat de Bruyd

 

binnen mikken was,

 

Za vrinde tot besluyt

 

ik scheyder dadelijk uyt,

 

Schenker hier pas dog op,

 

kom spoelt er my een glas,

 

En brengt eens om,

 

op bruyds maegde blom,

 

Die dadelijk word begraven,

 

Dog evenwel hou moed,

 

Dees uytvaert is zoo goed;

 

Voor Rijken en voor slaven.

 

 

 

Sa Speelnoots mijn gelooft,

 

Want de zon schijnt boven 't hooft,

 

Haesje wat toonje kunst,

 

Wel waer blijft de vryery,

 

Dat elk vrijt om strijt,

 

Want het kunsje dat smaekt,

 

so soet als rijstenbry,

 

Gelooft gy niet,

 

Als 't is geschied,

 

Wilt aen de Bruygom vragen,

 

Jk wed hy zeyd 't is nagt,

 

Het is een gek die wagt,

 

Sa Speelnoots wilt het wagen.