Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
AuteursrechtvrijVoys: Myn oogjes weenen.Daifilo spreekt tegen Nerea.
Nerea o schoonste van u geburen,
Die hier in 't Wout wonen ontrent,
Hoe lang sal nog u wreedheyd duuren,
Hoe lang sal duuren mijn elend.
Nerea.
Daifilo steld uyt uwe zinnen,
den zwaren brand die in u woond
Hoe kondy soo een Vrou beminnen
Die u met ondankbaerheyd loont.
| |
[pagina 169]
| |
Daifilo.
Jk hoop u hert nog eens te buygen
Als mijn mismaekte wangen bloot,
U selven sullen overtuygen,
Dat gy zijt d'oorsaek van mijn dood.
Nerea.
Neen Lief al sag ik u daer sterven,
Een enkel kusjen van mijn mond,
En soud gy ooyt van mijn verwerven,
Al kon ik u maken gezond.
Daifilo.
Soo heb ik dan mijn trouwe minne,
Op een qua Fondament geleyd,
Nogtans soo sal ik u beminnen,
't Spijt u en wie 't sal wesen leyd.
Nerea.
Hoe wilt gy dan mijn dienaer wesen,
En niet eens vragen na mijn wil,
Jk heb een ander uytgelesen,
Die mijn bemind, en ik wel wil.
Daifilo.
Jk sal u nimmermeer verlaten,
Al soud gy eeuwig van mijn vlien,
Gy meugt mijn by u selven haten,
Maer 't minne kunt gy mijn niet verbien.
Nerea.
Bezadigt uwe woeste zinnen,
Een weynig u ter neder slaet,
Vermindert wat u heftig minnen,
Jk sal verminderen ook mijn haet.
Daifilo.
Noyt heeft mijn nog de min verdroten,
Hoe wel gy die beloond met quaed,
Waer uyt is u dees haet gesproten,
Die u soo diep in 't herte staet.
Nerea.
Den haet die ik dus draeg van binnen,
En u by my dus maekt veragt,
Die spruyt alleenlijk uyt u minnen,
Dat gy soo veel loons waerdig agt.
Daifilo.
Kan Liefde dan een oorsaek wesen
| |
[pagina 170]
| |
Van soo een doodelijk Fenijn,
Het komt uyt 't harde hooft geresen,
Dat nimmermeer versaet kan zijn.
Nerea.
Wy hebben lang genoeg staen praten,
De kans mag nemen eens een keer,
Siet of gy mijn sout kunnen haten,
Mogelijk sou ik u minnen weer.
|
|