Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 147]

Een Nieuw Vrysters klagt,

Voys: Liesten Moeder ik weet een ding.

Wel ben ik dan zoo mismaekt,
Dat daer niemant na mijn haekt,
Die mijn komt zijn troutje bien,
Ach mijn Hartje barst aen twien,
Door de pijn,
Want niemant ziet na mijn,
En mijn brant wert niet geblust
Niemant heeft lust,
Jn mijn soet wesen moet ik dan,
Sonder man,
Soo mijn jeugt,
gaen volenden,
En gaen enden
Sonder blijdschap ofte vreugt.

Jk weet voorwaer niet waer 't aen schort,
Dat ik niet gevrijt en wort,
ben ik niet volmaekt van leen,
En zeer minnelijk van reen,
Zoet van praet,
En zeer lieffelijk van gelaet,
Seer aengenaem ben ik van gank,
Van lighaem blank,
Gelijk een Lely hups en schoon
staen ik ten toon,
Jn mijn deur,
Heele dagen,
Met veel klagen,
En ik verwagt een Serviteur.

Jk heb twee oogjes als een get,
Wel wat mag zijn dat mijn let,
Dat 'er niemant komt by mijn,
Daer ik leef in zulken pijn,
Dat ik schier,
geheel verbrant door 't Minne vier,
Jk heb Gout geel gekrult haer,
En stemme klaer,
gelijk het Nagtegaeltje soet,
Lipjes root,
Als korael,
Met witte tanden,
Blanke handen,
Die vercieren 't altemael.

En een hals gelijk een zwaen,
Ziet mijn

[p. 148]

 

hooft eens zwierig staen,

 

Met veel stricken gepalleert,

 

twee Padanten draeg ik weert,

 

Fijn van gout,

 

Ach ach waer ik maer getrout,

 

Want mijn jaren gaen vast heen,

 

'k Wort niet gevreen

 

Waerdoor ik wort schier disperaet,

 

Mijn gelaet,

 

Wijst het uyt,

 

Jonge gasten,

 

Wilt toe tasten,

 

Dat ik graeg zou zijn Bruyd.

 

 

 

Wat ik vry of wat ik streel

 

Mijn Maegdom dat blijft heel,

 

En ik blijf in zwaer getreur,

 

Jk breng hele nagten deur,

 

in veel klagt,

 

Want mijn pijn wort niet versagt,

 

Daerom kleyn Cupidootje soet,

 

kom metterspoed,

 

En wil my helpen aen een Man,

 

Want ik kan,

 

langer niet,

 

Meer verdragen,

 

Dese plagen,

 

Daerom help mijn uyt verdriet.

 

 

 

Wat ik zugt of wat ik klaeg

 

't Js voor my gelijk een plaeg,

 

Niemant ziet na mijn eens om,

 

Want mijn fiere Magedom,

 

Valt mijn zwaer,

 

Want ik ben al agtien jaer,

 

Daerom zo komt 't is meer dan tijd,

 

Jonkman met vlijt,

 

Of anders moet ik door de Min,

 

Schoon vrindin,

 

Sterven de dood,

 

Sonder t' ontvange,

 

Met verlange,

 

Eenen Jonkman in mijn schoot.

EYNDE.