Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 145]

Een Vermakelyken klugt, voorgevallen tussen een Moeder en haar Dogter,

Stem: Mieke stout.

Og Moeder mijn,
Wat nood komt mijn bestryen
Jk ben aen alle zyen,
So vol minne pijn,
Jk heb met Cupido
Geworstelt op het stroo,
Maer hy heeft mijn doorschote,
Met zijn pijltje snoo.

Wel wat is dat,
Gy selderemense poppe,
Jk sal u strak eens schoppe,
Met een voet voor 't gat:
Spreekt gy nog eens weer an,
Van Cupidotje dan,
Sal ik u wond genesen
Met de koekepan.

Dat 's slegte praet,
Moeder van u op heden,
Jk wil my gaen bestede,
Aen een braef Soldaet:
Die wel kan na de zwier,
Speelen met zijn rapier,
daer in heb ik behagen,
En een groot pleyzier.

Wat hoor ik nou,
Jk barst schier uyt mijn zinnen,
Denkt gy al om het minnen:
En te zijn een Vrouw,
Jk sal u geven stout,
Een man van berken hout:
Van achteren voor u billen,
Dat gy daer mee trouwt.

Wel sackerloot:
Maer wat woud gy bedrijven:
Eer ik wou Maget blijven:
Jk was liever dood,
Uw Berke-man houd stil,
Jk sal wagten mijn bil,
En mijn Kamer verhuuren:
Aen de geen die 'k wil.

[p. 146]

 

Wilt gy al met,

 

Na eenen Man verlange,

 

De Snot zit op u wangen,

 

En pist nog in 't bed,

 

Met gaf zy haer een klap,

 

De dogter stelt haer schrap:

 

Maer ziet zy raekten onder,

 

Want zy was al te slap.

 

 

 

De Moeder snood,

 

Die raepten op haer kleren,

 

Sy riep ik sal u smeeren,

 

t' Sa den poeper bloot,

 

Waer is de Kamer nou,

 

Die gy verhuuren wou,

 

Kom aen ik salse schuuren,

 

Dat beloof ik jou.

 

 

 

Doen gink het an,

 

de dogter teeg aen 't krijten,

 

Haer Moer begon te smijten,

 

Met de Berkeman,

 

Speelden zij daer veur,

 

De dogters Kamer-deur,

 

Borst van benautheyd open,

 

Met een vuyle geur.

 

 

 

Met groot misbaer,

 

Heeft de dogter geropen,

 

De Bueren quamen lopen,

 

En ontsetten haer,

 

Al met die vuyle poort,

 

Soo liep de dogter voort,

 

Wie heeft oyt van zijn Leven,

 

Sulken Klugt gehoort.