Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos– Auteursrechtvrij
[pagina 51]
| |
Een Vermakelyke Vryagie, Van Joris en Marrytje,Vois: Van Truytje myn Lief.Marrytje Lief mijn schoon Godin,
Mijn Alderliefste laet mijn in,
Gy speeld gestadig in mijn zin;
Schoon Engelin:
laet mijn de vreugde van u eens verwerven:
mijn soete suyker mondtje rood;
Laet mijn u streelen u borsjes blood;
Of anders moet ik sterven,
Door minne-brand
Jk moet mijn deur eens open doen,
en zien wie dat 'er is soo groen;
| |
[pagina 52]
| |
Die mijn soo heymelijk en stil,
Tog spreeken wil;
en mijn zijn liefde en trou op komt drage
Wel wat bent gy voor een monsieur?
Die hier soo laet al aen de deur,
Komt kermen en klagen:
Van minne-brand.
Wel marrytje mijn soete meyd,
Jk ben Joris die met bescheyd;
Uyt Liefde en trouwigheyd:
lang heb gevreyd,
Jk bemin u mijn lief doed mijn begeren
Jk ben een man die onbelaen;
voor u de kosten sal winnen gaen:
Wilt het niet revuseren:
mijn hooning-dief.
Bent gy die Joris soete maet?
Wel seg het mijn dan met 'er daed;
Wat voor Ambagt lieve man:
Js dat gy kan;
Om mijn soo rijkelijk te onderhouwen;
Jk seg het u met goed fatsoen,
Jk moet gekleed gaen in 't katoen;
een kortjak met mouwen:
Al na de zwier.
Jk ben een meester seer faljant,
mijn 's gelijk is niet in het land,
marrytje mijn lief hoord mijn verhael:
Jk kan die quael,
van al de mensen met 'er daed geneesen;
Hoofd-pijn, Tand-pijn in korten tijd,
de buyk-pijn van een jonge meyd:
Jk kan speelen gepresen;
Voor kortesaen.
Marrytje mijn lief ik ben soo groen,
| |
[pagina 53]
| |
Gy sult gekleed gaen in 't Catoen,
Gelijk als al de Damens doen;
Na 't nieuw fatsoen:
daer en sal niet voor u mijn lief ontbreke
dus wilt mijn geven het Ja woord,
Of anders gaen ik loopen voort;
Jk mag niet meer staen preken:
't Js tijd dat ik gae.
Wel soetjes Joris lieve maet,
Hoe wil je soo dra worden quaed?
Zie daer daer is mijn hand op trouw,
Die schenk ik jou,
een kusje toe wat wilje meer begeeren.
Neen Marrytje lief de onder trouw;
moet hier geschien als man en vrouw,
kom laten wy marceren:
te saem na bed.
Og Joris ik en durf niet,
Gy mogt mijn brengen in 't verdriet:
En als 'er dan een kind af quam,
Wat raed was 't dan?
malle karonje wilt daer niet voor vresen
wy sullen 't opvoeden te saem
kom laet ons maer na bed toe gaen,
Slapen te saem gepresen,
Tot morgen vroeg.
|
|