Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
Een nieuw Mey-lied, of een schoone Samenspraek, tusschen Leander en Silvia, die haer in den huwlijken Staet begeven,Stem: Verlaat gy myn verheven Ziel.Leander.
Ag Silvia mijn waerde Maegt,
Staet op en wilt niet langer slapen,
Mijn Engel, ziet de Son die daegt,
't Js tijd dat wy weyden onse Schapen.
Silvia hoort gy niet,
Wilt u dog kleede gaen,
| |
[pagina 2]
| |
Jk sal singen een Lied,
Silvia hoort gy niet,
Jk bid u wilt opstaen,
En hoord mijn Lied eens aen.
Silvia.
Leander soo u wil geschied,
Om hier soo vroeg voor mijn te zingen,
Soo zingt dan vry een geestig Lied:
Daer heb ik lust in sonderlingen,
Want 't is heden den tijd,
Dat men in dese Mey,
Voor al God dankbaer zijt,
Want 't is heden den tijd:
Dat men voor 't groene Lof,
Ook God danken daer of.
Leander singt een Mey-Lied, terwyl haer Silvia kleed.
Heft op mijn Ziel uyt 's herten grond,
Den Lof van uwen Heer verkonden,
En dankt hem nu met hert en Mond,
Dat hy ons weer schenkt t' allerstonde,
Die lieffelijken tijd,
Die aengename Mey,
Dat ieder een verblijd,
Die lieffelijken tijd,
En aengename Mey,
Die God ons weer berey.
Men ziet nu weder aen alle kant,
Het lof en kruyd soo groen uytspruyten,
Men ziet de boomen veelderhand,
Soo in Steden als daer buyten,
Dat alles in zijn fleur;
En in zijn bloeysel staet,
Ook bloemen soet van geur,
O heerelijke daed,
O aengenaem pleyzier,
Dat God ons weer geeft hier.
Het gevogelt in de lucht,
Dat hoort men nu
| |
[pagina 3]
| |
over al zinge:
De beesjes ziet men met geneugt:
Soo vrolijk in de Weye springen,
Ja men ziet abondant,
Jn Beecken en Revier,
De Visschen veelderhand,
Ja men ziet allehant,
Ook met een groot pleyzier,
De Kanijntjes in het Sant.
Men ziet hoe dat het Vee hem gae,
En al 't gedierte t'samen paren,
Og mogt ik met mijn Silvia,
Jn eer en deugde ook vergaren,
Want schoon men 't alles ziet,
En heeft zijn lust en wensch,
Soo kan alleenig niet,
Ook blyve soo den mensch,
Want God het selfs gebied,
Dat men na zijn deel ziet.
Silvia.
Wel Leander wat hoor ik daer?
't Schijnt of gy zingt van Minnesaeken,
Jk meenden dat u zingen waer,
Hoe heerlijk God 't al heeft geschapen,
't Js waer God heeft den mensch,
Gepaert in 't Paradijs,
Al na zijn lust en wensch,
't Js waer God heeft den mensch,
Die wel geboden aen,
Maer mag 't ook laten staen.
Leander.
Wat kander heerlijker saek,
Mijn liefste Lief op aerde wesen,
Als dat een Man heeft zijn vermaek,
Al met zijn waerde Vrouw gepresen,
En sou de Wereld niet,
Geheel ten ondergaen,
Als 't paren niet geschiet?
Ag Silvia, ag ziet,
Op de getrouwigheyd,
Die altijd by my leyd.
Silvia.
De Trouwheyd en opregte Min,
Geloof ik
| |
[pagina 4]
| |
is by u te vinde,
Maer ik heb in 't pare geen zin,
Soekt gy een andere Beminde:
Jk wil leven alleen,
Want al het aerts plyzier,
Dat is voor ieder een,
Jk wil leeven alleen,
En kan de Vreugden dan,
Wel hebben sonder Man.
Leander.
Ag Silvia, og waerde Maeg,
Ag wilt u zinnen anders wende,
Want gy het op het laest beklaegt,
Als men verliest Vriend of Bekende,
En oud van Jaren word,
Soo denkt mijn waerde Lief
Dat gy u doed te kort,
En oud van Jaren word,
Wie sal u helpen dan,
Als gy hebt geenen Man.
Silvia.
Leander 'k sta dit alles toe,
Maer denkt ook wat een Vrouw bezware,
Die na haer Minnaers raed dan doe,
Hoe zwaer dat valt het kinderbaren
En dikwils heeft een man,
Die geen oneffen woord
Jn 't minst verdrage kan,
Og benne zy niet dan
Ellendig in 't verdried,
Voor mijn, ik soek dat niet.
Leander.
Og Liefste wilt u dog beraen,
Neen neen, Leander, 't sal niet wesen,
O Goden, wilt my dan bystaen,
Ag komt van Aurora uytgelesen,
En spreekt een woord voor mijn,
Helpt my uyt den druk,
Of ik sterf van pijn,
Aurora helpt mijn,
Bespreekt mijn Silvia,
Op dat ik krijg genae.
| |
[pagina 5]
| |
Silvia.
Leander staekt dog al u rouw,
En roept de Goden niet te baten,
Jk sal my make tot u Vrouw,
En eeuwiglijk ook niet verlaten,
'k Neem aen u trouwe min,
Steld al u droeve klagt,
Geheel nu uyt u zin,
'k Neem aen u trouwe min:
Gy hebt mijn hert doorwond
Al tot dit vast verbond.
Leander.
Den Hemel moet u zijn geloont,
Mijn waerde Bruyd, Mijn Uytverkoren,
Gy die mijn sulken gunst betoont,
Daer sal ik hebbe liefde voore,
Soo lang den Hemel my,
En u te same laet,
Mijn Engel looft het vry:
Kom Herders, maekt u bly,
En vlegt nu Kranssen gouw,
Voor Silvia mijn Vrouw.
|
|
