Vlammende verten

[p. 19]

Voor allen

De linde ruischt van hoogen stam
En offert blij haar bloeiend deel;
Lichtstralend schiet aan kleinen steel
De volle roode rozevlam;
En zoemend walst van vloer tot vloer
De wakk're bloementroubadour.

Is 't niet, of ieder rijk wil zijn
Door 't schenken van zijn eigen schoon?
Er gaat een gulle diepe toon
Van liefde door den zonneschijn.
In zoete vlagen brengt de wind
Aan ieder wat hijzelve vindt.

Is dit geen groote, zuiv're staat:
Zich uit te bloeien warm en broos
In licht en kleuren, eindeloos
Tot ieders vreugd, tot ieders baat,
Gul en vrijgevig als de wind
Voor allen wat men zelve vindt?