Vlammende verten

[p. 13]

Ommewende

Den ganschen nacht zong stormenbariton
Lied van belofte door de bosschen buiten;
De regenbarden kwamen beurt bij beurt
Een rondo tokk'len aan mijn luisterruiten.

Hoe zal ik slapen op dit groot geruisch
Of zware paarden door de dalen stampen!
Zoo jong-onstuimig deze duisternis:
De boomen dansen in verborgen kampen.

De boomen dansen op het zwarte lied
Met zwarte vleugels die de wolken scheeren.
Ik hoor de zangen aan mijn venster slaan,
Ik hoor het kleppen van hun raveveeren.

Vanwaar dit breed gezwollen levenslied
Als blies oceaanwind door de orgelpijpen?
Het is de ommewende immer weer
Die komt stoutmoedig in de wereld grijpen.

O walsende ommewende eeuwiglijk
Uit leed en neerslag aan den dag gevlogen,

[p. 14]

 

Hoe danst gij zingend uit mijn eigen hart

 

Op al de snaren van mijn zangvermogen!

 

 

 

Door al de landen gaat dit groot geruisch,

 

En heel de wereld is in ommewende,

 

En duizenden zijn waak als ik vannacht

 

En hooren stormwind zijn belofte zenden!