Meiregen: een bundel kinderverzen

[p. 36]

[p. 37]

Daar liep een knaapjen in de zon

Daar liep een knaapjen in de zon;
Dideldidire, dideldidon.
Dat had op zijn oude versleten pet
Een mooie bloeiende bloem gezet.
Hij zong als een merel, hij floot als een vink;
Hij stapte zoo kranig, hij stapte zoo flink.
Toch was het zoo'n klein klein kereltje maar
Van misschien geen zeven jaar!

Daar liep een knaapjen in de zon;
Dideldidire, dideldidon.
Zijn buisje was van een verschoten lap,
Zijn klompjes kraakten bij iederen stap;
Toch liep hij zóó trotsch met zijn bloemke dat stond
Als vuurroode vlag op zijn krulletjes blond,
Dat ieder moest lachen die hem zag gaan
En kijken hem vriendelijk aan.

Daar liep een knaapjen in de zon;
Dideldidire, dideldidon.
Zijn broekje dat was hem wat kort en kleen,
Door 't kousje gluurde het knietje heen;
Doch fier liep hij rond met zijn bloemken schoon,
Als droeg hij een rood-gouden koningskroon,
En schalde zijn liedeken in de zon
Van dideldi-diri-don.