Alle de gedichten. Deel 1

Op de Schilderyen van den Eed. Gestr. Heer Jan Huidekooper van Maarseveen, Ridder, Heer van Neerdyk, en Scheepen t' Amsterdam.

Afneeming van Christus.

Hier wordt de Zoon van Godt van 't steile kruis genoomen.
Zoo nam hy ons van 't kruis daar Adam ons aan bondt.
Wie dat in 't kruis gelooft kan 't helsche heir betoomen.
De ziel, doodtkrank door zondt, wordt door zijn doodt gezondt.
O wreede noodigheidt die 't leeven hebt doen sterven!
Gy zijt het scherpe zwaardt dat 's moeders hart doorstak.
Een innerlijke wondt kan 't uiterlijk bederven.
Hier hoeft noch aloë, noch myrr', noch balssemtak,

[p. 563]

 

Om 't lichaam uit de tandt van 't haatlijk rot te trekken.

 

Maria stort een vloedt van traanen; neen: het zijn

 

Gesmolte paarelen, die uit haar oogen lekken.

 

Zoo wast, zoo zilt zy 't lijk, noch roodt van bloedtrobijn:

 

Maar 't is vergeefs, de ziel is voor een poos geweeken.

 

Die waare Herkles breekt de helpoort door zijn kruis.

 

Wie all's kan maaken heeft de macht om all's te breeken.

 

Hy boeit de zielemoordt in 't onderaardtsche huis.

 

Zoo zal hy zeegerijk, met vlees bekleedt, verrijzen.

 

Wie Christus leeven volgt hoeft voor geen doodt te yzen.

Venus waagen, door S. G. geschildert.

Hier ziet men Venus koets van blanke zwaanen trekken:
Waarom genaaktz' ons leeg van 's hemelsch derde troon?
Om dat Sofia zelf voor Venus kan verstrekken:
Haar poesle kindren voor de dartle minnegoôn.
Zoo zal zy haar gemaal het hart op nieuw aanranden.
Een kuische Venus vlecht onbreekbre minnebanden.

Geslaagen leeger, door M. M. geschildert.

Hier ziet men 't volk, door 't zwaardt, in 't veldt van Mars verdelgen.
Wie dat zijn krijgs-eedt volgt volvoert een wreede plicht.
Als 't zwaardt getrokken is begeert het bloedt te zwelgen.
De moedeloozen vliên veel verder dan 't gezicht
Kan reiken, voor 't geweer dat hen zoekt t'achterhaalen.
Een aangehitst soldaat is quaalijk te verzaân.
Wie om de zeege vecht begeert geen enge paalen.
De dooden leggen hier als in de herfst de blaân.
Het bloedt der vyanden begint zich te vereenen.
De wreedtheidt is hier door het sterven afgeleit.
Wie komt hier zonder schrik? wie naadert zonder weenen?
Apel bedekt dit veldt met verf die d'oogen vleit.
Wie schildren wil behoort 't aanminnigst' te vertoogen.
De schouwburg van de kryg is gruwelyk voor d'oogen.