222. Gerard Kornelis van het Reve [geb. 1923]
In de sombere, realistische roman De avonden [1947] gaf Gerard van het Reve, die zich toen Simon van het Reve noemde, uiting aan het levensbesef van de na-oorlogse generatie: wrevel, weerzin, walging, innerlijke radeloosheid. In een beklemmend proza, onverbiddelijk en niets-ontziend, heeft hij een beeld getekend van een pas-volwassen jongeman, in wie men overigens noch een zelfportret, noch een ideaal van de auteur behoeft te zien. Aan De avonden was voorafgegaan de novelle De ondergang van de familie Boslowitz [1946]; in 1949 volgde het gedeeltelijk autobiografische verhaal Werther Nieland. Miskenning in eigen land bracht hem tot een tijdelijke poging om in het Engels te schrijven; The acrobat [1956] bevat novellen waarin eveneens de somberheid, de verlatenheid, de reddeloze innerlijke en uiterlijke onttakeling van de mens de heersende motieven zijn. Zijn zeer openhartige reisbrieven Op weg naar het einde [1963] verschaften hem een grote naam.