Het beleg van Gent ten jare 965
(1845)–Gillis de Voocht– Auteursrechtvrij
[pagina 14]
| |
schoone Rosula, des eenighe dochtere van den conynck Berrengier van Pavyen ende Lombardyen ende van Italien coraguesselic te winnen. Eerst quam daer ten tornoye den marquys van Solucen, den ghecoren conync van Lombaerdyen, die uute was, om naer de doot van den conynck Berrengier conynck te syne. Dese marquys beminde seere die schoone Rosula, maer sy en begheerde syns niet, waer omme sy haer vader riet dese tornoye te hauden om sijns quyte te syne, want sy hoopte datter vrome graven ende hertoghen comen saude ghelijc't ghebuerde. Eerst den marquys van Solucen, den grave Aernaut van Vlaendren, den grave van Feraren, den prince van Pado, den hertoghe van Venegen, ende veel meer andere edelmannen, die al t' samen hemlieden seer rudderlick ende coraguesselick hadden, maer den grave van Vlaendren velde al datter quam; al hadder noch meer ghecommen hy behilt den prijs, want sijns ghelijcke en wasser niet om metter lance te steken ende metten sweerde te tornoyen, hetwelcke daer noont ghesien en hadde gheweest, so dat mer al riep: ‘Vlaendren! Vlaendren!’ So als den grave Aernaut al afgesteken hadde al datter quam metter lanche, ende metten sweerde ter neder ghesmeten hadde, ende men sach den grave Aernaut in de rijden ende die vrijde, ende niemant en quam, so hebben de herauten met alderande spel ende tryumphe gheropen: ‘Vlaendren! Vlaendren! Vlaendren heeft den prijs ghewonnen, want niemant en es sijns ghelijke, want hy metter lance twee hertoghen, vier graven ende twee marcgraven in 't sant ghereden heeft sonder een lanche te breken, in sulcker wijs dat hy de bane behauden heeft.’ Dus den conynck Berrengier dede open hof | |
[pagina 15]
| |
hauden ende roepen, ende dat den grave Aernaut van Vlaendren den prijs ghewonnen hadde, daeromme dede den conynck ghebieden dat se alle ten hove comen souden omme den voornoemde grave te eeren, ende hem den prijs te sien gheven, hier mede es den tornoye ghescheeden ende alle de heeren sijn elc tot huerlieder heerbeerghe ghetrocken om hemlieden te gaen ghereeden, so sy ten hove commen wilde. |
|