Het beleg van Gent ten jare 965

Hoe den grave Aernaut trect ten Tornoye.

Ende nu willick gaen segghen van den grave Aernaut, die metten brant der liefden ontsteken was up die schoone Rosula, die eenighe dochter van den conynck Berrengier, om de welcke hy in meeninghe was naer Pavien te trecken, ende hoopte die metter gracie Gods wel te winnen, uut welcke hy raet nam met den heere van Dixmude ende den burchgrave

[p. 7]

van Ghend, ende met de gheslachten, biddende hemlieden dat sy sijn lant wel souden willen bewaren ter minste schade jeghens den conynck van Vranckeryke ende sijn adherenten, want om gheen sake, die het herte ghepeynsen conste of hy en wilde te Pavyen ten Tornoye wesen, maer hoopte alsoo haest weder te keeren als hy coeste. De voornoemde heeren, dit verstaen hebbende, waren seer bedruct dat hy alsoo uuten lande trecken wilde, nochtans sy hoopten dat God den Heere ten besten keeren soude, sy consenteerden hem te Pavyen te trecken, hem biddende dat hy hem altijts voor verraders wachten wilde, sy souden huerlieder beste doen om sijn lant te bewaren ende also heeft den voornoemde grave oorlof ghenomen an de heeren, ende es also met al dat hem behoufde ten tornoye te Pavyen waert ghereyst.