Minne-plicht ende kuysheyts-kamp

Als mede verscheyden aardighe en geestige nieuwe liedekens en sonnetten

Christelyck vryagielied.

Op de wyse. Van Angenietje.

TEer Kataryntje,

Voor 't sonneschyntje,

En 's middaghs hette weeck,

By 't ruyschen van de beeck:

Beeck die haer' jeughd na'et leven vaeck verbeeld;

Daer frisch en koel,

Een luwe stoel,

De moede leden streelt.

[p. 201]

 

Sy buckte neder,

 

En sagh haer teder,

 

En vrolyck aenschyn daer:

 

Doen werdse noch gewaer,

 

Een' tweeden, die van achter haer beloert:

 

Met greep hy toe.

 

Hoe, sprack sy, hoe!

 

Omsiende wat ontroert.

 

 

 

Hy sprack met eenen:

 

Ghy siet den geenen,

 

Schoon kind, ghy siethem nu,

 

Voor wien ghy vlucht soo schuw.

 

Ick volgh uw spoor, ick jaegh, ick loop, ick ren,

 

Op dat uw geest,

 

VVeet wien hy vreest,

 

Soo luyster wie ick ben.

 

 

 

Tis waer geen' segen,

[p. 202]

 

Van moeders wegen,

 

Ick erf, nocht haef nocht goed:

 

Hoewel sy daelt van 't bloed,

 

Der koningen, een overoud geslaght:

 

VViens roem sal staen,

 

Door braeve daên,

 

En zegeteeckens pracht.

 

 

 

Maer wtverkoren,

 

Ick eerstgeboren,

 

My voor geen' Vorsten schaem:

 

Als eenigh erfge naem,

 

Myns vaders, die met donderen rumoert:

 

VViens majesteyt

 

Geen' scepters sweyt:

 

Maer vier en blixems voert.

 

 

 

Laet andre blaecken

 

Om roosekaecken,

[p. 203]

 

Om oogjes bruyn als git,

 

Om't poeselachtigh wit:

 

Jont andren 'tlyf, eer 't worm of slange knaeght:

 

Maer my alleen,

 

En anders geen,

 

Uw' siel, o schoone maeghd!

 

 

 

Uw siel, o spruytje!

 

Als konings bruytje,

 

Dan sitten sal te pryck,

 

In myn heer vaders ryck:

 

Daer staege lust het bedde voor haer spreyt:

 

Daerse onvermoeyt

 

Versweegt, 'tgeen vloeyt

 

Van 's bruygoms saligheyd.

 

 

 

Soo suyckre woorden,

 

Haer' siel b ekoorden:

[p. 204]

 

Ontvonckt door dese stem

 

Greep sy verlieft na hem:

 

Die met een hayligh spoock verd ween geswind.

 

Sy wt verdriet

 

Riep: eer ghy vlied

 

Koom kustse dieghe mint.

 

 

 

I.V. Vondelen.