Minne-plicht ende kuysheyts-kamp


VVyse: Ie Voudrois bien, O Cloris. WRanghe AmaryI, sal min niet murruw meucken, U Hertgen raeuw, eerdt ouderdom beklimt, En vande borst maeckt een gordyn volkreucken, Dat elpen been nu tert hoe seer het glimt? Hoe lang sal noch de blinde schutter borghe, U wilde wil die schopt de minne sorghe?
[pagina 147]
VVilde wil, die noyt beproefde t' quynen, En willich wee, dat innerlycke snyt: Noch hoe dat die bekommeringen bynen, Die knaeghen aen afweesens taeye tyt: Noch 't vinnich vier van lieflycke loncken, Die kroppen t'hert, met overvloedt van voncken? VVanneer sal u eens lieve lust bevanghen, En geven aen die sinne strack een bocht, Ach, die u eens sach slytten van verlangen, Nae leckerny, van kiesse kusjes vocht, En bieden self u lippen, nu gebeeden, VVat soete wraeck waert van u koeligheden. Omnibus Idem.