Inhoudt.
JOseph, des aertsvaders Jakobs en Rachels zoon, van zijnen vader gezonden, uit den daele Hebron, naer Sichem, om te zien hoe dat het al stont met zijnen broederen, en het vee; ontmoete op wegh, daer hy vast omdwaelde, eenen man, misschien een' Engel, die hem te recht holp, en wees naer Dothan: van waer de gebroeders, den uitgestuurden ziende genaecken, raetsloegen (uit haet en vyandschap, om zijn aenbrengen, en nayver, over zijn droomen, oock om de groote liefde, die de vader dezen, boven andere zoonen, toedroegh) om hem te dooden, en 't lijck in eenen kuil te worpen; waer tegens zich Ruben, d'outste broeder, zettende, by hen aenhielt de handen met zijn bloet niet te besmetten, om alzoo den gehaeten uit dootsgevaer te redden. Joseph, ondertusschen aenkomende, wert den veelverwigen rock uitgetrocken, en in eenen droogen put gelaten. Dit beschickt zijnde, zagen zy, onder het eeten, de Ismaëllers en Madianners, van Galaad komende, met hunne kameelen, geladen met balsem, myrrhe en kruiden, voorby trecken naer Egypten: by welcke gelegenheit Judas riedt Josephs leven te verschoonen, en hem aen deze vreemdelingen te verkoopen, gelijck geschiede. Ruben, hier niet tegenwoordigh zijnde, quam daer na by den put, en, den broeder missende, scheurde van weemoedigheit zijn kleet, en beklaeghde zich hier over by d'andere broeders; die, om dit stuck te bedecken eenen bock slachtende, en den rock met bloet bestrijckende, hunnen ouden vader gingen vroet maeken, dat een wildt gedierte Joseph verslonden had.
Het treurspel begint met den dagh, en eindigt na den middagh. De rey van Engelen spreeckt de voorrede. Het tooneel is in Dothan, een zeker landschap in Kanaän.