Hekeldichten
(ca. 1920)–Joost van den Vondel– Auteursrecht onbekendMet de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave
De Bikkers aant. in Marmer.Vincet
aant. Amor Patriae.
Waer op vergaêrt de breede Raet
aant.,
De Wijsheit en de toeverlaet
Der grootste Koopstadt van Euroop
aant.?
Ontwart men een' verwarden knoop
5[regelnummer]
Van zaken, daer de Staet aen hangt,
Of wort 'er 't geen de Stadt belangt,
In haer bijzonder overleit,
Met rijpheit en voorzichtigheit,
Tot nut van al de Burgerij,
10[regelnummer]
Gezeten aen het zeilrijk Y?
De Faem heeft over 't landt verbreit,
Hoe trots vijf
aant. Steên met
achtbaerheit
Herstelden in hun ampt en eer;
15[regelnummer]
En dit manhaftig Amsterdam,
't Welk door beleidt aen wasdom quam
Gedoogt het, dat een dol gedruisch
De pijlers, onder zijn Stadhuis,
Dus ongestuimig
aant.
wegruk? Wie
20[regelnummer]
Ontvoutme al 't geen ik hoor en zie?
Zoo spreekt de vreemde, en staet verbaest.
Een Roededrager
aant., in der haest
Verlangt hier iemandt naer bescheit?
| |
[pagina 115]
| |
25[regelnummer]
De wijze Raet, de gantsche Wet
aant.
Verdadigt
aant. Bikkers zaek, en zet
Die helden, om hun deugt gehaet,
Op 't kussen
aant., in den eersten staet
Van hun regeering, die ze lest,
30[regelnummer]
Ten dienst van 's Lants gemeene best,
Van zelf verlieten, zonder dwang:
Een spiegel om zich eeuwen lang
Te spiegelen in dit geslacht,
Dat meer der Burgren welvaert acht
35[regelnummer]
Dan eigene eer, en staet
aant., en baet;
En 't Burgemeesterlijk gewaet
Ean aen- dan uittrekt, op geen lucht
En wispelturig straetgerucht
Van 't blinde graeuw, maer met verstandt,
40[regelnummer]
Tot heil van Stadt en Vaderlandt.
Toen riep de vreemdeling: Gewis,
Te Roome noch t' Athenen is
Dees deugt te vinden: Cicero
aant.
Noch Aristides
aant. keeren zoo
45[regelnummer]
Verheerlijkt uit hun ballingschap,
Als dees Gebroeders op den trap.
Van hun geweigerde
aant.
ampten. Wat!
Wie voerde oit heirkracht voor een stadt,
Om zulke mannen, zeker waerdt
50[regelnummer]
Gedreigt met spies, geschut, en zwaert?
Waer triomfeerde oit Veltheers ziel
Om twee, die hij van 't kussen hiel,
En schatteze eere waerdig? Wat!
Men kroon die Vaders
aant. van de
Stadt
55[regelnummer]
Met haer sieraet, de Wapenkroon,
En zetze op Beurs of Dam ten toon
In marmer, dat voor niemant schrikt.
Soo lang de nijt op Bikkers bikt.
|