Hekeldichten
(ca. 1920)–Joost van den Vondel–
Auteursrecht onbekendMet de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave
Uitvaert van Zyn Excellentie, den Heer Huig de Groot. Aen de Wethouders van Delft.Incontaminatis
aant. fulget honoribus.
Helaes! wie komt mijn hoop vermoorden?
Wat onweêr ruischt er uit den Noorden?
Verzekert fluks ons beste pant:
Verzekert, berght het Hollantsch wonder.
5[regelnummer]
Hoe haelt de zon hier aenschijn onder!
O Baltisch meir! ô storm! ô strant!
Helaes! waer is de Groot gebleven,
Die, voor de schipbreuk van zijn leven,
Zelfs
aant.
onder 't opgeheven zwaert,
| |
[pagina 108]
| |
10[regelnummer]
't Gezicht des Doots braveerde; en sterker
Dan stael, voor eeuwigheit van kerker
Noch bittren laster was vervaert?
Dit was 't, Kristyn, dat u verraste,
Toen gy naer uwe Rijkskroon taste,
15[regelnummer]
En zocht den schoonsten diamant,
U tot cieraet en roem beschoren;
Maar zocht vergeefs; hy bleef verloren:
Een voorspook
aant.van uw Rijksgezant!
Hoe luisterden noch straks uw ooren,
20[regelnummer]
Die onverzaet 't Orakel
aant. hooren,
Dat in uw Koningklijk paleis
U zijn geheimenissen melde:
U in den dagh der wijsheit stelde,
En toonde d'eere van den Pais
aant.:
25[regelnummer]
Dan zagh men Pais uw hart bewegen:
Zoo dat gij den geschaerden degen
Scheent op te steeken, op zijn woort,
En met uw heiren af te trekken,
Die nu de Kriste weerelt dekken,
30[regelnummer]
En openen den Krijgh de poort.
Flus
aant. hoopte Munster hem t'ontfangen;
Nu delft heel Delft met lijkgezangen
Zijn' ingeboren
aant.
in het graf;
Daer d'afgunst, entlijk afgeronnen
aant.,
35[regelnummer]
Zijn doot gebeente rust moet gonnen,
Die zy den levende nooit gaf.
Och, krankke troost in zulk een jammer!
Men stell', gelijk den Rotterdammer,
Een beelt den wyzen Delvenaer:
40[regelnummer]
Men paer' die groote nageburen,
Wier Faem alle eeuwen zal verduren.
Zoo sta de Wijsheit op 't altaar!
Overleden 1645, den 28 van Oegstmaend.
|