Gysbreght van Aemstel
(1994)–Joost van den Vondel[p. 53] | |
Het tweede bedryf.Willem van Egmond. Diedrick van Haerlem. Hoplieden.
egmond
Wy zijn by 't klooster weer, daer Willebord in vree
Met al de broeders woont, en stort zijn avondbeê.
1
't Zal noodigh zijn dat wy den hoplien openbaeren
Het geen op handen is.
egmond
Van onderling krackeel, een' aenslagh voorgenomen,
+
Men heeft daer op
+ het
heir van daegh te rugh gevoert;
Noch 't geen men onder 't volck veel dagen hoorde mompelen.
Ons wit is, dezen nacht den vyand t'overrompelen,
Nu hy zich veiligh acht, en buiten krijghs gevaer.
Voor 't opgaen van de maen
5, (ten duncke niemant zwaer)
465
Zal 't leger meester zijn van poorten en van vesten.
Wat is 'er dan voor u een rijcke buyt ten besten!
+
Hoe zultghe weiden gaen
+
op 't slot en in de stad!
Zoo yemant streeft na eer; ick toon hem 't rechte
+ pad,
De heirbaen van de deughd, om moedigh op te steigeren.
+
| |
[p. 54] | |
Wie rustigh
+ is die
spreeck, en hou de wapens reê.
Wie zich flaeuwhertigh vind,
+ dat die rugge treê.
Ick heb my op dit stuck
+ met
weinigen beraeden,
En 't Zeepaerd
8, 't
welck eerst lagh aen 't Y, met rijs doen laeden,
475
Op dat'er de soldaet gerust in schuilen moght.
De Sparewouwer reus, met yver aengezocht,
+
Mijn broeder Wouter zelf, Vianen, met de zorgh
480
En hope van zijn huis: Abkou en Ryzenborgh,
Put, Grobber, Kuilenburgh, met Arckel, Borsslen, Vooren,
Door Vossemeers beleit. zoo dat'er niets en faelt
485
Dan nu te nacht, zoo was zy poort en sloten
+ breecken,
En voort met alle maght te volgen, op het licht
Des schrickelijcken brands, dien Vosmeer binnen sticht.
hoplieden
De veldheer geeft slechs last, aen ons zal 't niet gebreecken.
diedrick
't Katuizers klooster is ons 't reedst,
+ het leit hier by.
egmond
Dat volck is liefst verschoont,
+ en van
inlegring vry.
| |
[p. 55] | |
hoplieden
't Is voor een korte wijl.
diedrick
Laet
my daer mee betijen.
+
495
Ghy hoplien boert terwijl den voortoght
+ herwaert
aen:
Wanneer ghy koomt, zoo zal het klooster open staen,
Of 't most my aen de macht, dat zweer ick hen, ontbreecken.
egmond
Ick gae terwijl na stad, om Vosmeer noch te spreecken.
500
Versteur de broeders niet,
+ maar hou u wat in toom,
Noch roept niet luid, men moght uw stem te verre hooren.
diedrick
Een krijgsman laet zich niet van paepen ringelooren.
| |
Poortier. Diedrick van Haerlem. Willebord
poortier
Wie klopt'er?
diedrick
Doe
vry op,
+ en vrees
niet. 't is uw vriend.
poortier
't Is avond, en een tijd daer ons geen vriendschap dient.
505
Koom morgen vroegh by daegh.
diedrick
Wat
zal ons hier gebeuren?
'k Zegh anderwerf, doe op.
| |
[p. 56] | |
poortier
Wie zijtghe, die dus raest, als wild en uitgelaeten?
+
510
Wy dochten langer niet om ruiters noch soldaten.
Heer maerschalck, wel hoe dus? wat jaeght u hier zoo spa?
Men sloegh u 't heiligh kruis, doen 't leger op
+ trock, na.
'k Geloof niet dat ghy ons al weder zoeckt te quellen.
En koomtghe dus alleen? waer zijn uw rotgezellen?
+
diedrick
515
Ick koom alleen. waer is uw meester Willebord?
poortier
Ter kercke, daer hy vast, en zijn gebeden stort.
diedrick
Ga roep hem, want ik moet dien goeden vader spreecken.
poortier
O Iesus, sta ons by, dit is een mislijck
+
teecken.
520
Soldaten brengen ons heel zelden veel gelux.
Wy zienze noo
+ van voor, en
allerliefst van achter.
diedrick
En ridderlijck beschut, en hoeft geen poort noch slot.
+
poortier
De beste wachter is de stercke en groote God,
525
Die nimmermeer en slaept
18, en luistert na ons zuchten.
| |
[p. 57] | |
Wy bidden staegh
+ om peis, en
haeten krijgsgeruchten,
En hooren met verdriet het kraeien van dien haen.
19
In oorlogh houden eerst abdy en klooster aen.
+
diedrick
Ghy zat hier in 't belegh voor allen moedwil
+
veiligh.
poortier
530
Wy weeten 't Egmond danck,
+ en houden hem voor heiligh.
Daer is de vader zelf, zoo bleeck en afgevast.
20
willebord
Heer maerschalck, wel, wat nu?
diedrick
Ick
koom by u te gast.
willebord
Ghy zijt my wellekoom, al koomt ghy ongebeden.
'k Verwachte u t'avond niet, en luister na de reden
535
Dat ghy dus schichtigh
+ keert: daer is wat meer aen vast.
diedrick
'k Verzoeck alleen aen u, en dat door Egmonds last,
Of ick wat krijgsvolck magh te nacht in 't klooster leggen.
Het is een krijgsmans bee, ghy mooghtze niet ontzeggen.
+
willebord
'k Geloof ghy deunt
+ met
my.
diedrick
't Is
errenst, en geen spel,
540
En Egmonds eigen last. hy gafme dit bevel.
| |
[p. 58] | |
Ghy zijt my wellekoom, mijn heer, daer is mijn hand.
545
'k Zal u en uwen stoet
+
gewilligh innelaeten:
Het klooster is Gods erf, en Iesus eigen goed.
+
Wie kloosters raeckt, die raeckt den appel van Gods oogen.
+
550
Heer overste, geloof 't is buiten ons vermogen.
diedrick
't Is om een uur of twee te doen, ten hooghsten dry.
Ick blijf u borgh,
+ en hou uw kerck en klooster vry
Van overlast en scha, en zal de boosheid
+
straffen.
willebord
Met krijghsmans borreghtoght en heb ick niet te schaffen,
+
555
Al was 't de veldheer zelf, ick zey 't hem in 't
gezicht.
Dit is een overoud, en vorstelijck gesticht,
+
Dat wie het quetst, gedenck een' vorst des Rijx te grieven,
Die zeit: hy raeckt mijn kroon wie 't Godshuis yet misdoet.
560
Sint Andries is 't gewijd. 't past geen krijgsman
voet.
't Zy veer
+ dat Diedrick
nu 's Katuizers vyand werde.
Twee Alexanders zelfs, de vierde en oock de derde,
Gelijck de tweede Vrbaen bevestighden dit slagh
Van Godsdienst,
+ daermen Bruin wel d'eer van geven magh.
565
Ia op dat geen gerucht zou steuren ons gemoeden,
+
Magh niemant deze plaets, beneden honderd roeden
22
Betimmeren, veel min
+ bezwaeren
met den last,
Dien d'oorloogh na zich sleept, of eenigh oorloghsgast,
diedrick
570
De wetten zwijgen stil voor wapens en trompetten.
De nood breeckt wet: ghy mooght
+ op geene wetten
staen.
| |
[p. 59] | |
willebord
Ontwijd ghy dan 't gewijde?
diedrick
Als
David heeft gedaen,
Doen hy voor Sauls zwaerd te Nobe quam gevloden,
En zijnen honger boete aen priesterlijcke brooden,
willebord
De stoute
+ Usia werd
rechtvaerdelijck berooft
Van zijn gezondheid, doen hy 't heilighdom ontwijde.
25
De Priesters hebben God en d'englen op hun zijde.
Dit is het errefdeel dat ons te beurte viel.
+
580
Hy laed des graeven vloeck
26 rampzaligh op zijn
ziel,
Die 't Godshuis in zijn Recht en vrydom
+ wil verdrucken.
Hebt ghy een' aenslagh voor,
+ 't en kan u niet gelucken.
diedrick
Hoe luid des graeven vloeck, dat ick u wel versta?
willebord
Dat aller heilgen toorne en eeuwige ongena
585
Alleen niet treffen zal den kindren en den vader,
O gruwel! maer hy moet met Iudas, Gods
27
verraeder,
Met Lucifer en al zijn engelen
28 vergaen,
En schaemrood en verdoemt voor Iesus vierschaer
+
staen.
't Is schrickelijck. begint uw haer nog niet te beven?
willebord
Het zy daer mee zoo 't wil, men opent nu geen poort.
| |
[p. 60] | |
't Is Kersmis, 't klooster viert Gods vrolijcke
geboort,
diedrick
Katuizer, hier en geld geen prevelen,
+ noch
preecken.
595
Bewilligh mijn verzoeck, en sta mijn bede toe,
Of anders ly dat ick het ongebeden doe.
De tijd verloopt, 't is spa: daer komen mijn soldaeten.
willebord
'k Getroost my eer de dood, dan ick dit toe zal laeten.
Wat, wilt ghy 't Helsche vier op uwe halzen laen?
diedrick
600
T'sa mannen, vaert vry voort,
+ en steeckt het klooster aen,
't Is koud, zoo mogen wy ons by de kolen warmen.
30
willebord
Och maerschalck, hou gemack, en wil u doch erbarmen:
't En is geen Kristen mensch, die brand in kloosters sticht.
Al wat het Godshuis heeft, huisvesting, vier en licht,
605
En spijs en dranck, het is voor 't krijgsvolck al ten
beste.
+
diedrick
Nu mannen, treckt vry in, treckt voort,
+
ick blijf de leste.
| |
[p. 61] | |
vosmeer
Hier is de man al zelf, die zich durf onderwinden
+
Een' aenslagh vol gevaers, moet passen op zijn tijd.
+
egmond
Weest welkoom, braeve borst. nu blijckt het, datghe zijt
615
Een krijgsman, op wiens woord men wel een kerck magh
bouwen.
Hoe hebt ghy 't met den heer van Aemstel al gebrouwen?
+
vosmeer
Zoo geestigh,
+ dat 'er
niets aen dezen aenslagh faelt.
De burgery heeft zelf het Zeepaerd ingehaelt,
620
Ick stuurde en hield het roer: maer 't oorloghsvolck
beneden
En liep geen klein gevaer. de bodem slorpte 't nat,
Door 't stooten op een' pael
34, waer door
een
yeder zat,
In 't water tot de knie, en vreesde te versticken,
Het ongemack was groot, noch
+ durfde niemant
kicken:
625
Doch 't leck geraeckte dicht, en stopte
+
wonderbaer
Van zelf: doen brogt de hoest ons weder in gevaer;
Zoo God niet had verdooft des Amsterdammers ooren,
Wy waren van ons stem en eige keel verraen.
630
Ick gaf my zelven moed, en hief eens rustigh
+
aen
Te zingen, dat het klonck, schoon hart en nieren krompen.
Zoo raeckten wy in stad, daer als een waterval
Al 't volleck schoot na'et schip, van straet en burreghwal
35.
635
De geest van oud en jong door een scheen uitgespannen.
+
Men brogt het Vosmeer toe
+ met kroezen en met kannen.
Maer 't zagh'er deerlijck
+ uit, doen
Gijsbreght liet gebien,
Men zou de naeste poort en 't slot van rijs verzien:
Want door het lang belegh, en door de koude dagen
640
Was al de torf verbrand. ick holpze rustigh draegen,
En scheen de gaeuwst van al, in 't bangste van dien nood:
| |
[p. 62] | |
Want had het lang geduurt, de zolder
36waer ontbloot,
Waer onder 't krijghsvolvk lagh gedoken in zijn laegen;
+
Doch d'avond viel heel kort,
+ en ick begon te
klaegen,
645
En hielme gansch vermoeit, en riep: van daegh genoegh
Geslaeft, men staeck het werck, en valle'r morgen vroegh
Met nieuwe kracht op aen. het is nu tijd van vieren,
+
Nadien
+ ghy van den
schrick der Hollandsche banieren
Genadigh zijt verlost, en ick'er 't lijf afbrogt.
650
Ick schonckze vry gelagh,
+ en gafze geld, en zocht
Geveinst
+ den
arreneid tot 's morgens uit te stellen.
De tijd en lijd
+ nu niet
u alles te vertellen:
Hoe slecht het in het schip en onder 't krijgsvolck stond,
En elck verscheelde,
+ en wat een yeder raedzaemst vond:
655
Hoe ikze menighmael door dreigement dee zwijgen,
En konze, om 't leven zelf,
+ niet aen 't bedaeren krijgen:
Gezet had op den strot, en trooste zich de dood,
Om al zijn mackers niet door 't hoesten te verklicken.
660
Nu schort'er dat wy elck ons werreck voort beschicken.
+
Het Zeepaerd, zwanger van gewapenden, zal gaen
In arbeid,
+ en van vracht, voor 't opgaen van de maen,
Ontrent ter middernacht, verlossen, als de kercken
Op 't hooghtijd
+ zijn gepropt van menschen, die 't niet mercken:
Terstond vermeestren gaen de Haerelemmer poort,
En rammenze met kracht: en ick, om u te lichten
Van veer, zal daedlijck brand in 't holle Zeepaerd stichten,
Dat midden in de stad by d'andre schepen leit.
egmond
670
De maerschalck wacht op u in 't klooster, al bereit
+
Terstond met duizend man de muuren in te trecken,
En 't leger leit niet veer. ick ga het hen ontdecken.
+
vosmeer
En ick al weer na stad. nu veldheer, pas op 't stuck.
+
| |
[p. 63] | |
egmond
God geef, dat u en my dees aenslagh wel geluck.
rey van edelingen:
39
675
Wy edelingen, bly van geest,
Ter kerke gaen op 't hooge feest
Den eerst
+ geboren heiland
groeten,
En knielen voor de kleene voeten
Van 't kind, waer voor Herodes vreest:
680
Het kind waer voor een starre rijst,
Die Wijzen met haer straelen wijst
De donkre plaets van zijn geboorte,
En leit hen binnen Davids poorte,
40
Daer d'allerhooghste 't laeghste prijst,
+
685
Het Oosten
41 offert wieroock, goud
En myr, tot 's levens onderhoud
42
Van hem, die neergedaelt van boven,
In 't arme Bethlem leit verschoven,
+
Hoewel hy alles heeft gebouwt.
690
't Gevogelt, dat op wiecken zweeft,
Zijn nest, de vos zijn holen heeft,
En woont in bergen en in bosschen:
Een stal van ezelen en ossen
Den Schepper naulix herbergh geeft.
43
695
De kribbe hem een wiegh verstreckt,
+
Die 't aerdrijck met den hemel deckt,
+
En elleck diet bestelt
+ zijn
voeder.
O kind, ghy zijt, gelijck uw moeder,
Met pracht noch hoovaerdy
+ bevleckt.
700
Hier voert de neergedaelde God
De trotze weereld om
+ met spot
Hier voert hy 't nedrig harte boven
+
Met hem, in 't onverwinbre slot.
45
| |
[p. 64] | |
705
Hier schuilt dat godlijck aengezicht,
Waer uit de zonne schept haer licht,
En alle starren glans en luister.
+
Hier leit hy zonder glans in 't duister,
Die englen tot zijn' dienst verplicht.
710
Des hemels reien
+ wiegen
hem
In slaep met hunne zoete stem,
Die noit van vaeck en was beschoten,
+
En weckt het hoofd van alle grooten,
46
In 't koningklijck Ierusalem.
715
Augsutus Rijck
47 verliest zijn eer:
De Roomsche scepter
+ reickt niet veer:
Het Oost versmaed Latijnsche naemen:
48
Maer dees beheerscht het al te zaemen,
Oock daer de zonne neemt haer' keer.
49
720
De hemel 't aerdrijck en de hel
Die luistren scharp na zijn bevel,
En ziddren voor de zuivre wetten,
Die hy door visschers
50laet trompetten,
En blaezen over duin en del.
+
725
De doecken daer dit kint in leit
Is 't purper van zijn majesteit,
+
Waer in de harders hem aenschouwen,
730
Dat God zijn kudde weiden zal,
En hoen
+ voor ramp en
ongeval,
En na'et verdwaelde schaepken vraegen,
En dat op zijne schouders draegen
735
Hier is de wijsheid ongeacht:
Hier geld geen adel staet
+
noch pracht.
De hemel heeft het kleen verkoren.
| |
[p. 65] | |
|