De werken van Vondel. Deel 10. 1663-1674

[Op de wonderbaere Brugh genoemt Pont du Gard.]^*

En vry wat meer is 't dat dees Kunstenaer en Helt¹
Den lof van 't werck veracht, en sijnen naem niet melt.
O Wondre Werck-man, schoon het groot is dat ghy wrocht,
Noch meer verbaestme 't werck, van u noch niet bedocht.^3-4

* Bij titel en onderschrift. In Top. Gall. IV, p. 318 wordt alleen de tweede helft aangehaald van Beza's sierlijk epigram, dat men volledig kan lezen in zijn Poëmata Varia (ed. Steph. 1597). - Van het de Gard bij Nîmes overbruggend aquaduct weet men slechts dit, dat het van Romeinse oorsprong is. De verbazing van Beza over het anonieme van dit werk tekent den renaissance-mens (vgl. Burckhardt, Kult. d. Ren. in Ital., I, p. 120-vlgg.).

1 helt; zoals vaak in de oudere taal: buitengewone mens, hoog-verdienstelijk man.

3-4 Lat.: Mire opifex, quod tu fecisti, sit licet ingens, / Quod non fecisti, plus ego miror opus. - 't werck .... bedocht: het werk, dat gij onverricht, lett. niet-verzonnen, hebt doen blijven (vgl. Exod. XXXV, 35: Makende alle werck, ende bedenckende vernuftigen arbeyt).