De werken van Vondel. Deel 10. 1663-1674

[Byschrift voor 't Koningklyke Vogelhuis te Fontainebleau.]^*

Die d'Oorlogs-deure sloot, de Vogelen deed besluyten,¹
Op dat sy steeds sijn roem en daden souden uyten.²

* Bij de titel. In Top. Gall. I, p. 351-vlg. worden bij de beschrijving van het reusachtige ‘Vogelhuys’ te Fontainebleau achtereenvolgens twee epigrammen aangehaald en vertaald, die te lezen staan naast 2 onderling corresponderende muurschilderingen. Voor het t.a.p. als eerste afgedrukt bijschrift, behorende bij twee engelen, waarvan de één een kroon vasthoudt en de ander een mand met rozen, zie men het Aanhangsel achter in dit Deel; het hierboven in de tekst meegedeelde behoort bij een ander tweetal engelen, waarvan de één een kroon en de ander een papegaai vasthoudt (vgl. aant. 2).
Tekst. Weghwijser '47 p. 279 heeft vs. 1 dese deure (Lat. ianuam, tegen Top. Gall.: Ianum) en dees vogelen; vs. 2 Dat eeuwigh sy (letterlijker dan Top. Gall.).

1 Die, nl. Hendrik IV; oorlogsdeure; Lat.: ‘(de tempel van) Janus’; deze tempel in het oude Rome stond steeds open, zolang er oorlog was. Hendrik IV wordt hier gehuldigd als een tweede Octavianus (de latere keizer Augustus); de vogels enz.; Lat.: ‘houdt de vrijwillig hier opgesloten vogels vast’.

2 uyten; Lat.: ‘zingen’. De papegaai (zie hierboven) zal bedoeld zijn als symbool daarvan, dat de vogels steeds éénzelfde lofzang herhalen. Gesuggereerd kan dit symbool hier zijn door de bekende anecdote omtrent de aan Octavianus na de beëindiging der burgeroorlogen aangeboden vogels, die erop waren afgericht ‘Ave, Caesar, Imperator!’ te roepen.