De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656

[p. 247]

Gesang van d'Egyptische Goden, Apis en Isis,
In 't Treurspel van Josef in Egypten.aant.^*

Och Apis, Apis, och wat haet

Brocht u soo jammerlijck om 't leven;
Wat wraak, wat schrickelijk verraet
Heeft u het punt in 't hart gedreven:^{vs. 4}
Ja 't hart uyt uwen boesem noch,
Al lillende gesneên,
En 't lijf gehackt soo kleen,
Och, och, och, och, och, och!

Och Isis, Isis, treur niet meer,⁹

Mijn suster laet het kermen varen,
U hert is veel te weeck en teer,
Ey wilt dees yd'le tranen sparen,
Om hem, die garen d'Aerde derft
Voor soo een Heemels lot;
Ay treurt niet om een God.
Geluckig die soo sterft.

Och Apis, Apis, och soo lang

De Son haer gang gaet uit den oosten,
Sal ick vervarschen 't lijck-gesang,¹⁹
Noch God, noch mensch kan mijn vertroosten.²⁰
Helaas wat schrickelijck bedroch
Begon die vuyle moordt:
Had yemand u gehoort,
Och, och, och, och, och, och!

* Van (of vóór) 1647. Afgedrukt volgens de tekst in I.V. Vondels Poesy 1647 II B, blz. 166. Dit gezang is blijkbaar gedicht om ingelast te worden bij de vertoning van Joseph in Egypten, waarschijnlik in het eerste bedrijf vóór vs. 471-vlg., waar de Pharao Josef opwekt om de lijkstatie van de Apis te gaan bijwonen.

vs. 4 het punt: het zwaard.

9 Isis: Egyptiese godheid, gemalin van Osiris, de godin der aarde.

19 vervarschen: vernieuwen, herhalen.

20 mijn: deze vorm voor my gebruikt Vondel in deze tijd niet meer. Als die inderdaad tot de tekst behoort, zou dit ons aan het auteurschap van Vondel kunnen doen twijfelen.