Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645 (1930)

De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645

(1930)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Het vierde bedryf.

LEVI. IUDAS. SIMEON.
Levi:
 
Nu op den heuveltop eendrachtigh neergezeten,
 
En al 't geleden leedt met eenen dronck vergeten.
 
Komt broeders, zet u aen. hier staet de disch gereet,vs. 853
 
Langs dit vervallen slot, met klimop groen bekleet,854
855
En met een veldtapijt natuurelijck behangen.855
 
De breede lindeboom (de zon ga vry haer gangen,856
 
In 't Oosten) noodight u in 't grazige gestoelt,857
 
Met bruine schaduwen, en aengenaeme koelt,858
 
En koelt den leckren wijn, om 't hart eens te verquicken.
Iudas:
860
Verquick uw hart met wijn, en laet uw' broeder sticken.860
Simeon:
 
Wat zeght ghy, Judas?
Iudas:
 
Niet. ick spreeck geen enckel woort.861
Levi:
 
Ghy zit niet zacht?
Iudas:
 
My dunckt 'ken zit niet zo 't behoort.
Simeon:
 
Koom, zet u hier. gemack is nimmer te versmaden.
Levi:
 
't Is meer dan 't halve mael.864
Iudas:
 
Dat hebt ghy net geraden.
Simeon:
865
Nu, zit ghy wel?865
Iudas:
 
Ja ja, ick zit nu wel, of schaers.
Levi:
 
Neen, zegh vry wat u deert. wat wringt uw' voet?866
Iudas:
 
de laers.
Levi:
 
Waer is 't?
Iudas:
 
Aen 't slincke been: of 't zijn misschien mijn wespen.867
Levi:
 
Wel ken u zelf.868
Iudas:
 
Ick moet mijn' boezem wat ontgespen,
 
't Benaeuwt my wat om 't hart. Nu schep ick weder lucht.
Simeon:
870
Tast toe. elck toef zich zelf.870
Iudas:
 
Wat 's dat? ick hoor gerucht.
Levi:
 
Ick niet.
Iudas:
 
Is 't Joseph oock? my dunckt ick hoor hem klagen.
Simeon:
 
Die windt kan dat geluidt zoo veer niet overdragen.
Levi:
 
En of hy klaeght en kermt, het blijft toch na, als veur.873
Simeon:
 
Wat kan het schaên, dat hy zijn misdaet wat betreur?
Levi:
875
't Was hem geen errenst, dat hy op het touw most ryen.875
Iudas:
 
Ick wert weemoedigh.876
Simeon:
 
Zoo, had ghy noch medelyen?
Iudas:
 
Hy sloegh zijn aenschijn zoo barmhartigh west en oost.877
Simeon:
 
Hy zagh naer Hebron toe, naer vaders huis, om troost.
Levi:
 
Hy riep zijn' Engel aen, den trooster aller vromen.
Simeon:
880
Die hem naer Dothan wees, om zoo te maet te komen?880
Levi:
 
Hy dronck noch hartelijck, en laefde zyne borst.881
Iudas:
 
Een hart ter doot bedroeft is altijt droogh van dorst.
Simeon:
 
Wel Judas zat strax stom, nu kan hy weder spreecken.883
Levi:
 
Wel wat of Judas schort? zijn oogh begint te leecken.884
Iudas:
885
Ay broeders, houdt uw rust, het lust my niet te wel.885
Simeon:
 
Leit Joseph u om 't hart?886
Levi:
 
Hoe nu, is 't kinderspel?
 
Verbly u: want wy zijn nu t'ende van ons lyden.887
Iudas:
 
't En past den broeder niet zich zelven te verblyden
 
In 's broeders doot of straf. ô schrickelijck bestaen!889
Levi:
890
Wat spreeckt ghy binnens monts.
Iudas:
 
Ick zorgh wy zijn verraên.890
Simeon:
 
Ick heb den put in 't oogh, geen mensch kan dit verraden.891
Iudas:
 
En Godt heeft ons in 't oogh, die ziet door lindebladen892
 
Door mergh en nieren heen. wat schuilt 'er voor Godts oogh?893
Simeon:
 
Laet vaeren alle zorgh: uw zorgen zien te hoogh.894
Levi:
895
Ay ziet eens om dien hoeck.
Iudas:
 
Wie of hier aen komt trecken?
Simeon:
 
Zy kruipen langsaem voort. hoe lang of dit magh strecken?896
Iudas:
 
Wat ryst 'er in de lucht een stofwolck. ziet dat volck.
Simeon:
 
Ick zie geen klaer bescheit. zij trecken in een wolck.898
Levi:
 
Voor wien ziet ghy hen aen?
Simeon:
 
't Waer kunst dit juist te raeden.
Iudas:
900
Ick zie kameelen:
Levi:
 
En ick ezels, zwaer gelaeden.
Simeon:
 
Ick zie gewapenden. zy naecken meer en meer.901
Iudas:
 
Hoe schittert daer de zon in 't blinckende geweer.902
Levi:
 
My dunkt 'k zou met der tijt wel gissing kunnen maecken.903
Simeon:
 
Wie zijn 't dan?
Levi:
 
Arabiers.
Iudas:
 
'K wil noch mijn gissing staecken,
905
Tot datze ons naderen.
Levi:
 
't Zijn Arabiers, 't gaet vast.905
 
't Is nu de tijdt van 't jaer.
Simeon:
 
Hoe gaet het vee vermast.906
 
Zy zijn alree voorby de willige bosschagie.907
 
De ruggen buigen in, door 't wight van hun packagie.
 
Hoe plaeght de mensch het dier?909
Iudas:
 
Hoe plaeght het bloet zijn bloet?
Levi:
910
Wat zeght ghy, Judas? wat ontstelt u het gemoedt?910
Iudas:
 
Och Ioseph.
Simeon:
 
Leit die noch zoo diep in 't hart begraven?
Iudas:
 
Ick zie hoe 't hygent vee tot 's menschen dienst moet slaven,
 
En Ioseph steent nu vast ellendiger dan 't vee,913
 
Dat noch zijn voeder krijght; maer Joseph magh alree914
915
Van honger en van dorst verteeren en versmachten.
Levi:
 
Hy heeft zijn vonnis wegh: laet vaeren die gedachten.916
 
Ghy quelt u te vergeefs.917
Iudas:
 
Vergun my eene gaef.
Simeon:
 
Wat 's dat?
Iudas:
 
Maer dat ick hem nu opveil, om voor slaef918
 
Den vrecken Arabier te dienen al zijn leven;919
920
Nadien een mager lijck toch niemant nut kan geven,920
 
Al bleef het schoon bedeckt. beraet u in 't gemeen.921
 
Waer spanden oit om strijt de leden tegens leên.922
 
Godts diepe wijsheit schiep, tot onderlinge hoeders,
 
De nutste leên aen 't lijf, als tweelingen en broeders.
925
Men zet alleen, uit noodt geperst, een lit van 't lijf.925
 
Verschoont men dit, bedenckt, wat last wat ongerijf926
 
Ghy hier door kunt ontgaen: 't zal eerst uw' geest vernoegen,927
 
En vryen het gemoedt van 't eeuwigh knaegend wroegen.928
 
't Zy verre dat ick u of my by Kain zet,929
930
Die zich met Abels bloet zoo gruwelijck besmet.
 
Hoe dootsch zagh hy 'er uit. hoe wert zijn hart gegeten931
 
Van binnen: och zijn hair (zoo pynight het geweten
 
Den broederslaghtigen) hing altijt nat van zweet.933
 
Hy vloodt, en waer hy vloodt, hem docht dat Abel kreet;
935
En Godts gerechte wraeck den moort zat op de hielen.935
 
Dan zagh hy geesten, dan een nest vol slangen krielen.
 
De dampen stegen dan van angst naer 't beckeneel.937
 
Zijn zaet draeght noch dien vloeck. nu oordeel het verscheel938
 
Van broedermoorden, of van spaeren en verkoopen.
940
De misdaet en de straf moet altijt t' saemen loopen,940
 
En blyven in besteck van billijckheit. de haet941
 
Op zynen hals gelaên hou dan in 't straffen maet,942
 
En loope eer wat te laegh. ghy doet die deught uw' broeder.943
 
Een wees verdient gena. de jongen heeft geen moeder,
945
En Rachel was ons moey en moeder. treckt uw hant945
 
Dit snoer te stijf; hoe 't zy, ghy breeckt een' dubblen bant;946
 
En breeckt dit uit, hoe 't ga, uw onschult wort gevonden.947
 
Een redelijcke straf stopt alle lastermonden.
Simeon:
 
Waerachtigh mannen, dat 's niet qualijck overleit.
Levi:
950
Het schijnt dat Godt ons raet op dees gelegentheit950
 
Te letten. zoo ghy 't stemt, ick heb 'er gantsch niet tegen.951
Simeon:
 
Ick merck ghy zijt 'er al eendraghtigh toe genegen.
 
Wie neemt dien last op zich?
Iudas:
 
vertrouwt ghy my dien last?
Levi:
 
Wel Judas, ga voort heen, want zy genaecken vast.954
Iudas:
955
Zo zet hem eerst op prijs.955
Simeon:
 
dat volck valt scharp in 't dingen.
Levi:
 
Het eerste bodt is 't best.956
Simeon:
 
ja laet den Droomer springen.
Ioseph:
 
Och Ruben, gaet uw aenschijn voor my schuil?
 
Magh mijn gekerm tot Godt en u niet baeten?
 
En worde ick dus, in dezen naeren kuil,959
960
Van Godt en u en yeder een verlaeten?
 
Ick stick in slijm, en hijgh vast naer de lucht,961
 
En zie van veer den heldren hemel blincken,
 
Die speelt moy weêr, en hoort naer geen gezucht:963
 
Hy drijft om hoogh, maer Joseph magh verzincken.964
965
De putgalm volght op rijm mijn' lesten tarm,965
 
En schijnt beweeght mijn klaghten naer te smeecken:966
 
Dat 's al mijn troost en tijtverdrijf, ocharm.
 
Mijn keel wort heesch, en naulix kan ick spreecken.
 
'k Bedanck den galm, de galm my wederom.
970
Ick klaegh' myn' noodt. hy antwoort vol medoogen:
 
Maer Ruben zwijght, als spraeckeloos en stom,
 
Hy blijft vast uit, ick klaegh mijn' rouw myne oogen.972
 
Och Ruben, koom, en zalf mijn diepe smart.
 
Ick kaeuw een vrucht vol dootelijcke korlen.974
975
Och Ruben, koom, verlicht mijn angstigh hart.
 
Ick hoor gerucht. wat of hier op komt borlen?976
Vrachtmeester:
 
Hier rust ick uit het stof, van zon en hitte vry,
 
In deze hegh, tot dat de voortoght raeck voorby.978
 
Gaet knaepen, zeght dat zy een weinigh harder dryven.979
980
Men zal een mijl van hier te middagh leggen blyven,980
 
Tot dat de dagh verkoele, en dan tot middernacht
 
Weêr spoeden onze reis, met d'aengenome vracht.982
 
Dees wilde woeste hey kent dieren nochte menschen.983
 
Men zou, om schaduw, zelf 't gewenschte licht verwenschen:984
985
Maer wie genaeckt dien put? dit schijnt een ander man:985
 
't Gelijckt een' vreemdeling, en geen' uit Kanaän.
 
Indien hy water put, om zich of 't vee te drencken,
 
My lust een versche dronck: ick wil den harder wencken.988
IUDAS. VRACHTMEESTER.
Iudas:
 
Geluck mijn heer, geluck, op uwen verren toght.
Vrachtmeester:
990
Wy jaegen 't vast: gaf Godt of 't ons gebeuren moght.990
 
Maer 't beurde meer dan eens, dat my die haes ontglipte.991
Iudas:
 
Waer leit de reis, mijn heer?992
Vrachtmeester:
 
Wy trecken naer Egypte
 
Van Galaad recht door, met ezel en kameel,
 
Gelaên met balssem myrrhe en kruiden en kanneel.
995
Wat zoeckt ghy by dien put? wy zijn wat moe geronnen.995
 
My luste wel een dronk.
Iudas:
 
Aen geen zy springen bronnen,996
 
Indien de dorst u quelt: dees groene put is droogh.
Vrachtmeester:
 
Ick rust een poos, en heb van hier mijn volck in 't oogh.
 
Mijn dorst lijdt nog geen' last. men zal den last haest breecken,999
1000
Eer noch de middaghzon op 't hooft begin te steecken.
 
Maar luister naer dien put. wat wil dat droef gezucht?1001
Iudas:
 
Daer leit een jonge slaef, die huilt, en maeckt gerucht.
 
Hy heeft het wat verkerft, en zich wat wulpsch verloopen.1003
Vrachtmeester:
 
Is hy u veil?1004
Iudas:
 
O ja.
Vrachtmeester:
 
Laet zien, ick wil hem koopen.
Iudas:
1005
Ick zal hem by dit touw doen stygen uit den put.
 
Een ander heerschap waer den jongen wel zoo nut.1006
 
Daer hangt de koort. nu stijgh, nu jongen, stijgh naer boven.1007
 
Hy klimt, hy klimt. men mag hem passelijck gelooven:1008
 
De pols is niet als 't hart: zijn gront wort niet getast.1009
Vrachtmeester:
1010
Aen veinzen is zomwijl gewin en voordeel vast.
Iudas:
 
Daer komt de knaep. spring af. hy dient wat onderwezen.1011
 
Ick zal hem eerst alleen een luttel gaen belezen.1012
IOSEPH. IUDAS. VRACHTMEESTER.
Ioseph:
 
Och Judas, zijt ghy daer? erbarm u over my.
Iudas:
 
Koom herwaert, ga met my een luttel aen d'een zy.1014
1015
Wat billijcke oirzaeck ghy uw' broed'ren hebt gegeven,1015
 
Valt nu te lang. in 't kort, danck my, die u het leven1016
 
Verbiddende, dat schencke en aenbie tot een gaef,1017
 
Mits dat men u terstont verkoope en veil voor slaef,1018
 
Aen dezen Arabier; dies draegh uw straf geduldigh.1019
Ioseph:
1020
Mijn broeder, ick ben u, naest Godt, mijn leven schuldigh:
 
Maer dienstbaerheit valt hardt. wat gaet my leider aen!1021
Iudas:
 
Noch harder valt de doot, die kunt ghy dus ontgaen.1022
 
Dit 's 't eenigh middel. zie de broeders ons bespieden
 
Van dezen heuveltop: ghy kunt het niet ontvlieden;
1025
Dies hou u stil en vroom, noch melt de broeders niet.1025
Ioseph:
 
Och Ruben, Ruben, och. ô Godt, die alles ziet.
Iudas:
 
Ick veil u dezen slaef, maer wil dit eerst bespreecken;
 
Ick stoot hem met den voet.1028
Vrachtmeester:
 
Zo dient hy naeu doorkeken.
Iudas:
 
Koom herwaert.
Vrachtmeester:
 
Wilt ghy wel veranderen van heer?
Ioseph:
1030
Mijn heer, ick heb geen' wil.
Vrachtmeester:
 
Bedaer wat. schrey niet meer,
 
Steeck uit den rechten arm. nu buigh dien aen de schouder.
 
Nu met den slincken arm. hoe out zijt ghy?1032
Ioseph:
 
Niet ouder
 
Dan zestien jaer.
Vrachtmeester:
 
Nu gaep. ick zie noch jongk gebit.1033
 
De tanden staen zeer net, en melck is niet zoo wit.
1035
Ga loop eens heen en weêr.1035
Iudas:
 
Nu wacker zonder weigeren.
Vrachtmeester:
 
Nu spring eens in de lucht. hy kan noch luchtigh steigeren.1036
 
Al spels genoegh. koom hier, lang my uw rechte hant.1037
Iudas:
 
Ghy Arabiers hebt meest van hantbezien verstant,1038
 
En ziet al 's menschen heil en ramp van verre komen.
Vrachtmeester:
1040
Wat kunsten kan hy toch?
Iudas:
 
Die knaep kan geestig droomen.1040
Vrachtmeester:
 
Dat kan niet yeder een: dit komt al meê te sta.1041
Iudas:
 
De Vrachtheer zie te deegh, dat doet den koop geen scha.1042
Vrachtmeester:
 
Nu zet den knaep op prijs, my lust niet lang te dingen.1043
Iudas:
 
Waer voor gevalt hy u?1044
Vrachtmeester:
 
Voor tien paer zilverlingen.
Iudas:
1045
't Is koop.1045
Vrachtmeester:
 
Zo dra? ghy vreest of ick my weêr bedocht.
Iudas:
 
Hy dient u meer dan ons.1046
Ioseph:
 
Helaes! ick ben verkocht.
Iudas:
 
Loop ginder aen een zy. wat dunckt u van dien jongen?
Vrachtmeester:
 
Recht uit, hy staet my aen. had ghy wat hardt gedrongen,1048
 
En hem vry dier gelooft, die knaep waer echter mijn.1049
1050
Indien ick spreecken zou, naer uiterlijcken schijn;
 
Dat zwinxel heeft niet slaefs, maer meldt een' welgeboren.1051
 
Zoo ick de hant geloof, hem schijnt wat groots beschoren.1052
 
Die winckbraeu voeght geen' slaef, maer eer een' man van staet,1053
 
'k Verzwijgh al 't overigh.'t is mislijck hoe 't beslaet.1054
1055
De Godtheit ziet het hart, de mensch den schijn van buiten.
 
Men kan uit gissingen niet vast noch zeker sluiten.1056
Iudas:
 
Ick zal 't bekennen, nu het zoo te passe koomt.
 
't Is al van heerschappy dat deze jongen droomt:
 
Dit baert afkeerigheit. hy magh noch beter leeren,1059
1060
En beter onder vreemde, als binnelantsche heeren.
 
Al had ick schoon berouw, ick wensch u veel geluck.1061
Vrachtmeester:
 
Koom herwaert.
Iudas:
 
Nu gedult, en buigh u onder 't juck.1062
 
Gehoorzaem dezen heer, en luister vry wat sneller.1063
Vrachtmeester:
 
Ia reken dat ghy dient een' rechten Ismaëller.1064
Ioseph:
1065
Och Ismaëller, nu mijn lot
 
My onder 't lastigh juck leert zuchten1066
 
Om troost en hulp tot Abrams Godt;
 
Gedenck hoe Ismaël most vlughten
 
Met Agar, dwars door 't gloeiend zant,
1070
Zoo wijdt uit aller menschen oogen,
 
Daer kint en moeder waer door brant1071
 
Versmacht, indien het mededoogen
 
Des Engels, in die zwoele zon1073
 
Haer bey niet had te recht gewezen,1074
1075
En met een koele en versche bron1075
 
Het moeders hart en 't kint genezen
 
Van dorst, veel feller dan de doot:
 
Weest zoo een Engel en behoeder
 
Van my, die, op mijn moeders schoot,
1080
En aen de borst der lieve moeder,
 
Verstreckte een lieve waerde vrucht,1081
 
Niet min als Ismaël de zyne;
 
Toen zy, vermoeit en afgezucht,1083
 
In dorre dorstige woestyne,1084
1085
Hem leide in schaduw van de blaên,
 
En riep, een booghscheut afgeweken,1086
 
Godt zelf al heesch om bystant aen,
 
En kreet: wie kan dat hart zien breecken?
 
Waer op een trooster neergedaelt
1090
Beloofde hare spruit te zegenen,1090
 
Die nu zoo breet den adem haelt.1091
 
Zoo moet u heil op wegh bejegenen.1092
 
Zoo zegen Godt uw' langen toght,
 
Als ghy voortaen een' vrygeboren,
1095
Onschuldighlijck voor slaef verkocht
 
Zult handlen, zonder wraeck of toren.1096
 
Och Ismaëller, druck my zacht,1097
 
Gelijck een telgh van uw geslacht.1098
Vrachtmeester:
 
Naer u geboorte staet my wyders niet te vragen,1099
1100
Ghy zijt dan vry of slaef: voortaen moet ghy u dragen,1100
 
Gelijck een' eygen slaef en een' verkochten past.
 
Komt knaepen, vleugelt hem, en bint zijn armen vast.1102
 
Ghy kunt uw lyden veel vermindren of vermeeren:
 
Waer goede slaeven zijn, daer vint men goede heeren:
1105
Zoo knecht zoo meester, dies stel u gewilligh in.1105
Iudas:
 
Leef lang, en hou u vroom.1106
Ioseph:
 
Och vader, Benjamin.
 
Och Ruben, Ruben och.
Iudas:
 
Nu leer u wat bedwingen.
 
Geluck met dezen knaep.
Vrachtmeester:
 
Ghy met dees zilverlingen.
Iudas:
 
Geluck op uwen toght.
Vrachtmeester:
 
Dat neem ick altijt an.1109
Iudas:
1110
Helaes, hoe kruipt mijn bloet, daer het niet gaen en kan.1110
 
Hoe deerlijck ziet hy om, zoo nat en root bekreten.1111
 
Ick doe 't om beters wil, 't en werd my niet geweten.1112
REY VAN ENGELEN.
Zang:
 
Arabië, ghy stoft zoo hoogh1113
 
Op uw geluck, gelijck uw boogh1114
1115
Van onder, dat het snort en kraeckt,1115
 
Den arent in de veeren raeckt,
 
Op 't allerveilighst van zijn vlught,1117
 
In uw met geur doortrocke locht;1118
 
Waer door uw fiere Phenix zweeft;1119
1120
Om wien ghy in festoenen weeft:1120
 
Mijn Vogel zagh noit wederga.
 
Ghy roemt: Godt schonck u dees gena,1122
 
Om dat uw volck zijn' oirsprong nam
 
Uit dien befaemden Abraham,
1125
Die oostwaert stuurde naer de zon1125
 
Zijn zonen, dien hy teelde en won
 
By Agar, en by Kethura;1127
 
Wier bloet noch groeit in Isax scha,1128
 
En lachende in 's Hebreeus verdriet,
1130
Heeft gading in al 't geen het ziet.1130
 
Zwijgh Ismaël, zwijgh Madian1131
 
Van roem, die luttel baten kan.
 
Zwijgh Arabier, dit 's 't oude liedt.
 
Den rechten Phenix kent ghy niet.1134
1135
Hy is het niet, die nesten bouwt1135
 
In uw gezegent myrtewout,1136
 
Daer ghy kanneele vieren stoockt,1137
 
En alle leckernyen koockt.1138
Tegenzang:
 
Ick hael mijn Vogels roem in top.1139
1140
Hy voert op zijn' gekruifden kop1140
 
(Om wien een glans zijn straelen spreit)1141
 
Een heldre star. de majesteit1142
 
Ziet hem ten klaren oogen uit.
 
De goude halsbant hanght en sluit1144
1145
Om zynen geschakeerden hals;1145
 
Een rechte zonnespiegel, als
 
De zon zich blint ziet in dien gloet.1147
 
Natuur heeft met haer eigen bloet1148
 
Zijn wiecken kostelijck bekladt;1149
1150
Trots purper, trots schaerlaken, dat1150
 
Den koning of aertspriester kleet.1151
 
De blaeuwe staert, zoo lang, zoo breet,
 
Hangt geborduurt met roos by roos.1153
 
Robynen schittren op turkois.1154
1155
Aldus, gevoedt van hemelsch vier,1155
 
En zon en daeuw, bereickt mijn dier
 
Zoo menige eeuw van hondert jaer,1157
 
Tot dat het smelt op 't zonautaer,1158
 
En uit zijn asch een jonge zwelt,1159
1160
Die 't vaderlijcke lijck bestelt
 
Ten grave, met een staci van1160-611161
 
Meer voglen, als ick schildren kan.
 
Waer vint men vogel in een Rijck,
 
Die mynen Vogel zy gelijck?
Toezang:
1165
O blinde Arabers, waert ghy wijs,1165
 
Ghy hebt, voor een' geringen prijs,
 
Den Phenix, 't puick van uw geslacht,1167
 
Terstont gekregen in uw maght;1168
 
Den rechten Phenix, die gewis1169
1170
Veel schooner dan uw vogel is.
 
Een Phenix, dien de Haet en Nijdt1171
 
Met sporen stoot, verpickt en bijt.1172
 
Ghy voert dien onbekenden schat1173
 
Naer Memphis, en naer Zonnestat,1174
1175
Door eene wolck van zant en stof:1175
 
Daer zal men, in dat prachtigh hof,1176
 
Wiens naeldepunt Godts hof beschiet,1177
 
Zien, hoe de Nijl, de groote vliet,1178
 
(Die leven uit zijn pennen zuight)1179
1180
De kroon met zeven tacken buight1180
 
Voor zyne Godtheit, voor zijn hooft,1181
 
't Welck aller wyzen glans verdooft.1182
 
Daer zal hy sterven, droef beweent;
 
Zijn dubbele afkomst, 't vroom gebeent1184
1185
(Met myrrhe en stercken balsemgeur
 
Gebalsemt deur en weder deur,
 
Geleit met een ontelbaer heir)1187
 
Vervoeren droogh door stroom en meir;1188
 
Op dat het ruste in 't eerlijck graf,1189
1190
Op 't lant, dat hem zijn vader gaf.1190

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs


Over dit hoofdstuk/artikel

lied