Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 3. 1627-1640 (1929)

De werken van Vondel. Deel 3. 1627-1640

(1929)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Elektra.

Leermeester:
 
O Zoon van Atreus zoon, die 't opperste gezaghvs. 1
 
In 't Griecksche leeger had, toen hy voor Troje lagh,
 
Nu zietge zelf het geen, daer staegh u hart naer haeckte.
 
Dit's Argos, d'oude Stad, daer uw gemoed om blaeckte.
5
Dit 's 't woud van Iö zelf, dat dolgeprickelt dier.5
 
Het Wolfsveld van Apol, den wolvenschrick, is hier,6
 
En dees vermaerde kerck, die Argos Iuno wydde,7
 
Rijst ginder hemelhoogh, aen uwe rechte zijde.
 
Orest, wy zijn geraeckt, daer ghy nu Pelops Stad,9
10
Het rijck Mycaenen, ziet, en 't Hof met moord beklad;10
 
Van waer ick eertijds, toen uw Vader raeckte om 't leven,
 
U, die my van Elektre, uw zuster, werd gegeven,
 
Heb weghgedragen, stil geberght, en opgevoed,13
 
Tot datghe maghtigh waert te wreecken Vaders bloed.14
15
Orest, en Pylades, mijn huisvriend, nu met zinnen
 
Eens haestigh overleit, hoe wy dit best beginnen;
 
Nadien de voglezang zoo schel, en zoetgebeckt,17
 
In 't kriecken ván den dagh, de zon ten bedde uitweckt,
 
En ree de zwarte nacht de starren heb verdreven.
20
Eer zich dan eenigh mensch ga buitens huis begeven,
 
Zoo overlegh het stuck; want wy zijn t'zaemen daer21
 
Dien aenslagh dient gespoeit, en 't marren geeft gevaer.22
Orestes:
 
Mijn waerdste dienaer, o wat is door menigh teecken
 
Uw onvervalschte zucht te mywaert klaer gebleecken!24
25
Want eveneens, gelijck een edelmoedigh paerd,25
 
Hoe oud het zy, nochtans in onspoed niet veraerd26
 
Van zijnen tuck, maer briescht met opgesteecken ooren,26-27
 
Zoo vangt ghy 't stuck zelf aen, en noopt ons, als met spooren:28
 
Derhalven zal ick u ontdecken mynen zin.29
30
Nu luister scherp, en is'er yet ontydighs in30
 
Mijn reên, verbeter dat; want toen ick God ging spreecken,31
 
Te Delphis, op wat wyze ick Vaders dood moght wreecken,
 
Ried my Apollo zelf, en antwoorde op mijn vraegh,
 
Dat ick niet met een heir, maer heimelijcke laegh34
35
De moorders straffen zou rechtvaerdighlijck aen 't leven.35
 
Nadien die God my dan dees antwoord heeft gegeven,
 
Ga by gelegenheid bespieden, hoe het staet
 
Ten Hove, en wat'er toch al by hen ommegaet,
 
Op dat ghy ons ontdeckt, en meld uw wedervaeren.
40
Ten Hoof zal niemant u, die omzworft zoo veel jaeren,40
 
En grijs zijt, en ontmunt, meer kennen kunnen, nocht41
 
Uw uitheemsch kleed, en draght geeft niemant achterdocht.42
 
Geef u voor vreemdling uit, en ga voor een' Phocenser,43
 
Die afgevaerdight werd van hunnen Phanotenser;44
45
Want dat's hun beste vriend, en trouwste bondgenoot.
 
Ga boodschap hen, en sterck met eede Orestes dood;46
 
Hoe hem de renzucht broght, daer Griecken renfeest hielen,47
 
Aen 't sneuvlen, en ten val, met barrenende wielen.48
 
Laet dit uw boodschap zijn. na dat mijn Vaders graf
50
Gekroont zy, naer den raed, die ons 't Orakel gaf,50
 
Met afgesneden hair, met offerwijn te plengen,51
 
Zoo zie ons hier te moet; wanneerwe medebrengen52
 
Die kopre bus, in ruight gestopt, gelijckghe weet:53
 
Op dat men door gerucht, met waerheids schijn bekleed,
55
En blyde tyding hen bedrieghelijck verrassche;
 
Hoe 't lichaem van Orest verbarrent zy tot assche:
 
Want dood te heeten deert my toch op geene wijs,57
 
Indien ick leef, en zoo met grooter eer verrijs.
 
Ick kan een' nutten klanck niet lastren noch misprijzen.59
60
'K heb menighmael gezien, dat doodgeheete wijzen
 
Het hoofd met meerder roem verhieven in hun lucht;
 
En hoop oock desgelijcks, na dit gestroit gerucht,62
 
Voor myne vyanden verscheenen, van zoo verre,
 
Te blincken, op een nieuw, gelijck een klaere starre.64
65
Maer o mijn Vaderland, en vaderlandsche Goôn,
 
Verwellekoomtme zoo, en baent den wegh zoo schoon,
 
Dat d'aenslagh my geluck; en ghy mijn erfpaleizen,67
 
Laet my met schande niet van dezen bodem deizen;
 
Nadien ick u ter liefde, en van de Goôn geport,69
70
U wasschen koom van 't bloed, op uwen troon gestort.70
 
Maeckt my nu eigenaer der Koningklijcke goeden,71
 
En heiland van dit huis: dat bid ick. Nu aen 't spoeden,72
 
Stockoude man, volvoer het geen u is belast.
 
Wy gaen oock; want 't is tijd, en 't is de tijd, die vast74
75
Het meeste zeggen heeft in menschelijcke zaecken.75
Elektra:
 
Wee my ellendigh mensch!
Leermeester:
 
Mijn zoon, ick hoor genaecken,
 
Daer binnen, zoome dunckt, een dienstmaeghd, die dus steent.
Orestes:
 
Zou 't wel Elektra zijn, die om heur rampen weent,
 
Wat dunckt u? zullen wy vertoeven, om te weten
80
Waerom zy klaegt?
Leermeester:
 
geensins, men moet zich niets vermeeten
 
Te doen, voor dat men hebbe Apolloos last voldaen.
 
Men vang van Vaders lyck, en moordgety eerst aen;82
 
Want hier aen hangt de kracht en zege van dien aenslagh.83
Elektra:
 
O koesterende bron der daegen,84
85
O lucht, geparst om 's aerdrijx korst,85
 
Hoe dickwils hoorde ghy my klaegen,
 
En slaen voor mijn gekrabde borst;
 
Wanneer de morgen was herboren:
 
Want al wat 's nachts bedreven word
90
Gezin en ledekanten hooren,90
 
In dit paleis, met bloed bestort;91
 
Daer ick betreur mijn Vaders euvlen,92
 
Die niet, op den uitheemschen boôm,
 
Door wreeden oorloogh quam te sneuvlen;
95
Maer door mijn Moeder, los van toom,95
 
En door AEgisth, onkuisch van zede.
 
Dees kloofden 't Koningshoofd zoo stout97
 
Met d'ysre moordbyl, scherp van snede;
 
Als d'ackermans een eick in 't woud.
100
En, o mijn Vader! o mijn smarte!
 
Zoo schelmsch, zoo schendigh omgebroght,101
 
Niet een neemt uwe dood ter harte:102
 
Maer ick zal mijn gejammer, nocht
 
Mijn kermen, en geschrey niet staecken,
105
Zoo lang de zonne ryze, en dael,
 
En starren aen den hemel blaecken:106
 
En even als een nachtegael
 
Besteent het plondren, van zijn jongen,108
 
Zal ick, voor Vaders Hof, en poort,
110
My laeten hooren onbedwongen,
 
Zoo luide, dat het yeder hoort.
 
O onderaerdsche heerschappyen!112
 
O aerdsche Godstolck, gaeuw en kloeck!113
 
Gods Dochters, felle Raezeryen,114
115
En ghy, ontzaghelijcke Vloeck,115
 
Slaet d'oogen neder. koomt ons redden.116
 
Aenschouwt dien ongerechten moord,117
 
En die ter sluick een anders bedden118
 
Berooven; koomt, en helpt hen voort.119
120
Koomt straft mijn Vaders nederlaegen,120
 
En stuurt mijn' Broêr. ick ben te zwack,
 
Om langer dus alleen te draegen
 
Mijn' druck, een al te lastigh pack.123
Rey:
 
O Kind der jammerlijckste Vrouwe,
125
Elektra, droeve Dochter, ach!
 
Waeromme quijntghe, nacht en dagh,
 
Van onverzaedelijcken rouwe,
 
Om Agamemnon, eer verdaen128
 
Door list en schalckheid, noit verwoeder,129
130
Van uwe goddelooze Moeder,
 
En met haer booze hand verraên?
 
De donder sla hen, en wil 't wreecken;132
 
Indien't hier vry staet zoo te spreecken.
Elektra:
 
O spruit, van vroomen voortgebroght,134
135
Koomt ghy my troosten in ellende?
 
Ick weet het wel. 't zijn welbekende136
 
En dingen lang by my bedocht:
 
Maer 'k wil niet laeten te beweenen
 
Mijn Vaders jammerlijcke dood.
140
Laet my begaen, ghy die in nood
 
My bystaet, om al 't goed voorheenen141
 
Van my genoten. laetme toch.
 
Ick ben verloren. och och och!
Rey:
 
Ghy zult nochtans met al dit krijten
145
En kermen Vader op zijn' stoel145
 
Uit den gemeenen jammerpoel146
 
Niet wecken, maer u zelve slijten147
 
Door endelooze droefenis,
 
En ongeneezelijcke smarte.
150
Wat lichtenis verwacht uw harte150
 
Uit leed, dat niet te boeten is?151
 
Wat staetghe, door geduurigh klaegen,
 
Naer't geen ghy niet vermooght te draegen?152-153
Elektra:
 
Een zot vergeet zijn ouders haest,154
155
Die omgekomen zijn zoo snoode:
 
Maer 't vogelken, de zomerbode,156
 
Dat altijd Itys Itys raest
 
En kermt, gelijckt my gansch in dezen.157-158
 
Rampzaelge Niobe, o ick acht159
160
U een van 't goddelijck geslacht.
 
Ick acht u een Godin te wezen,161
 
Die yslijck in een steenen graf
 
Roept, wee en wach, en laet niet af.163
Rey:
 
O Dochter, onder die verschoven164
165
Gaen treuren, zijt ghy 't van uw' stam
 
Alleen niet, die dit over quam;
 
En nochtans gaetghe in rouw te boven167
 
Uw gansche maeghschap, en u bloed,
 
Daer binnen, als Iphianasse,169
170
Chrysothemis, en d'onvolwasse,170
 
Die stil zijn ramp betreuren moet.
Elektra:
 
Orest, van hoogen stam geboren,
 
Ter goeder uur zult ghy ten toon173
 
Eens, op Iupijns verheughden troon174
175
Gekeert, tot Koning zijn gekoren,
 
Van 't wijd vermaert Myceensch gezagh.172-176
 
Ick kinderlooze, en ongehuwde,
 
En ongeluckige, en geschuwde,
 
U wachtende, van dagh tot dagh,
180
Met droeve traenen op de kaecken,
 
Verga terwyl van al 't verdriet;
 
Maer ghy gedenckt mijn weldaên niet,
 
Noch d'ongelijcken die u raecken.183
 
Wat valsche maren hebben wy
185
Van u niet, reis op reis, vernomen?
 
Ghy dreight, en zult te voorschijn komen,
 
Maer zet uw komste aen eene zy.187
Rey:
 
Hou moed, mijn Dochter, tot het ende.
 
Iupijn met zijn alwetende oogh,
190
Die 't al bestiert, zit daer om hoogh.
 
Beveel hem uwe groote ellende,191
 
En weest op henliên, dien ghy haet,
 
Niet ongeduldighlijck gebeten,193
 
Ghy zult nochtans dit niet vergeten.
195
De tijd is langsaem van beraed:195
 
En Agamemnons zoon, te Krisse,196
 
In 't weiland, vlughtigh door zijn lot,197
 
Kan wel eens keeren, oock de God
 
Des afgronds, en der duisternisse.198-199
Elektra:
200
Een groot gedeelt van's levens tijd
 
Is door, en noch zal hy verschynen,201
 
En ick, die ouderloos ga quynen,
 
Heb niet een' vriend die voor my stryd,
 
Noch kracht genoegh, om 't quaed te keeren:
205
En moet, gelijck een kamenier,
 
Verschoven, Vaders kamer hier206
 
Bedienen, en in slechte kleeren,207
 
Die my niet voegen, heenen gaen,
 
En dus voor lege tafels staen.209
Rey:
210
O droeve spraeck van Vaders komen,210
 
En wederkomste uit Priams oord.
 
O naere kreet, die in dien moord212
 
Uit Vaders kamers werd vernomen;
 
Toen hy dien slagh met d'ysre bijl
215
Op 't hoofd ontfing. Bedrogh bedocht het.215
 
De Liefde trof hem, en volbroght het.216
 
Zy stroiden schricklijck in der yl
 
Een schelmsch gerucht, en waren reede,217-218
 
Als of een God of mensch dit deede.
Elektra:
220
O dagh, dien ick vervloeck alleen,
 
Het zy wat dagh oock dat'er ryze;220-221
 
O nacht, o moordbancket en spijze,222
 
Wat brouwt ghy ons al zwaerigheên?
 
Wat snooder dood is hy gestorven,224
225
Toen twee verraêrs hem randden aen.
 
Die klaeuwen hebben 't my gedaen,
 
En met mijn' Vader my bedorven.227
 
De groote God des hemels zet228
 
Hen dit betaelt, en straf rechtvaerdigh,
230
Noch maeck hen eenige eere waerdigh
 
Die met dit schelmstuck zijn besmet.
Rey:
 
Zie toe, verloop u niet met spreecken.232
 
Of mercktghe niet uit welck een' staet233
 
Ghy, tot uw eige scha, en smaed,
235
Vervalt, en blijft van gunst versteecken?235
 
Ghy baert, door wraeckzucht, die u drijft,
 
U zelve vyanden en hinder.
 
Het is geen wijsheid, dat een minder
 
Met maghtiger krackeelt en kijft.
Elektra:
240
Ick word geperst van 't schendigh lijen.240
 
Ick weet het wel, en ken mijn' kop;241
 
Maer 'k zal mijn leven lang, mijn' krop
 
Uitschuddende, niet konnen myen242-243
 
Mijn scha, om 't schendigh moordgeschrey:
245
Want wanneer, om mijn' rouw te zachten,245
 
Heb ick een troostlijck woord te wachten
 
Van dees gelieven allebey?247
 
Van wien die pit heeft achter d'ooren?
 
Mijn troosterssen, verlaetme toch.249
250
Verlaetme vry. dees droefheid, och!
 
Is niet te dempen noch te smooren.
 
Mijn zwaerigheidt duurt voor altoos,
 
Zoo is 't geklagh oock endeloos.
Rey:
 
Maer 't is uit gunst, dat ick's my moeie:254
255
Gelijck een trouwe moeder doet,
 
Op dat uw wellende gemoed256
 
Niet d'eene ellende uit d'ander broeie.257
Elektra:
 
Nu zeghme, met wat maet, hoe kort
 
Zou ick mijn jammer zien gesleten?258-259
260
Is 't voeghlijck dooden te vergeten?
 
Wien heeft Natuur dit ingestort?261
 
Ick zou geen' roem van hen begeeren:262
 
Noch by een wederga gevoeght,263
 
Niet vreedzaem leven, noch vernoeght;
265
Indien ick most met luchte veeren265
 
Gaen vliegen over het verdriet
 
Des moordkreets, die al 't Rijck vervaerde.
 
'T is waer, de doode is stof, en aerde,
 
En aerde zijnde, en anders niet,
270
Zal eeuwighlijck ellendigh leggen.
 
Zou daerom, die dien moordslagh gaf
 
Niet draegen zijn verdiende straf?
 
Wat had de Schaemte dan te zeggen?
 
Godvruchtigheid voortaen veracht,
275
Had uit by 't menschelijck geslacht.268-275
Rey:
 
O Dochter, ick koom hier in aller yl gevlogen,
 
Zoo wel door mijnen plicht als uwen druck bewogen;
 
Indien ick qualijck spreeck, zoo win het vry: 'k zal nu278
 
Gevolleghzaem terstond my buigen onder u.
Elektra:
280
O Vrouwen, 'k schaem my des, dat ick, dus bang te moede,280
 
U overlastigh val: neemt mijn gekerm ten goede.281
 
Dit perst de nood van 't hart: want zekerlijck, hoe zou
 
Een Koningklijcke spruit, een hooghgebore Vrouw
 
Dit staecken, daerze, nacht en dagh, geen' aêm kan haelen,
285
En vaders ongeluck verryzen ziet, en daelen.284-285
 
Vooreerst al 't geenme van mijn Moeder, uit wiens schoot
 
Ick in de weereld quam, bejegent is zoo snood.287
 
Daerna verkeer ick vast in 't eigen Hof mijns Vaders,288
 
Met zijne moordenaers, en schendige verraeders,
290
En word van hen bestiert, en moet van henliên staegh
 
Myn' noodruft, en myn' kost genieten alledaegh.291
 
Oock denckt eens, hoe dien dagh met droefheid word gesleeten,
 
Als ick AEgisth moet zien, op Vaders troon gezeten,
 
Met Agamemnons kleed bekleed, en veel cieraeds,
295
En drincken offerwijn ons Huisgoôn toe, ter plaets295
 
Daer zy hem broght om hals: maer 'k zie, wie zou 't gelooven?
 
Een hoofdschand, die noch verre alle andre gaet te boven,
 
Dien snooden moorder zelf, in Vaders plaets, het bed
 
Met mijn bedorven Moêr (indien ick zonder smet299
300
Haer Moeder noemen magh) die by hem leit, onteeren,
 
En haer te goddeloos met zulck een smet verkeeren;301
 
Geen Raezery ontzien, maer lachen welgemoed302
 
In al dees gruwelen, die zy bedrijft en doet.
 
Zy ziet het moordgety te moet met groot verlangen;304
305
Dien dagh, toen zy met list mijn' Vader kreegh gevangen,
 
En zoo om 't leven holp. wanneer die dagh verjaert,
 
Dan steltze danssen in: dan slaght zy onbezwaert
 
De schaepen, die, ter maend gekeelt, voor d'outers bloeden,308
 
Ter eere van dees Goôn, die haer tot noch behoedden.
310
Ick ongeluckige dit ziende, in ons paleis,
 
Versmelt, en zucht, en schrey, en vloecke reis op reis
 
Mijn Vaders moordbancket, en moordmael, zoo zy 't heeten.312
 
En stondme 't schreien vry, en had ick eens gekreeten313
 
Zoo lang, als 't hart wel lust: want deze trotse Vrouw
315
Beschimpt al mijn misbaer, en jammerlijcken rouw:
 
O hellevloeck der Goôn, mist ghy dien overleden316
 
Alleen, en treffen u alleen dees zwaerigheden?
 
Dat dy de hagel sla: dat d'onderaerdsche gloed318
 
En Pluto geve, dat ghy eeuwigh balcken moet.319
320
Aldus beschimptze my: maer als zy heeft vernomen,
 
En krijght een lucht, en rieckt dat Broeder staet op 't komen.321
 
Dan staetze zinneloos by my en stampt, en raest:
 
Is dit niet uw bedrijf, die steelwijs in der haest
 
Orestes my ontdroeght? maer denck vry 'k zal 't eens straffen,
325
Gelijckge wel verdient. zoo hoort al 't Hof heur blaffen.325
 
Haer lieve Bruigom staet aen heure zy, en schent,326
 
En hitst heur aen: die bloed, en oirzaeck van d'ellend:327
 
Die met de vrouwen treckt te velde, en aen den reie:328
 
Maer ick, die midlerwijl Orestes vast verbeie,329
330
Dat hy dit onweêr stil, verga in mijn verdriet:330
 
Want sammelend, bederft hy 't geen ick hoop, en niet331
 
Verhoop: en o Vriendin, hoe kan ick, dus gedreven,
 
My maetigen in rouw, of recht godvruchtigh leven?
 
In quaede zaecken moet de hooge nood my raên,
335
Die raed een' quaeden wegh en onwegh in te slaen.334-335335
Rey:
 
Wel, zeghme, durftghe dus by uwen stiefvaêr wrocken?336
 
Of als hy dit niet hoore, en zy van huis getrocken?337
Elektra:
 
Met reden. denck dit vry, was hy niet uitgegaen,
 
Dat ick voor deze deur gerust zou blyven staen.
340
Hy is naer buiten toe.
Rey:
 
Zoo durf ick met u kouten,
 
Is 't waerheid, 't geenge zeght.
Elektra:
 
Ghy mooght u vry verstouten.
 
AEgisth is nu niet t'huis, dies vraegh al wat u lust.343
Rey:
 
Zoo vraegh ick, watghe zeght, en wat u zy bewust
 
Van Broeders wederkomste, of van zijn langsaem wachten?344
345
Berichtme van dit stuck.
Elektra:
 
Wie zou zijn zeggen achten?
 
Hy zeit veel, en volvoert niet eens het geen hy zeit.
Rey:
 
Een die wat groots besteeckt is traegh in zijn beleid.347
Elektra:
 
Maer ick was slof noch traegh, in 't bergen van zijn leven.448
Rey:
 
Hou moed. hy is te vroom, om vrienden te begeven.349
Elektra:
350
'K vertrouw dit, anders was 't met my geheel gedaen.
Rey:
 
Nu zwijgh, Chrysothemis koomt uit den huize gaen,
 
Uw Zuster, van een bed en ouderen geboren352
 
Met u. zy draeght, het geen den afgrond is beschoren,353
 
Lijckoffer naer het graf.
Chrysothemis:
 
Hoe roeptghe voor de poort
355
En op de plaets zoo luide, o Zuster, dat men 't hoort?
 
Kan u 't verloop des tijds niet leeren anders zingen,
 
En uw oploopentheid, die ydel is, bedwingen?357
 
'K beken wel, dat ick mede, als ramp voorhanden is,358
 
Bedruckt ben, en bedroeft; en had ick maght, gewis
360
'K zou daedelijck, wat hart ick henliên draegh, doen blijcken.360
 
Nu wil ick liever 't zeil in tegenspoed wat strijcken,
 
En schijnen stil te staen, en hen geen ongenoeght362
 
Te brouwen, en wou wel dat ghy u oock zoo droeght.
 
Het geen ghy drijft is recht, en niet het geen ick oordeel.364
365
'K beken 't; maer staet het vry, zich naer het meeste voordeel365
 
Te schicken, zoo is 't reên, dat elck dien wegh ingaet,
 
En hen gehoorzaem zy, daer 't hoogh gezagh by staet.367
Elektra:
 
'T en staet niet wel, noch luid niet eerlijck by den vroomen,368
 
Dat ghy vergeet het bloed van wienghe zijt gekomen,369
370
En dus voor Moeder zorght: want al wat ghy terstond370
 
Tot mijn vermaening zeid, dat hebtghe uyt haeren mond,
 
En uit u zelve niet. ick geef u keur van beide:
 
Ghy stemt dien doodslagh toe, dien ick tot noch beschreide:373
 
Of kennende het leed van Vader, u zoo lief,
375
Hebt geen gedachtenis van hem, om 't ongerief.375
 
Gy zeght wel, stond de maght aen u, de daed zou spreecken,
 
Hoe ghy hen haet: en ick vast bezigh, met besteecken377
 
Van al, wat tot dees wraeck vereischt word, krijgh van u
 
Geen hulp, en word hier door van dezen aenslagh schuw.379
380
Zoo koomt de suffery ons rampen nog vermeeren.380
 
Maer 'k bid u, leer my toch, of laet ick zelve u leeren.
 
Wat voordeel geeft het my, indien ick 't huilen staeck?
 
Ick leef, maer nauwelicx. dat 's my ghenoegh. ick maeck
 
Hen 't leven zuur, en eere aldus dien overleden;
385
Indien men hier door gunst verwerreft daer beneden.385
 
Maer ghy, die my belijd, dat ghy die moorders haet,
 
Die haet hen met den mond; maer houd het in der daed
 
Met vadermoordenaers. Al schonck men my geschencken,
 
Daer uw gemoed op vlamt; ick liet mijn trouw niet krencken,
390
Noch heulde met zulck slagh. ga heenen. zet u vry
 
Ter tafel, daer het vloeit van Hoofsche leckerny,391
 
En overdaed van spijs, wat noodrufts, zonder wroegen,392
 
Vernoeght my meer. kunt ghy u dus ten Hove voegen,
 
Om 't lief genot van eer; zy hangtme geensins aen.394
395
En waertghe zelve wijs, ghy zoud die oock versmaên.
 
Nu past het, datghe niet, naer uwen trouwsten hoeder,
 
Uw Vaders Dochter heet, maer troetelkind van Moeder:
 
Zoo zal uw ondeughd klaerst ten toon voor yeder staen;
 
Wanneerghe Vaders asch, en maeghschap hebt verraên.
Rey:
400
Om Gods wil, vaer niet uit; want in het overwegen
 
Van 't onderling gespreck veel voordeels is gelegen,401
 
Zoo elck van wederzy zich dient met 's anders toon.402
Chrysothemis:
 
O Moeders, ick ben dit van Zuster al gewoon,403
 
En had dit niet gerept, 't en waer uit groot erbarmen;404
405
Nadien ick weet wat ramp haer naeckt, om al dit kermen.
Elektra:
 
Zegh op, wat ramp? want ick zal hier niet tegens zijn,
 
Al raeckte ick oock daer door in noch bedroefder schijn.406-407
Chrysothemis:
 
'K zal zeggen 't geen ick weet. zoo ghy niet rust van huilen,408
 
Zal 't hof u, buyten 's lands, al levendigh, verschuilen409
410
In een gevangenis, daer nimmer 's hemels lamp
 
In schijne, en ghy met recht mooght jancken, om uw ramp.411
 
Nu spreeck, of zwijgh hier na, wanneerghe raeckt in lyden.
 
Nu kuntghe, wiltghe noch, dees zwaerigheid vermyden.
Elektra:
 
Zoo hebbenze over my dees straf bestemt alree?414
Chrysothemis:
415
Zoo dra AEgisth van 't land in 't Hof koomt, en in steê.
Elektra:
 
Wel laet hem in der yl om deze reden keeren.
Chrysothemis:
 
Ellendige, wenscht ghy om 't geen u zelf kan deeren?417
Elektra:
 
Hy koom, indien hy dit beginnen wil, in stadt.
Chrysothemis:
 
Op datghe in lyden raeckt? waerom begeertge dat?
Elektra:
420
Op dat ick wijd en zijd van u werd weghgedreven.420
Chrysothemis:
 
Zoo scheptge geen vermaeck in 't tegenwoordigh leven?
Elektra:
 
Wist ghy hoe bly ick leef, ghy zoud verwondert staen.
Chrysothemis:
 
Het waer zoo, stelde ghy het wijslijck daer naer aen.423
Elektra:
 
Ay, leerme niet, dat ick mijn vrienden moet onteeren.
Chrysothemis:
425
Niet dit, maer datghe hoort naer henliên, die regeeren.
Elektra:
 
Leer my niet, watme voeght: Bezorgh u zelf voor al.426
Chrysothemis:
 
'T is loflijck, dat men niet door reuckeloosheid val.
Elektra:
 
Men val, zoo 't wesen moet, door Vaders wraeck ten leste.428
Chrysothemis:
 
Neen, Vader, weet ick wel, houd zelf ons dit ten beste.429
Elektra:
430
Die woorden hebben lof by menigh onverlaet.430
Chrysothemis:
 
Beweegh ick u noch niet te luistren naer mijn' raed?
Elektra:
 
Gansch niet, noch denck het niet. zou ick zoo breinloos doolen?432
Chrysothemis:
 
Ick ga dan heen mijns weeghs, gelijck my is bevolen.
Elektra:
 
Waer heen? waer brengtghe nu dees offerkannen heen?
Chrysothemis:
435
Ick gietze op Vaders graf, door Moeders last alleen.
Elektra:
 
O haetelijckste mensch, hoe spreecktghe toch, ghy snoode.436
Chrysothemis:
 
Ghy meent, ick gietze op 't graf, uit last van die hem doode?
Elektra:
 
Wat bloedvriend leert haer dit? Wie is 't, dien dit behaeght?438
Chrysothemis:
 
Een nachtspoock, zo my dunckt, maeckt Moeders hart versaegt.439
Elektra:
440
O Vaderlijcke Goôn, nu helpt dees arme weeze.
Chrysothemis:
 
Schept ghy wat harts, wat moeds uit deze haere vreeze?441
Elektra:
 
Vertel 't gezicht, en 'k zal 't u zeggen, zoo ick kan.442
Chrysothemis:
 
Ick weet'er nauwelix of maer een luttel van.
Elektra:
 
Verhael het. weinigh reên die hadden dick 't vermogen,444
445
Dat zy den mensch weleer of redden, of bedrogen.
Chrysothemis:
 
De roep gaet, datze zelf ons' Vader weêr vernam,446
 
Die, nu de tweede mael, zich met heur paeren quam,
 
En grijpende den staf des Rijx, weleer gedraegen
 
By hem, maer nu gevat van die hem heeft verslaegen,
450
Dien plantte, en uit dien staf verrees een groene plant,
 
Die met haer schaduw deckte al dit Myceensche land.
 
Dit heb ick uit den mond van eenen, die 't my melde,
 
En tegenwoordigh was, daer zy haer' droom vertelde,
 
Aen d'opgereze zon. ick weet'er meer niet af,454
455
Dan datze my, uit schrick, gezonden heeft naer 't graf.
 
Nu bid, nu smeeck ick u, by Vaders eige Goden,
 
Dat ghy gehoorzaem volght mijn raeden, en geboden,
 
En niet zoo reuckeloos u zelve stort ter neêr.
 
Verjaeghtghe my, vergeefs roept ghy uw Zuster weêr.
Elektra:
460
Mijn waerde Zuster, wacht u toch. het zou niet passen
 
Te gieten 't geenge draeght op Vaders graf, en asschen;
 
Want dit kan nimmer recht, noch vroom noch billijck zijn,
 
Dat zoo een vrouw, als zy, een vyandin, met wijn
 
En offervaten doe des dooden graf besprengen.
465
Ga pleng het onderwege, of ga het elders brengen.
 
Verbergh het diep in 't zand, op dat het Vaders rust
 
Niet steure, en deze zaeck hem nimmer zy bewust:467
 
En laetze dit juweel voor heure grafste spaeren,468
 
Om t'offren, als haer geest beneden zy gevaeren:
470
Nadien dees goddelooze en godvergete vrouw
 
Zelf eenige oirsprong is van alle dezen rouw,
 
En met vervloeckten wijn noit d'asch heeft overgoten
 
Des geenen, dienze moorde, en holp ten afgrond stooten.
 
Bedenck met wat een gunst, en minnelijck gelaet470-474474
475
Die doode ontfangen zal 't geschenck van die hem haet;
 
Van die zoo eerloos hem vermoorde, en heeft geschonden,476
 
En wascht met offerwijn het bloed, dat uit de wonden477
 
Van zijn' gekloven hoofd quam springen op haer lijf.
 
Of meentghe, dat dit boet haer gruwelijck bedrijf?
480
Geensins, dies staeck dit werck, en laet u onderrechten,
 
En sny veel liever af de tippen van uw vlechten,
 
En 't zachtste hair van my, die naulix adem schep.
 
Dit is gering, nochtans ick wy hem, 't geen ick heb,
 
Dit offerhair, en oock mijn riem, doch niet met steenen484
485
En parlen geborduurt. ga kniel voor hem, met eenen
 
Vermaen hem, bid, en smeeck, dat van beneên al stil
 
Hy zynen vyanden toch eens opkomen wil,487
 
En dat de kleene Orest verflaeuwe, noch verslappe,
 
Maer levend met den voet op 's vyands hoofden trappe;
490
Op datmen 't graf bekroon met een gaefrijcker hand490
 
Dan tegenwoordighlijck, in dezen droeven stand:491
 
En 'k hou het voor gewis, het is van hem gekomen,
 
Dat Moeder zagh, by nacht, dees spoockery, en droomen.493
 
Maer Zuster, nietemin doe dit, tot nut van my,
495
En u; ten dienst van hem, tot eer van hem, dien wy
 
Beminnen, boven al de menschen, die hier woelen;
 
Ten dienst van Vaders geest, gedaelt in 's afgronds poelen.
Rey:
 
Dees Dochter spreeckt zeer vroom. ghy Dochter zijtge vroed,
 
Volbreng dit.
Chrysothemis:
 
'K zal het doen. een reedlijck schepsel moet,
500
Om 't geen rechtvaerdigh is, niet twisten, noch krackeelen,
 
Maer 't werck benaerstigen. terwyl ick uw beveelen,501
 
Vriendinnen, dan volbreng, zy zwygen yeders plicht:
 
Want was ons Moeder yet van dit gespreck bericht,
 
Wy zouden (hou ick vast, dies wilt dees woorden staecken)504
505
Hier door in groot gevaer, en zwaerigheid geraecken.
Rey:
 
Spel ick geen verzierde zaecken,506
 
Uit een hoofd vol ydelheid,507
 
'K zie, gelijck men heeft voorzeit,
 
De gedreighde straf genaecken,509
510
Met rechtvaerdigheid, en maght
 
Toegerust, en in heur kracht.
 
Kind, zy zal eerlange komen;
 
Dat 's mijn hope, nu ick hoor
 
Tuiten in mijn luistrende oor514
515
Deze liefelijcke droomen:
 
Want der Griecken Vorst vergeet516
 
D'ysre bijl niet, die zoo sneed
 
Van weerzyden scherp om 't even,518
 
En hem schendigh broght om 't leven.
520
Uit haer schrickelijcke laegen,
 
Daerze stil verborgen lagh,
 
Springt Erynnis voor den dagh.522
 
Tal van ysre voeten draegen
 
'T monster, nimmer woedens moe;
525
Met veel klaeuwen tast het toe:
 
Want met haer is 't omgekommen,526
 
Die het schendigh bruilofsbed,
 
Op de feest van bloed besmet,528
 
Schaemte en eerloos heeft beklommen;529
530
Dies ick vastelijck betrouw,
 
Dat dit onberisplijck droomen
 
Niet voor euvel heb genomen
 
Al het roepen dezer vrouw
 
Over ons, die ingespannen534
535
Wrocken tegens dees tyrannen.530-535535
 
Al het raemen, al 't bescheid536
 
Van 't gedroom is ydelheid,
 
Kan men uit dien droom niet raeden,
 
Daerwe nu me zijn beladen.538-539
540
Pelops renstrijd lang geleden,
 
Oirzaeck van veel zwaerigheden,
 
Och hoe dier staet ghy dit land;542
 
Sedert Myrtilus, aen strand,
 
In de baeren werd vergeten;
545
Na dat hy ter neêr gesmeeten
 
Werd van 't gouden rad in 't veld546
 
Met een jammerlijck geweld.
 
Sedert nam de groote ellende
 
Van dit droevigh hof geen ende.540-549
Klytemnestra:
550
Nu rinckelroitghe vast, en springt weêr uit den band,550
 
Vermits AEgisthus juist niet hier is by der hand,
 
Die u gemeenelijck verplicht hiel aen 't betaemen,552
 
Op datghe buitens huis geen vrienden zoud beschaemen.553
 
Nu hy naer buiten is, heeft Moeder geen ontzagh.
555
Nu maecktghe, by elck een, my zwart met u beklagh;
 
Als of ick met een juck van onrecht u belade.
 
En u, en al uw doen, vermetelijck versmade:557
 
Hoe wel ick u vermy; want of my nu, en dan,
 
Wat quaeds ter ooren koomt, ick rep'er naulix van.
560
Ghy durft my dagelix wel bits in 't aenzicht byten,560
 
My Vaders dood alleen, en niemant meer verwyten:
 
Hoewel ick 't wel beken, 'k heb hem ter neêr geleit,562
 
Doch niet alleen, dien slagh gaf hem Rechtvaerdigheid.563
 
Gebrack' t u niet aen brein, ghy zoud my hulp bestellen;564
565
Nadien uw Vader zelf, om wien ghy u gaet quellen,
 
Uit zoo veel volx alleen uw eige Zusters ziel566
 
Durf offren aen de Goôn. hoe bang my 't baeren viel,
 
Weet ick, niet hy, die haer geteelt heeft, niet gedraegen.
 
Maer om wat reên most hy den Goden dus behaegen?569
570
Om der Argiven wil? wel wat lagh hen daer aen,570
 
Dat juist mijn Dochter most naer 't bloedigh outer gaen?
 
'T geschiede om Broeders wil, om Menelaus beden.
 
Heeft hy dan niet om 't stuck verdiende straf geleden?573
 
Had Oom niet by Heleen twee kinderen geteelt?574
575
'T waer beter dat men die geslaght hadde, en gekeelt,
 
Als eige kinderen dier oudren, om wier zaecken
 
Men heen naer Troje voer. of hyghden 's afgronds kaecken577
 
Meer naer mijn Kinderen, dan naer zijn Broeders bloed?578
 
Uw Vader moordgezind, had die uit zijn gemoed
580
De kinderzucht gejaeght, en voer die in de kinderen580
 
Van Menelaus, om zijn eigen zaed te hinderen?
 
Is niet dat Vaders hart onreedlijck, en veraerd?582
 
Zoo schijnt het my, al gaet mijn oordeel niet gepaert
 
Met uw verstand. ick weet my zou geen stem ontbreecken,583-584584
585
Indien die doode Maeghd zelf opzagh, en kon spreecken:
 
Waerom ick, om dit stuck, in 't minst geen droefheid maeck.
 
En achtghe, dat ick dool, die recht heb in dees zaeck,
 
Bestrafme, daer ick 't hoor.588
Elektra:
 
Ghy zoud niet kunnen zeggen,
 
Wat uwe bitsheid my niet al te last durf leggen;588-589
590
En geeftghe my verlof, 'k zal, van onze Iphigeen,
 
En Vader, spreecken met bescheidenheid, en reên.591
Klytemnestra:
 
'K vergun 't u. was ick zoo altijd ontmoet te voren,592
 
Uw Moeder had u noit zoo dick gedreight, uit toren.
Elektra:
 
'K zal 't zeggen. ghy bekent dien manslaght nu recht uit.
595
Waer sprack oit vrou een woord, dat schandelijcker luid?
 
Hy heeft met recht, of niet dien neerslagh dan geleden.596
 
Ick zegh, ghy broght hem om heel godloos, tegens reden.597
 
Maer 't aenraên van dien boel, en zijn vervloeckte min598
 
Heeft u zoo veer gebroght. ga vraegh de Jaghtgodin,
600
Diane eens, om wiens wil, en om wat smaed te wreecken,600
 
Zy 't schrickelijcke weêr in Aulis op deed steecken.
 
Of zoud ghy 't liever zelf uyt mynen mond verstaen,
 
Nadien men 't nu niet kan vernemen uit Diaen?
 
Mijn Vader, zoo ick hoorde, op zekren tijd uit jaegen,
605
In 't woud van dees Godin, joegh op uit ruighte, en hagen,605
 
Een schoon gespickelt hart, het welck hy doodlijck trof,
 
En treffende verliep in 't roemen zich te grof;607
 
Dies dees Godin verstoort, d'Achaiers vloot verlette,608
 
Opdat de Vader zelf, tot boete van die smette,609
610
En dit geschoten dier, zijn Dochter offren zou.
 
Dit offer eischte zy, en zonder 't offer wou
 
Zy 't leger noch naer huis, noch Troje laeten vaeren.
 
De Koning deed zijn beste, om deze Maeghd te spaeren,
 
En marde lang, maer most, geperst van overal,614
615
In 't end daer aen, doch niet zijn' Broeder te geval.
 
Genomen (dat ick koom, daer ghy het liet voor dezen)616
 
Mijn Vader wou zijn' Broêr hier in te wille wezen;
 
Most ghy hem daerom doôn? ay zeghme, naer wat wet?
 
Zie toe, zie toe, dat ghy het volck geen' regel zet,
620
Die namaels allereerst u rouwe, en dapperst raecke:620
 
Want zullen wy, uit haet, en onderlinge wraecke,
 
Malkandren randen aen, zoo denck, dat ghy gewis
 
Eerst sterven zult, indien 'er recht by rechtbanck is;
 
Dies zoeck geen uitvlught, daer die nergens word gevonden:
625
En wiltghe, zegh, waerom ghy nu dus ongebonden625
 
Volhard; aen uwen boel, en moordenaer verknocht,
 
Die Vader, och! met u, om lijf, en leven broght,
 
En kinders teelt by u; terwijl ghy onverdroten628
 
Het kroost, van 't eerste bed zoo eerelijck gesproten,629
630
Verjaeght. hoe zou ick toch u loven in die zaeck?
 
Of zeghtge: Dochters moord vereischt die wederwraeck;631
 
Zoo spreeckt uw mond het geen hy eer behoort te schuwen.
 
'T mistaet, om Dochters wil, aen vyanden te huwen:633
 
Doch 't voeght niet wel, dat ick u leere, of yet verwijt,
635
En hard ontmoet, nadien ghy myne Moeder zijt.635
 
Ja 'k hou u te gelijck Vooghdes, en Moeder beide636
 
Te wezen, over my, die zulck een leven leide,
 
En om uw' bedgenoot, en uwent wil vast zucht:634-638638
 
Gelijck die droeve Orest, uw handen naeuw ontvlught,
640
Zijn leven deerlick slijt; om wien met harde woorden
 
Ghy my zoo dickwils scheld, als of, om u te moorden,
 
Ick hem hadde opgevoed: ja stond dit in mijn maght,
 
Denck vry, het zou geschiên; dies houme vry verdacht,
 
En scheldme tegens elck voor koppigh, en quaedaerdigh,
645
En onbeschaemt van mond: want ben ick lastrens waerdigh,645
 
Om die gebreecken, denck: Elektra aerd naer dy.646
Rey:
 
Ay zie, zy zwelt om 't hoofd, maer of 't met reden zy,647
 
Dat kan ick niet bevroên.647-648
Klytemnestra:
 
Wat straf zal haer betoomen,
 
Die dus haer Moeder scheld, van wie zy is gekomen,
650
En noch zoo jong, en wulpsch? wat dunckt u zouze niet650
 
Wel schaemteloos bestaen?650-651
Elektra:
 
Hoewel ghy 't niet en ziet,
 
Zoo weet nochtans, dat wy ons dezer woorden schaemen.652
 
Wy weeten wel, wy doen 't geen kindren niet betaemen,653
 
En gansch ontydigh zy. maer 't ingewortelt zaed,654
655
De haet, dien ick u draegh, verrucktme tot dit quaed:654-655655
 
Want d'eene schande geeft aen d'andre schande voedsel.
 
Men leert het quaed van 't quaed.
Klytemnestra:
 
O schaemteloos gebroedsel!
 
Mijn woorden, en mijn werck u schaffen lastrens stof.
Elektra:
 
Dat zeght ghy zelf, niet ick. ghy spint het werck zoo grof,
660
En 't werreck baert krackeel.659-660
Klytemnestra:
 
Ick zweer by ons Godinne,660
 
Zoo dra AEgisthus keert, en treed ter poorten inne,
 
Word u die stoute mond eens degelijck gesnoert.662
Elektra:
 
Nu wordghe wederom van gramschap weghgevoert.663
 
Ghy laet my 't spreecken toe, en wilt'er niet naer hooren.
Klytemnestra:
665
Zult ghyme hinderen, in mijn' gerechten tooren;665
 
Nadien ick u vergun te spreecken zo gerust.666
Elektra:
 
'K verhinder 't niet. 'k beveel 't. nu raes, zoo lang 't u lust.
 
Geef mynen mond geen schuld. 'k zal stom u gramschap vlughten.
Klytemnestra:
 
Ghy die rondom my staet, aenvaerd deze offervruchten,669
670
Op dat ick van dien schrick, die al mijn leên ontzet,
 
Ontslagen werde. Apol, die op de huizen let,671
 
Verhoor mijn stille be: want ick stort geene bede
 
By vrienden, noch men magh niet alles, hier ter stede,
 
Ontdecken, nademael Elektra by my staet;674
675
Op datze, met veel klaps, uit nijd, my over straet,
 
En al de stad niet draegh. verhoorme goedertieren,675-676
 
In 't geen ick nu verzoeck. o wildschut, schrick der dieren,677
 
Zoo dit gespoock van bey mijn droomen, u vertelt:678
 
En 's nachts gezien, geluck, en geene rampen spelt;
680
Volvoer het: spelt het quaed, zoo keer het op de quaden,
 
En al ons vyanden: en schoon' er zijn, die raeden681
 
En staen, door loos bedrogh, naer mijn bederf, hun wit;682
 
Zoo schopme nochtans niet uit zulck een rijck bezit:683
 
Maer gunme, dat ick, staegh behouden, magh bewoonen,
685
In mijn onnozelheid, het hof van Atreus zoonen;685
 
Regeeren met hun staf; verkeeren, naer mijn' lust,686
 
Met vrienden, dien ick ken, en leven zoo gerust,
 
By myne kinderen, dien ick uit haet noch tooren
 
Verdruck. o schrick van 't woud, Apollo, neigh uw ooren,688-689
690
Naer uw zachtmoedigheid, tot mijn gebeên, en my.690
 
Verleen ons, al het geen wy bidden, en wat wy
 
Verzwygen, weetghe toch, die, als een God, daer boven,
 
Doorziet al wat'er is; gelijckwe recht gelooven,
 
Daer Jupiters geslacht het alles ziet, en weet.
Leermeester:
695
Uitheemsche vrouwen, zeght, wie geeft my best bescheed,695
 
Of dit gebouw het hof zy van AEgisth, uw' koning?
Rey:
 
Mijn vriend, ghy raed het juist. dit 's zijn paleis, en wooning.
Leermeester:
 
'K geloof dit 's zijn gemael. zy schijnt de Koningin.698
Rey:
 
Zy is 't gewisselijck.
Leermeester:
 
Ick groet u, o Vorstin.
700
Ick koom van uwen vriend, en breng u, en met eenen
 
AEgisth, zoo blyde een mare, als yemant broght voorheenen.
Klytemnestra:
 
'K aenvaerd het geen ghy zeght. maer wou wel eerst verstaen,702
 
Wat man het zy, die u gestiert heb herwaerts aen.
Leermeester:
 
U vriend, Phanoteus zelf, om geen geringe zaecken.
Klytemnestra:
705
Wat magh dit zijn? ick weet hy zoecktme te vermaecken.705
 
Een vriend, zoo lief als hy, die brengt niet onliefs voort.706
Leermeester:
 
Orest is dood. daer hebt ghy 't nu in 't kort gehoort.
Elektra:
 
Wee my ellendigh dier! nu ben ick gansch verloren.708
Klytemnestra:
 
Wat zeghtghe vreemdeling? zegh op, en stop uw ooren
710
Voor deze.
Leermeester:
 
'K zeide, Orest is dood, en zegh het noch.711
Elektra:
 
Helaes! ick ben om hals. 't is uit met my. och och!
Klytemnestra:
 
Vaer voort, ghy Bo, vaer voort, en wil voor niemant schroomen.712
 
Vertel my, op wat wyze Orest zy omgekomen.
Leermeester:
 
Mijn boodschap brengt dit meê. ick zal 't u al verslaen.714
715
Orestes quam, gelijck als anderen, ter baen,
 
In die vermaerde plaets van Griecken, om te deelen716
 
De glori, die men haelt in Delphis ridderspelen.717
 
Na dat de roeper luid ten loopstrijd daeght het tal,
 
Waer van de dapperste de prijzen winnen zal,719
720
Vlieght d'eedle jongeling vooruit met zulck een felheid,720
 
Dat alle omstanders zich verwondren om zijn snelheid.
 
De loopstrijd was zijn' aerd gelijck, die niet bezweeck,722
 
Voor dat hy trots het lot des overwinners streeck.723
 
En om te krimpen, 't geen wijdloopigh stof zou geven;724
725
'k Zagh diergelijcke kracht in niemant al mijn leven.
 
En ghy weet zelf, hoe al 't vijfjaerigh spel verhaelt,
 
En ons, van tijd tot tijd, zoo breed zy afgemaelt.726-727
 
Na dat de rechters nu door hunnen roeper riepen,
 
Dat hy den loopprijs won voor al die met hem liepen,
730
Noemde al de menight strax Orestes by zijn' naem,730
 
Den zoon van Atreus zoon, die, groot van naem en faem,
 
Dat heir in Griecken had verzaemt, en opontboden.732
 
Zoo droegh 't zich toe: want als d'onsterfelijcke Goden733
 
Gezint zijn leed te doen een' sterfelijcken man,
735
Onmooghlijck is 't, dat hy dien slagh ontvlughten kan.
 
Dit bleeck, toen 's andren daeghs de zon de zeen en landen
 
Beschijnende, de beurt des renstrijds was voorhanden.736-737
 
Orestes quam'er met veel wagenridders aen.738
 
Achaien zondt' er een'. men zagh'er een' Spartaen,
740
Noch twee uit Lybien, op wagens met twee paerden.
 
Hy zelf, de vijfste, ging niet koel met hen aenvaerden741
 
Met braeve Thessalers het vlugge wagenspel.742
 
De zeste, een AEtolier, had rossen geel van vel.
 
De zevenste quam uit Magnesien, vol hitte.744
745
Maer d' AEnianer reed hier d'achtste met twee witte.
 
De negenste verliet Athenen, Pallas stad.
 
Beotien voer meê, en dreef het tiende rad.747
 
Na datze vaerdigh staen met hun gezwinde wielen,
 
Een yeder op zijn plaets, naer dat de loten vielen,
750
Getrocken zonder nijd door hen, die zijn gezet750
 
Tot wachters over 't spel, zoo steeckt men de trompet:
 
Daermede voortgeruckt, en elck 't gareel gespannen.752
 
Gebriesch van paerden mengt zich in geroep van mannen.
 
Men schud de toomen vast. men raest van ongeduld:754
755
Zoo dat de wagendrift de gantsche renbaen vult,755
 
Gehaspelt stof de lucht. zy worden ingewickelt,756
 
En warren onder een. elck drijft, elck roept, elck prickelt757
 
Zijn hygend paerd om prijs, waer naer het al verlangt,
 
En 't schuim verspreit, om ros, en wiel, en wagen hangt.759
760
Orestes, achter opgezeten, heet op 't winnen,760
 
Trock vast den disselboom naer zich, oock 't paerd van binnen,
 
En gaf het buitenst bot. de wagens dus gement,762
 
Die streefden, in het eerst, noch heel, en ongeschent:763
 
Maer toen een Ainiaen, met zijn gespan aen 't hollen,
765
Zich keerde, en, na zesmael, recht toe recht aen, quam rollen
 
Op ons Barceesche raên, geraeckte men dat pas766
 
Van d'eene ramp in een, die noch veel arger was.
 
Hy storte, en al die in 't Krisseesche renperck reden
 
Vervulden 't perck, daer zy in stucken rabreuck leden.769
770
De schrandre Athener zagh 't. hy staeckte zijnen vaert,
 
Begaf zich buiten om, en wist met wiel, en paerd
 
Het midden, daer het barnt van wagenen, te myden.772
 
Maer uw Orestes quam de leste, en spader rijden,773
 
Met groote hoop naer prijs: en ziende neffens hem
775
Geen andren, noopte vast de hengsten met zijn stem,775
 
En vloogh d'Athener naer. elcks kleppers, snel als veugels,
 
Geraeckten zy aen zy met evensnelle teugels;
 
Dan weder d'een, en dan een anders kop wat voor.
 
Orestes had dus lang noch veiligh 't wagenspoor
780
Gemaeckt, tot dat hy liet den slincken teugel glyen,
 
En raeckende onverziens den perckpilaer, in 't ryen,781
 
Vermorselde zijn as, en viel van boven neêr,
 
Gewickelt in den toom. door 't vallen van dien Heer
 
Verstroide het gespan, in't heftighste van't jaegen.784
785
D'aenschouwers, die hem dus zien sneuvelen, beklaegen785
 
Dien Jongeling, zoo groot en onvertsaeght van ziel,
 
Gelijck d'ellende was, die hem te beurte viel.
 
Hy word gesleept gesleurt, langs d'aerde, al 't renpad heenen,788
 
En steeckt by wylen noch ten hemel bey zijn beenen,
790
Tot dat men, in hun' loop, de dulle rossen stuit,790
 
En dien gevallen red: maer laes! hy ziet'er uit,
 
En leit'er zo bebloed, dat zelfs der vrienden oogen
 
'T ellendigh aengezicht, noch zwinxel kennen mogen.793
 
Men brande 't lijck tot stof. Phanoteus stelde ras794
795
Twee mans, die, in een kleine en kopre doodbus, d'asch
 
Van 't groote lichaem u nu brengen tot een gave,
 
Op dat men 't in dit land, zijn vaderland, begraeve.
 
'K verhael u dit zoo 't voer. 't verhael ontstelt my, ach!798
 
Die 't zagen, tuighden, dat noit mensch yet droevers zagh.
Rey:
800
Och Pelops stam! ghy stort met al uw tacken neder.
Klytemnestra:
 
O Jupiter, wat hoor, wat hoor ick hier al weder?
 
Hoe zal ick dese maer best noemen, quaed of goed?
 
Z'is my ten minste nut. 't valt bitter voor 't gemoed
 
Met druck en hartewee te slyten al zijn jaeren.
Leermeester:
805
Mevrouw, bedroeft ghy u om deze nieuwe maeren?805
Klytemnestra:
 
Het kinderbaeren is een last, en ongenught,
 
Want geene moeder haet heur schadelijcke vrucht.806-807
Leermeester:
 
Zoo breng ick u vergeefs nu tyding van dien doode.
Klytemnestra:
 
Geensins, want ghy verstreckt my een loofwaerdigh bode809
810
Van hem, mijn halve ziel, dien 't luste te versmaên
 
Zijn voesters, en mijn borst, en liefst wou balling gaen.
 
'K heb sedert dat hy 't land verliet, en was vertrocken,
 
Hem noit gezien, die, niet ophoudende van wrocken,
 
En vreeslijck dreigend, my den vadermoord verweet;
815
Zoo dat ick nimmer dagh noch nacht gerust versleet,
 
Noch slaepen kon. my docht, zy stonden naer mijn leven:
 
En heden is my eerst uit mijn gemoed gedreven
 
Dien schrick voor hem, en haer, dat my aen't harte trof:
 
En deze Elektra zoogh, gelijck een pest in 't hof,
820
Mijn hartebloed; maer nu van schrick en angst ontslaegen,
 
Hoop ick voortaen gerust te leven al mijn dagen.
Elektra:
 
Wee my ellendigh mensch! Orest, moet ick in nood
 
Beklaegen uw ellende, om datghe, na uw' dood,
 
Noch lyden moet dien smaed, en 't lasteren van Moeder?
825
Betaemt u dit?825
Klytemnestra:
 
'K versma met recht, en reên uw' Broeder,
 
Niet u.
Elektra:
 
Hoor Nemesis, wie 't lijck met smaed belast.826
Klytemnestra:
 
Zy heeft het al gehoort, en zoo gelijck het past,827
 
En voerde 't heerlijck uit.828
Elektra:
 
Braveert nu vry uw' kindren,
 
Dewijl 't geluck u dient.
Klytemnestra:
 
Zult ghy my dit verhindren?829
830
Of zal 't Orestes doen?
Elektra:
 
Wy zwichten bang, en schuw,
 
En hinderen u niet.
Klytemnestra:
 
O vreemdeling, 'k zou 't u
 
Beloonen, wistghe haer dat snatren te verleeren.
Leermeester:
 
Mijn boodschap is beschickt. het is nu tijd te keeren.833
Klytemnestra:
 
Geensins. want hoe zou my, of dezen trouwen heer,
835
Die u heeft uitgestuurt, dit passen, datghe weêr
 
Vertrockt, zoo ononthaelt: dies ga met my hier binnen.
 
Laet deze voor de deur vergadren haere zinnen,837
 
En treuren over 't leed van haer en haer geslaght.
Elektra:
 
Dunckt u, dat wy bedruckt, met al te groot een klaght,
840
'T rampzaligh ongeval van uwen zoon beweenen?839-840
 
Helaes! daer gaetze nu al bly en lachend heenen.
 
Wee my ellendigh mensch! Orest, mijn lieve broêr,
 
Ghy brengtme voort om hals, door 't geen u wedervoer.843
 
Door uwe dood is my de hope voort bezweecken,844
845
Dat ghy weerkeerend my, en Vaders dood zoud wreecken.
 
Waer wende ick nu mijn' tred? ick eenzaem, zonder hoofd,
 
Ben vaderlooze wees, en van mijn' Broêr berooft.
 
Nu moet ick zien mijn jeughd in slaverny verslenssen,848
 
En dienen de gehaetste en snoodste van de menschen,
850
Den vadermoordenaers: gedijtme dat tot lof?
 
Neen, 'k woon voortaen niet meer by hen in 't zelve hof,
 
Maer wil, voor deze deur, berooft van al mijn magen,
 
Gaen leggen, en aldus verslyten al mijn dagen.
 
Laet een van 't hofgezin, en dien 't niet lastigh val,
855
My doodslaen, daer ick hem noch voor bedancken zal:854-855
 
Want ick ben 't leven moe: 'k verlang niet meer naer 't leven.
Rey:
 
Waer of de blixem van Jupijn,
 
Waer of de klaere zon magh zijn,
 
Dat zy dit ongelijck verdraegen?859
Elektra:
860
Och och!
Rey:
 
Mijn kind, waer toe dit klaegen?
Elektra:
 
Och och!
Rey:
 
Nu krijt niet al te luid.
Elektra:
 
Ghy moordme.
Rey:
 
Hoe? legh my dit uit.
Elektra:
 
Indienge my, die ben bedorven,863
 
Noch hopen doet op dien gestorven,864
865
Zoo zultghe mijnen rouw slechs voên,
 
En my noch grooter hartzeer doen.
Rey:
 
Amphiaraus, die vol zorgen867
 
Voor 't oorloogh heimlijck zat verborgen,
 
Werd van zijn vrouw, die 't was vertrouwt,869
870
Om eene keten, rood van goud,
 
Verraden, en beneên gevaeren,871
Elektra:
 
Och och!
Rey:
 
Quam hy noch openbaeren
Elektra:
 
Och och!
Rey:
 
Dit schendigh stuck daer na.873
Elektra:
 
Kreegh Eriphyl heur straf?
Rey:
 
O ja.
Elektra:
875
'T is waer. Alcmaeon voortgekomen,
 
Heeft wraeck van 's vaders leed genomen:876
 
Maer niemant denckt helaes! om my,
 
En die 't zou doen raeckt aen een zy.878
Rey:
 
Wat treffen u al ongelucken!
Elektra:
880
Ick ken de rampen, die my drucken,
 
De lange ontelbre zwaerigheên,
 
Die t'zaemenloopen, en tot een.882
Rey:
 
'K weet wat ghy zeght, gestadigh banger.
Elektra:
 
Vertroost Elektra dan niet langer,
885
Nadien 'er geen.885
Rey:
 
Wat zeghtghe toch?
Elektra:
 
Al d'overige hulp, tot noch
 
Verwacht, bestond alleen in loten
 
Van adelijcken stam gesproten,
 
De tijdgenooten van Orest.889
Rey:
890
De dood valt elck te beurt in 't lest.
Elektra:
 
Och dat de dood oock trof hen allen,
 
Als hem in 't renperck neergevallen.
 
Och datze oock warden in den toom.891-893
Rey:
 
'T vertreckt eer deze straffe koom.894
Elektra:
895
Wie straft dit? hy in vreemde landen,
 
Die word niet van mijn eige handen.896
Rey:
 
Och och!
Elektra:
 
Hy leit'er al, hy leit
 
Van ons begraeven, noch beschreit.
Chrysothemis:
 
Mijn allerliefste, ick koom hier haestigh aengevlogen,
900
Vergeet al mijn cieraed. ghy ziet mijn vreughd in d'oogen.900
 
Ick breng een blyde maere. uw jammerlijcke ellend,
 
Al uw geleên verdriet, en droefheid neemt een end.
Elektra:
 
Van waer hebt ghy wat troost voor myne quael vernomen?
 
Ick zie geen mensch te moet, die my te hulp zou komen.
Chrysothemis:
905
Zoo waer als ghy my ziet, Orestesbroêr is hier.905
Elektra:
 
Beschimptghe uw lot, en my? o zot en arrem dier!906
Chrysothemis:
 
Ick zweer by Vaders hof, ick zegh het niet vermeten907
 
Uit schimp, hy is hier by. wy zeggen 't geenwe weeten.908
Elektra:
 
Rampzalige, wat mensch heeft u 't verstand berooft,
910
Dat ghy zoo lichtelijck zijn' dwaezen klap gelooft?
Chrysothemis:
 
Ick heb het van my zelve, en niet van hooren spreecken.
 
'K geloofde toen ick zagh geen een onfeilbaer teecken.912
Elektra:
 
Waer meê bewijstghe dan het geenghe zaeght? wat voed
 
Uw hope met die koorts, en ongeneesbren gloed?
Chrysothemis:
915
Ick bidde u by de Goôn, wil eerst mijn rede hooren,
 
En noem my dan vry wijs, of zetme by de dooren.916
Elektra:
 
Zegh op, nadienghe hier zoo zeer toe zijt belust.
Chrysothemis:
 
'K zal zeggen al het geen waer van ick ben bewust.918
 
Toen wy naer 't oude graf van onzen vader spoeiden,
920
Vernam men endelijck, hoe melleckbronnen vloeiden920
 
Noch versch en eerst geplengt van zijnen graftop af,921
 
En allerhande slagh van bloemen over 't graf,
 
En Vaders kist bekranst. ick sta gelijck een stomme,
 
Om dit gezicht, en zie verbaest een poos rondomme,924
925
Maer zie hier niet een' mensch ontrent, die my verrasch:925
 
En ziende dat het hier heel stil, en veiligh was,
 
Genaeckte ick 't graf heel dicht, daer lijckhout, rijs, en stocken927
 
Op een gestapelt zijn, en 'k zagh gekrulde locken,928
 
Noch versch van 't hoofd gesneên hier hangen: maer zo ras
930
Ick dit bevond, mijn hart noch veel ontstelder was;
 
Om dat mijn broêr Orest, de liefst van al die leven,
 
Voorhanden, my dit hair wou tot een teecken geven.932
 
Ick vat het aen, en gaf wel geen bedroeft geluid;
 
Nochtans zoo borsten my van vreughd de tranen uit:
935
En toen geloofde ick vast, en nu geloof ick mede,
 
Dat niemant dit cieraed gebroght heb hier ter stede936
 
Als hy: want wie zou't doen, behalven ick, en ghy?
 
Ghy deed het niet, en 'k weet dit koomt oock niet van my:
 
Want hoe zoud ghy 't bestaen, die zonder rouw, en vloecken939
940
Niet uit dit hof kunt gaen de Goôn, en 't graf bezoecken?
 
Noch dit raeckt Moeder niet: en deed zy 't, deze daed
 
Kon niet verborgen zijn. het is Orests cieraed,
 
Mijn Zuster, nu schep moet. Fortuin te wispeltuurigh,943
 
Blijft in een zelve huis niet stadigh, noch geduurigh.
945
Zy die voorhanden is ons veel gelux belooft.945
Elektra:
 
'K heb overlang beklaeght uw zinnelooze hoofd.946
Chrysothemis:
 
Wat zegtghe? komt uw hart dit hoorende, niet boven?947
Elektra:
 
Ghy weet niet watghe zeght, noch watghe zult gelooven.
Chrysothemis:
 
Hoe weet ick niet het geen ick met mijn oogen zie?
Elektra:
950
Verdwaelde, hy is dood, en alle teeckens, die
 
Ghy van zijn welvaert zaeght, zijn ydel. 't is verloren,951
 
Dat ghy noch hoopt.
Chrysothemis:
 
Wee my, hoe quam u dit ter ooren?
Elektra:
 
Ick heb het uit den mond van die hem sterven zagh.
Chrysothemis:
 
Waer is die vreemde man? ick sta verwondert, ach!
Elektra:
955
In 't hof, en wellekom by Moeder, nu genezen.955
Chrysothemis:
 
Wee my ellendigh mensch! wiens offer zou 't dan wezen?
 
Wie goot dit over 't lijck, eer ick het graf bezocht?
Elektra:
 
'K acht dat dit teeckens zijn, die yemant heb gebroght
 
Tot een gedachtenis van dezen droeven doode.
Chrysothemis:
960
Wee my ellendigh mensch! ick docht een blyde bode
 
Te strecken in der yl, niet denckende dit pas,961
 
Dat zulck een ongeluck ons overkomen was:
 
Maer komende, verneem ick nu, dat tot ons plaegen,
 
En ongevallen noch een ander zy geslaegen.964
Elektra:
965
Zoo is 'ter meê gestelt, en volghtghe mijnen raed,
 
'K wed ick u redden zal uit dien bedruckten staet.966
Chrysothemis:
 
Hoe dat? kan ick het lijck doen leven, als te voren?
Elektra:
 
Ick zegh dit niet. ick heb mijn zinnen niet verloren.
Chrysothemis:
 
Wat wiltghe dat ick doe, in dit ons ongeval?
Elektra:
970
Het geenge kunt, en 't geen ick u vermaenen zal.970
Chrysothemis:
 
Indien 't ons redden kan, ick zal'er niet voor schroomen.
Elektra:
 
Men kan tot dit geluck niet zonder arbeid komen.972
Chrysothemis:
 
Ick zie het wel, en zal verduren wat ick kan.
Elektra:
 
Zoo hoor nu, wat ick ra, en volgh mijn' raedslagh dan.974
975
Ghy weet, wy zijn berooft van vrienden, en van magen,
 
Met een' van alle hulp, ons van de dood ontdraegen,976
 
En zijn verdruckt alleen slechs over van 't geslacht.
 
Zoo lang mijn Broeder leefde, en bloeide, en werd geacht,
 
Verhoopte ick, dat hy eens zijn Vaders moord zou wreecken.
980
Nu hy verscheiden is, moet ick u moed inspreecken,
 
Op datghe niet versloft, met my, uw eigen bloed,981
 
Dien vadermoordenaer te dooden: want ick moet
 
Nu spreecken, en kan u niet heelen mijn gedachten.
 
Wat sloft ghy? of hoe lang wilt ghy op uitkomst wachten?
985
Ghy die niet anders doet dan schreien, altijd nat
 
Van traenen, om ons erf, en dien beroofden schat.986
 
Wat doetghe meer, dan dat ghy ongehuwt uw jaeren
 
Vast doorbrengt met verdriet, tot uwe gryze hairen?988
 
Ghy hoeft uw leven niet te hopen op 't genot989
990
Van erf, of huwelijck. AEgisth is niet zoo zot,
 
Dat hy gedoogen zal, dat uwe of oock mijn erven
 
Vermeerderen, om hem in 't ende te bederven:992
 
Dies zooghe mynen raed te volgen zijt bereit,
 
Zoo zal voor 't allereerst d'eer van godvruchtigheid,
995
Aen Vaders lijck, met een' aen Broeders graf bewezen,
 
U niet ontstaen. daerna, gelijckghe word geprezen,996
 
Als een, die geen slaevin, maer vrygeboore zijt,
 
Zoo zultghe dezen naem oock draegen onbenijd,
 
En huwen naer uw' staet: want elck bemint de braeven.
1000
Begrijptghe niet, hoe hoog ons beider Faem zal draeven,1000
 
Zoo ghy mijn' voorslagh volght? wat vreemde, of burger, die
 
Ons krijght in 't oogh, zal u en my niet loven? zie,
 
Ay zie, mijn vriend, dat zijn die zusters, die te gader
 
Herstelden in zijn' staet het hof van heuren vader;
1005
Die op haer leven niet eens passende, en vol moeds,1005
 
Haer vyanden in weelde opquamen onverhoeds.1006
 
Een yegelijck behoort eerbiedigh haer t' ontfangen.
 
Een yegelijck behoort op feesten met gezangen
 
Te loven heuren naem, en onversaeghden aerd,
1010
In steden, daer het volck van overal vergaert.
 
Dien lof en roem zal elck ons bey te zaemen geven,
 
Noch lang na onze dood, en midlerwijl wy leven:1012
 
Zoo dat in eeuwigheid onze eer niet kan vergaen.
 
Dies, Zuster, laet u toch van uwe Zuster raên.
1015
Verweer uw Vaders eer. verweer uw' Broeder mede.
 
Verlos u zelve en my van rampen. dat 's mijn bede;
 
En overlegh, en denck, hoe schandelijck het staet,
 
Dat vry geboren bloed in slaeverny vergaet.
Rey:
 
In zulcke zaeken is voorzichtigheid van noode,
1020
Die 't zeit, en die dit hoort.1020
Chrysothemis:
 
O vrouwen, deedze zoo de
 
Voorsichtigheid vereischt, zy deed gelijck 't betaemt,
 
En had, eer zy noch sprack, dier woorden zich geschaemt:1022
 
Want waerom staertghe op my, zoo stout, en zoo vermeten,1023
 
En portme tot dit stuck? of hebtghe zelf vergeten,1024
1025
Dat ghy een dochter zijt, geen man tot zulck een werck?1025
 
Uw handen zijn te teêr, de vyanden te sterck.
 
Fortuin begunstight hen, en schuwt ons, en gaet heenen.
 
Wie zulck een man bespringt, dien springt het voor de scheenen.1028
 
Wat kans, wat hoop is hier? zie voor u, watghe maeckt,1029
1030
Dat ghy misdoende, niet in grooter jammer raeckt,1030
 
Zoo yemant dit verneemt. wat heil kunt ghy verwerven,
 
Dat ghy naer eere streeft, en eerloos koomt te sterven?
 
Ja zelf de dood is niet zoo haetelijck, noch snood,1033
 
Dan dat men sterven moet een altijdvliende dood.1034
1035
Dies bid ick u, eer wy ellendigh ommekomen,
 
En ons geslacht verga, wil toch uw gramschap toomen,
 
En 't geenghe hebt gezeit, zal ick in stilligheid
 
Verzwijgen, als een zaeck van niemant oit gezeit.1038
 
'T is tijd, en meer dan tijd, om weder te bedaeren;
1040
Nadienghe niets vermooght, zoo wacht u uit te vaeren,1040
 
En hou gevolleghzaem den maghtigen te vriend.1041
Rey:
 
Gehoorzaem. wijsheid, en voorzichtigheid die dient
 
Den mensch op 't allerhoogst.
Elektra:
 
Ghy spreeckt, gelijckwe dachten.
 
Ick wist het wel, dat ghy mijn bede zoud verachten,
1045
En zal dan 't stuck alleen volvoeren, en bestaen:
 
Want deze daed magh hen niet ongestraft vergaen.1046
Chrysothemis:
 
Och hadghe 't hart gehad, toen Vader quam te sneven,1047
 
Ghy had al watghe woud met yver doorgedreven.
Elektra:
 
Aen hart ontbracktme niet, 't ontbrack my aen vernuft.1049
Chrysothemis:
1050
Volhard dan, zooghe wilt, als een die nimmer suft.1050
Elektra:
 
Ghy leertme dit, en houd geen hand aen deze zaecken.1051
Chrysothemis:
 
Wie 't quaed neemt by der hand, kan daer niet goeds af maecken.
Elektra:
 
'K bemin wel uw verstand, maer haet uw suffery.1053
Chrysothemis;
 
'K verdraegh dit, oock wanneer ghy loflijck spreeckt van my.
Elektra;
1055
Ghy zultme nimmermeer uw lafheid hooren pryzen.
Chrysothemis:
 
De tijd die volght is langh, en zal het vonnis wyzen.
Elektra:
 
Ga heenen, want ghy hebt geen hellepende hand.
Chrysothemis:
 
Zy is behullepzaem, maer ghy hebt geen verstand.1058
Elektra:
 
Als ghy by Moeder koomt, verklick dan al mijn treken.1059
Chrysothemis:
1060
Ick ben met zulck een haet noch niet op u ontsteecken.1060
Elektra:
 
Ay zie eens watghe my niet doet tot smaed, en spijt?1061
Chrysothemis:
 
'K versma u niet, maer wensch dat ghy voorzichtigh zijt.1062
Elektra:
 
Is 't recht dat ick u volge, en doe naer uw begeeren?1063
Chrysothemis:
 
Wanneerghe wijslijck raed, dan zultghe my regeeren.
Elektra:
1065
Hoe hard is 't, dat die geen die wel spreeckt zich vertast?1065
Chrysothemis:
 
Ghy geeft het quaed zijn' naem, en zijt 'er zelf aen vast.1066
Elektra:
 
Hoe zoo? schijn ick u yet met onrecht te verklaeren?1067
Chrysothemis:
 
Wat wel gesproken word, kan scha noch hinder baeren.1068
Elektra:
 
Ick wil die wetten niet beleven met geduld.1069
Chrysothemis:
1070
Zoo ghy dit doet, ick weet dat ghy my pryzen zult.
Elektra:
 
Ick wil het doen. geen schrick zal nu mijn opzet weeren.
Chrysothemis:
 
Is 't waer? zult ghy van raed verandren noch verkeeren?1072
Elektra:
 
Ick weet niet snoders als een valsche en quade raed.
Chrysothemis:
 
My dunckt, dat ghy het geen ick zegge niet verstaet.
Elektra:
1075
Dit is niet nieuw. ick heb dit lang al voorgenomen.1075
Chrysothemis:
 
Ick ga dan heen mijns weeghs, nadienghe schijnt te schroomen
 
Te loven mijnen raed, en ick uw quade zeên.1077
Elektra:
 
Ga in. 'k ben niet gezint te volgen uwe reên,1078
 
Hoe zeer ghy hier naer haeckt met hartelijck verlangen.
1080
Een dwaeze jaeght het wild, dat nergens is te vangen.
Chrysothemis:
 
Ghy zult mijn overlegh (zoo u geen brein ontbreeckt)1081
 
Noch loven, maer te spa, als ghy in droefheid steeckt.
Rey:
 
Hoe koomt het toch, dat wy aenschouwende
 
De schrandre vogels in de lucht,
1085
Met zulck een' grooten treck, en zucht
 
Haer kleen gebroedsel onderhouwende,
 
Niet met onze afkomst zijn belaên.1087
 
Maer by Jupijn, en zyne schichten,1088
 
By 't hemelsch Recht, zy zullen zwichten,1089
1090
En jammerlijck eerlang vergaen.
 
O Faem der wereld, stil d'Atryden,
 
En hun gekerm, gehoort dat pas,
 
Het kermen, dat een voorbo was
 
Van een veel schandelijcker lyden.1091-1094
1095
Dewijl de zaecken nu daer binnen
 
Zoo qualijck staen, het hof beroert,1096
 
De kinders, tegens een gevoert,1097
 
Malkandren helpen noch beminnen;
 
Die droeve Elektra dus alleen,
1100
En gansch verlaeten, heen en weder
 
Gedreven, jammert op en neder,
 
En treurt om 's Vaders zwarigheen,
 
Gelijck een nachtegael; om 't even
 
'T zy datze leef, of 't licht ontbeer,1103-1104
1105
Als zy twee moorders velt ter neêr.1105
 
Hoe kan een edel hart zoo leven!1106
 
Geen eedle spruit laet zich verdrucken,
 
Noch wil, by yeder een veracht,
 
Haer faem en koninglijck geslacht
1110
Beschaemen door oneerbre stucken.
 
O kind! o dochter vol verdriet!
 
Hoe treft u d'algemeene ellende,
 
Op datghe 't schelmstuck wreeckt in 't ende,1107-1113
 
En dubblen lof hier door geniet,
1115
En werd genoemt, na d'ongevallen,
 
Het wijste en beste kind van allen.
 
Ick wensch dat wy u mogen loven,
 
Wanneerghe rijck, door uwe daed,
 
Zoo laegh ghy onder henliên staet,1119
1120
Zoo veer uw' vyand raeckt te boven:
 
Nadien ick merck, hoe dwers het lot
 
U tegenvalt; hoewel uw zaecke1122
 
Gerechtigh blijckt, en roept om wraecke,
 
Na datghe lange zijt bespot.
1125
Men hoope elx deughden op malkandren,
 
Ghy overtreft in dit al d'andren.1122-1126
Orestes:
 
O vrouwen, wijst men ons, en gaenwe, zoo 't behoort?
Rey:
 
Wat zoecktghe? waerwaert streckt uw komste in dezen oord?
Orestes:
 
Ick heb AEgisthus hof een wyl gezocht met dezen.
Rey:
1130
Ghy zijt oock niet verdoolt. men heeft u recht gewezen.1130
Orestes:
 
Wie boodschapt onze komst hier binnen, daerze alree
 
Verlangen, uur op uur, en wachten naer ons twee?
Rey:
 
Dees Joffer, die het past dees tyding eerst te bringen.
Orestes:
 
Ga vrouw in 't hof, en zegh: Phocenser vreemdelingen
1135
Verzoecken met AEgisth te spreecken, magh 't geschiên.1135
Elektra:
 
Wee my ellendigh dier! 'k geloof dat deze liên1136
 
Ons brengen wis bescheid van 't geen ons quam ter ooren.
Orestes:
 
Ick weet niet, watghe hier voor tijdingen mooght hooren.
 
Ick koom van Strophius den gryze in dit gewest.1139
1140
Hy vaerdighde my af met tyding van Orest.
Elektra:
 
Wat's dat? ô vreemdeling! ick schrick om deze reden.
Orestes:
 
Wy brengen 't overschot van dezen overleden,
 
In deze kleene bus, gelijck ghy zelve ziet.
Elektra:
 
Wee my ellendigh mensch! nu zie ick met verdriet
1145
Mijn tegenwoordigh leed: nu zie ick 't met mijn oogen.
Orestes:
 
Indien Orestes val u raeckt uit mededoogen,
 
Zoo weet dat deze bus zijn overschot bevat.
Elektra:
 
Ick bid u, by de Goôn, o vreemdling, geefme dat,
 
Op dat ick handel 't geen, waer in hy leit besloten;1149
1150
Op dat dees asch van my met traenen overgoten
 
Magh werden, en ick my, en al mijn bloed beween.1151
Orestes:
 
Nu hael het voor den dagh, en geef haer dit, als een
 
Die hem noch vyandschap, noch haet schijnt toe te draegen;
 
Maer zijn vriendin moet zijn, of een der naeste magen.
Elektra:
1155
Gedachtenis van dien ick hiel
 
Voor d'allerliefste van de menschen,
 
Kleen overschot van Broeders ziel,1157
 
Ghy koomt niet 't huis, gelijckwe wenschen;
 
Gelijck ick hoopte, toen ick u
1160
Als balling zond in vreemde landen.
 
Orestesbroer, ick draegh dy nu,1161
 
Die stof, ja niets zijt, op mijn handen.
 
Ghy waert een aertigh kind weleer,1163
 
Toen ick, tot berging van uw leven,1164
1165
U elders zond, zoo wijd en veer.
 
Och had ick eerst den geest gegeven,
 
Eer ick u met dees handen stal,
 
En midden uit die moordellenden
 
Al bevend stierde, om 't ongeval
1170
T'ontvliên, by vreemde, en onbekenden;
 
Zoo hadghe, toenmaels omgebraght,
 
Met Vader, op een' dagh, genoten
 
Het graf van 't vaderlijck geslacht:
 
Maer nu 's rijcks balling, en verstooten,1174
1175
Most ghy, op dien uitheemschen grond,
 
Dien schrickelijcken smack gevoelen;1176
 
Daer ghy uw Zuster niet en vond,
 
Noch zy 't gesleurde lijck kon spoelen;1178
 
Noch met heur waerde handen 't bloed1179
1180
Afwasschende, met offer eeren;
 
Noch door het lijckhout, en zijn' gloed,1181
 
Zoo 't voeght, de grove stof verteeren:1182
 
Maer vreemden hebben dit verricht.
 
Rampzalighe, komt ghy dus weder?
1185
Helaes! hoe weeghtghe nu zoo licht?
 
Hoe heb ick u, noch kleen, en teder,
 
Zoo vruchtloos opgevoed met smart?
 
Hoewel ick 't dede met verlangen,
 
Dies over Zuster meer uw hart
1190
Als over Moeder heeft gehangen.1189-1190
 
'T waer zot, dat een van 't hofgezin
 
Van uw opvoeding, zich beroemde.
 
Ghy waert alleen by my te min,1193
 
Die ghy altijd uw Zuster noemde.
1195
Dit alles houd al t'effens nu1195
 
In eenen dagh op met uw leven.
 
Alle andre dingen zijn met u,
 
Gelijck een buy, voorby gedreven.
 
Uw Vader is oock voort, ons hoofd,
1200
En heden is mijn tijd verstreecken.
 
De Dood heeft my van u berooft:
 
Maer onze vyanden die steecken
 
Den kop al lachende in de lucht,
 
En onze liefdelooze Moeder
1205
Is dol van vreughd, om dit gerucht;
 
Zy, om wiens wil, o waerde Broeder,
 
Ghy my zoo dickwils trooste in nood,
 
En heimlijck liet een hart inspreecken,1208
 
Dat ghy ten leste eens Vaders dood
1210
Rechtvaerdighlijck zoud komen wreecken:
 
Maer nu heeft uw rampzaligh lot,
 
En 't mijn dit alles weghgenomen;
 
Nu wy, in plaetse van 't genot
 
Uws lieven aenschijns, asch bekomen,
1215
En ydle schaduwe, en bedrogh.
 
O wee! o wach! ick ben verloren.
 
O deerlijck lichaem! och och och!1217
 
Orestesbroêr, mijn uitverkoren,
 
Hoe heb, hoe heb ick u verruckt1219
1220
Naer zulcke doodelijcke wegen?
 
Hoe hebtghe my verongeluckt,1221
 
Mijn Broêr, mijn hoofd tot my genegen?
 
Hoe sleeptghe my met u ten val?
 
Ontfang my, om by u te schuilen,
1225
Die zijt, als ick, gansch niet met met al;
 
Op dat ick, na dit stadigh huilen,
 
By u magh woonen, daer beneên:
 
Want alzoo lang ick was hier boven,
 
Had ick het al met u gemeen:
1230
Maer 't licht voor my nu toegeschoven,1230
 
Die merck, dat voor begraeve doôn1231
 
Noch druck noch droefheid zy geschapen,1232
 
Zoo wensch ick by u met der woon
 
In 't zelve graf altijd te slaepen.1234
Rey:
1235
Bedenck, Elektra, dat uw Vader en uw heer,
 
En Broeder sterflijck was; dies zucht niet al te zeer.
 
Wy moeten altemael in 't graf, en d'aerde duicken.1237
Orestes:
 
Och och! wat zegh ick best? wat reên zal ick gebruicken?
 
Ick kan mijn tong niet meer bedwingen. och och och!
Elektra:
1240
Wat wiltghe zeggen? spreeck, wat droefheid let u toch?1240
Orestes:
 
Elektra, zijtghe dit, ghy wijdvermaerde vrouwe?
Elektra:
 
Ick ben die zelve noch, maer steeck in grooten rouwe.
Orestes:
 
Helaes! wat zie ick hier mijn hartewee aen u?
Elektra:
 
Ghy vreemdeling, zegh op, waerom verzuchtghe nu?
Orestes:
1245
Hoe is uw lichaem dus verandert, en vervallen?
Elektra:
 
Beklaeghtghe my alleen? of raeckt uw klaght ons allen?1246
Orestes:
 
Hoe treckt men ongehuwt u op tot mijn verdriet!1247
Elektra:
 
Ghy vreemdeling, waerom verzuchtghe, als ghyme ziet?
Orestes:
 
Om dat ick niet eens wist wat rampen u omringen.1249
Elektra:
1250
Hoe weetghe 't gheenghe zeght? hoe weetghe deze dingen?
Orestes:
 
Om dat ick zie, hoe ghy om veele ellenden treurt.
Elektra:
 
Noch zietge 't allerminst van 't leed, dat my gebeurt.1252
Orestes:
 
Wat snooder ongeval kan yemant wedervaeren?1253
Elektra:
 
Om dat ick leven moet by felle moordenaeren.1254
Orestes:
1255
Met wien? wie zijnze toch? wat zijn 't voor looze liên?
Elektra:
 
By vadermoordenaers, dien ick gedwongen dien.
Orestes:
 
Wat mensch bedwingt u dus tot deze nood, en smarte?1257
Elektra:
 
Ick heet haer Moeder, maer zy heeft geen moeders harte.
Orestes:
 
Wat? dwingtze u met heur hand? misguntze u dat ghy eet?
Elektra:
1260
Met slagen, met verdriet, en allerhande leed.
Orestes:
 
Wel is 'er niemant, die u voorstaet, op uw bede?1261
Elektra:
 
Niet een, en die'er was, diens assche brengtghe mede.
Orestes:
 
Rampzalige, 'k zie u met medelyden aen.
Elektra:
 
Geen mensch, behalven ghy, was oit met my belaên.1264
Orestes:
1265
Om u, en om uw leed, ick my zoo veer verpijnde.1265
Elektra:
 
Ghy koomt niet hier, als een van ons namaeghschap zijnde?1266
Orestes:
 
'K zou 't zeggen, wist ick dat u dees ten dienste staen.1267
Elektra:
 
Zoo doenze. spreeck recht uit. niet een zal u verraên.
Orestes:
 
Zoo zet die doodbus neêr. ick zal 't u al belyen.1269
Elektra:
1270
Neen, by de Goden, neen. laet my hier meê betyen.1270
Orestes:
 
Gehoorzaem. 't zal u niet berouwen, zoo ghy 't doet.
Elektra:
 
Ick bidde, ontneemme niet dit allerwaerdste goed.
Orestes:
 
Legh af, ick ly het niet.1273
Elektra:
 
Wee my, om deze gaeve.
 
Orest, misgunt men my, dat ick uw asch begraeve?
Orestes:
1275
Spreeck anders, want ghy zucht, en jammert zonder reên.
Elektra:
 
Is 't onrecht, dat ick noch mijn' dooden Broêr beweên?
Orestes:
 
Ghy spreeckt van hem niet recht, maer ongerijmt, en snoode.1277
Elektra:
 
Was ick dan zoo onwaerd voor dezen by dien doode?1278
Orestes:
 
Geensins onwaerd, maer dit gaet u in 't minst niet aen.1279
Elektra:
1280
Dat ick Orestes draegh, en 't lichaem dus vergaen?1280
Orestes:
 
Dit is Orestes niet, maer 't word zoo voorgegeven.
Elektra:
 
Waer is dan 't graf van dien ellendigen gebleven?1282
Orestes:
 
'T is nergens, want die leeft hoeft geen begraefenis.
Elektra:
 
Wat zeghtghe, jongeling?
Orestes:
 
Ick zegh gelijck het is.
Elektra:
1285
Hoe? leeft die man dan noch?
Orestes:
 
Indienghe my ziet leven.
Elektra:
 
Zijt ghy 't?
Orestes:
 
Bezie dien ring van Vader overbleven,
 
En leer of't waerheid zy, of valsch.1287
Elektra:
 
O blijdste dagh!
Orestes:
 
Mijn allerliefste, ick ben 't, zoo 'k waerheid spreecken magh.
Elektra:
 
O stem! heb ick u hier?
Orestes:
 
Nu luister naer geen maeren.1289
Elektra:
1290
Heb ick u by de hand?1290
Orestes:
 
Ick wensch dat ghy veel jaeren
 
My hebben mooght als nu.
Elektra:
 
O ghy bemind geslacht,
 
Poortressen, dit 's Orest, zoo langen tijd verwacht,1292
 
Die dood geheeten werd, en levende is verscheenen.
Rey:
 
Ick zie 't, mijn kind, en moet met u van blyschap weenen.
Elektra:
1295
O kind, o spruit, my oit zoo waerd,1295
 
Als oit een moeder heb gebaert,
 
Nu zijtghe weergekomen.
 
Nu vondghe, dieghe zoud.1298
 
Nu keertghe, en hebt vernomen,
1300
En ziet haer, dieghe woud.1300
Orestes:
 
Wy zijn by een, maer wacht al stille.
Elektra:
 
Wat is 'er?
Orestes:
 
Zwijgh, om beters wille,
 
Zoo zal uw stem ons niet verraên.
Elektra:
 
Maer by die eerbaere Diaen,
1305
Ick zal niet suffen, noch verflouwen,1305
 
Voor zulck een menighte van vrouwen,
 
Die binnen strecken moeders stoet.1306-07
Orestes:
 
Zie toe. in vrouwen is oock moed,
 
Gelijck d'ervaerenheid u leerde zoo waerachtich.
Elektra:
1310
Helaes! ghy maecktme noch 't bekende stuck indachtigh,1310
 
Dat altijd brockt en wrockt, en geen verzoening lijd.1311
Orestes:
 
Ick weet het wel, maer als de tijd
 
Voorhanden is, denck dan om 't wreecken.1313
Elektra:
 
'T is altijd tijd van dit te spreecken.
1315
'T komt altijd wel te pas met my.1315
 
Nu staetme naulix 't spreecken vry.1316
Orestes:
 
Dat zegh ick oock, dies wil dit spaeren.1317
Elektra:
 
Wat zal ick doen dan rechtevoort?1318
Orestes:
 
'T is nu geen tijd van uit te vaeren1319
1320
Met veele woorden, dat men 't hoort.
Elektra:
 
Van wien word dit niet wel genomen,1321
 
Dat ick, dewijlghe zijt gekomen,
 
In ste van spreecken, stille zwijgh,
 
Nu ick u buiten hope krijgh?1324
Orestes:
1325
Ick quam, toen my de Goden dreven,1325
 
Dat ickme zou naer huis begeven.
Elektra:
 
Och och! waer laet ick mijn geneught?1327
 
Dit strecktme noch tot grooter vreughd,
 
Dat u de Goden herwaert braghten.
1330
'K zal dit voor een orakel achten.
Orestes:
 
Betoom uw vreughd zoo onverhoopt,
 
En 't hart dat hier van overloopt.
 
Ick vrees uw vreughd zal ons bezwaeren.1333
Elektra:
 
Och Broeder, na zoo veele jaeren,
1335
Verschijntghe op dees gewenschte steê,
 
Daer ghyme ziet vol hartewee,
 
Bedruckt, en smelten in mijn traenen.
Orestes:
 
Wat wiltghe my hier meê vermaenen?1338
Elektra:
 
Ghy zultme niet berooven van
1340
Dees vreughd, die 't hart niet vatten kan,
 
Nu my uw aenschijn magh gebeuren.1341
Orestes:
 
'K zou my hierom op andren steuren.1342
Elektra:
 
Zijt ghy te vrede?
Orestes:
 
Zou ick niet?
Elektra:
 
Vriendinnen, 'k heb in mijn verdriet
1345
Een onverwachte stem vernomen.
 
Ick was alreede stom van schroomen,1346
 
En nu een wijl zoo veer gebroght,
 
Dat ick 't geschrey niet draegen moght:
 
Nu houde ick u, o mijn behoeder.1346-491349
1350
Nu hebtghe my, o liefste Broeder,
 
Getoont uw troostlijck aengezicht,
 
Uw aenschijn, my zoo lief als 't licht;
 
'T welck ick in zwaeren druck gezeten
 
Noch eenigh hartzeer zou vergeten.1354
Orestes:
1355
Laet vaeren al het geen u voordeel geeft noch my,
 
Of ghy het weet of niet. wat Moeders schelmery
 
Belangt, ick weet het wel, hoe zy zich heb gedraegen,1357
 
En hoe AEgisth zoo dol ons erfgoed door kan jaegen,1358
 
Dat weghsmijt, of te kost aen ydle dingen leit.
1360
Terwijlghe dit vertelt verloopt gelegenheid
 
En tijd; dies zeghme, 't geen men noodigh moet bezorgen:1361
 
Waer wy opdonderende, of heimelijck verborgen,1362
 
Dees blyde vyanden best dempen op het pad,1363
 
Waer langs men hen verwacht. vooral draegh zorge, dat
1365
Ons Moeder niet bemercke uit bly gelaet noch reden,
 
Wanneerwe te gelijck, en beide binnen treden:
 
Maer huil, om 't loos gerucht, dat u ter neder ruckt.
 
Het word eerst lachens tijd, als d'aenslagh ons geluckt.
Elektra:
 
Mijn Broeder, 't zal geschiên, gelijckge hebt besloten:
1370
Want ick heb deze vreughd van u alleen genoten,
 
En niet my zelf gemaeckt, en wou geensins om veel1371
 
Yet doen, 't geen strecken moght tot Broeders achterdeel;1372
 
Noch tegenwoordigh heil in 't allerminste yet achten.
 
Ghy weet wel, en verstaet, wat onsliên staet te wachten,
1375
En hebt gehoort, hoe nu AEgisth naer buiten is,
 
En Moeder binnen 't hof; en hou dit voor gewis,
 
Dat zy uit mijne vreughd het allerminst zal weeten;
 
Want 't hart van binnen is van ouds op haer gebeten.
 
Wanneer ick u aenschouw, dan zullen stadigh aen
1380
Bedruckte traenen my van vreughd in d'oogen staen;1380
 
Want hoe waer 't mogelijck, dat wy niet schreien zouden,
 
Die op een' zelven wegh u dood zien, en behouden;1382
 
Het welck zoo zeldzaem is, dat of men schoon vernam1383
 
Hoe Vader levendig weêr uit den grave quam;1384
1385
'K zou niet gelooven dit een spoockery te wezen,1385
 
Maer dat hy in der daed waerachtigh waer verrezen.
 
Dewylghe dezen wegh dan ingeslagen zijt,1387
 
Zoo doe al 't geenghe wilt; want ick had nu ter tijd
 
Alleen en onverzelt twee stucken voorgenomen;1389
1390
My braef te redden, of met glori om te komen.1390
Orestes:
 
Zwijgh stil, zwijgh stil. ick hoor een uit den huize gaen.
Elektra:
 
Koomt binnen, gasten, koomt, nadienghe hebt gelaên,1392
 
Het geen men noo nochtans een plaets vergunt hier binnen.1393
Leermeester:
 
Ghy zotten, zijtghe bey berooft van brein en zinnen,
1395
Noch draeghtghe zorgh voor 't lijf, mits u 'tverstand ontbreeckt,1395
 
Dat ghy niet riecken kunt in wat gevaer men steeckt?
 
Wat rampen om ons staen? indien ick deze deuren
 
Niet gaeuw bewaeckte, uw raed, en raedslagh waer te veuren1398
 
Ontdeckt, eer ghy uw' voet daer binnen had gezet.
1400
Nu is dit ongeval door mijne zorgh belet.1400
 
Ga in. zwijgh stil. 't is tijd uw vreughd den mond te snoeren.
 
Dit stuck lijd geen vertreck. de lof leit in 't volvoeren.1402
Orestes:
 
Wel zeghme dan, hoe is 't in 't hof, en daer ontrent?
Leermeester:
 
Het is'er zoo gestelt, dat niet een mensch u kent.
Orestes:
1405
Broght ghy hen tyding, hoe ick raeckte om lijf, en leven?1405
Leermeester:
 
Men rekent u voor dood. ghy word al dood geschreven.1406
Orestes:
 
Gedyt hen dat tot vreughd? wat zeggenze toch al?1407
Leermeester:
 
Dit dient eerst uitgevoert, eer ick 't u zeggen zal.1408
 
Zoo 't noch staet, is'er niets dien grooten aenslagh tegen.1409
1410
Het staet 'er wel, oock daer 't niet wel meê is gelegen.1410
Elektra:
 
Wie is dit? by Jupijn, ay zeghme, zoo 't u lust.
Orestes:
 
Wel kentghe dezen niet?1412
Elektra:
 
Niet dat my is bewust.
Orestes:
 
Wel weetghe niet, wiens trouw ick eertijds werd bevolen?1413
Elektra:
 
Wat zeghtghe daer? wat man?
Orestes:
 
Die my weleer gestolen1414
1415
Naer Phocis heeft gevoert, door Zusters kloeck beleid.
Elektra:
 
Dien ick getrouw bevond, en tot mijn' dienst bereid,
 
Toen 't op een weiflen ging, wanneerze Vader moorden?1417
Orestes:
 
Dat is die man. verra my niet met veele woorden.1418
Elektra:
 
O langgewenschte dagh!
1420
O eenige behoeder
 
Van Vaders huis, ach ach!
 
Hoe zijtghe met mijn' Broeder
 
Gekomen, hier ter steê?
 
Zijt ghy 't, die hem bewaerde,1424
1425
En my, in 't hartewee
 
En leed, dat ons bezwaerde?
 
O allerliefste hand!
 
O allerwaerdste voeten!
 
Hoe waertghe in dezen stand,1429
1430
Wanneerghe my quaemt groeten
 
Zoo vreemd, zoo onbekent?
 
Waerom moght ick niet weeten,
 
Wat lot u herwaert zend?
 
Ghy deedme doodzweet zweeten,
1435
Door deze droeve maer;
 
Nochtans quaemt ghy my nader,1436
 
Tot redding van 't gevaer.1437
 
Ick groet u, als mijn' vader,
 
Ick zie mijn Vaders geest.
1440
Ghy waert, nu ick 't verzinne,1440
 
Die, wien ick heden meest
 
Vervloeckte, en nu beminne.1442
Leermeester:
 
Hou op, ick ben vernoeght. Elektra, zwijgh, en staeck
 
Dees reen; daer is noch tijds genoegh, om van die zaeck
1445
Te spreecken. ghyliên die te zaemen zijt gespannen,
 
'T is tijd, om werck te spoen, terwijl nu geene mannen1446
 
Daer binnen in het hof by Klytemnestra staen.
 
Indienghe dit vertraeght, zoo zultghe moeten slaen,1448
 
En vechten tegens haer, en die wat meer vermogen.
Orestes:
1450
Mijn Pylades, dit stuck dient langer niet vertogen.1450
 
Ga binnen, en aenbid de Goôn, die Vaders zael1451
 
Bewoonen, zooals zy bewoonen dit poortael.1452
Elektra:
 
O vorst Apollo, weest genadigh
 
Dien jongeling, en hen, en my,
1455
Die naer gelegenheid gestadigh1455
 
Met zidderende handen dy1456
 
Vereerde. Apollo, schrick der dieren,
 
Ick eisch, zoo hartelijck ick magh,1458
 
Val neêr, en koom uw Godheid vieren,
1460
En bid, begunstigh dezen slagh,
 
En raedslagh. toon, hoe ghy van boven
 
Noch straft de schelmery der hoven.
Rey:
 
Ay zie, hoe Mars naer binnen schiet,1463
 
Terwyl zijn bloed van tweedraght zied.1464
1465
Alree zijn d'onontvlughtbre blaffers,1465
 
Der booze schellemstucken straffers,
 
Naer binnen toe, zoo dat mijn schroom
 
Niet meer zal hangen aen dien droom.1467-68
 
Des dooden helper gaet daer heenen,1469
1470
Op zijn bedriegelijcke beenen,1470
 
En met zijn punt noch versch besmet,1471
 
Naer Vaders rijcken troon, en bed:
 
Maer Majas zoon, de schalcke bode,1473
 
Verberght die wraecke van den doode,
1475
Tot dat de boosheid stort ter neêr.
 
Hier geld, hier geld geen samlen meer.
Elektra:
 
O waerde vrouwen, toeft. laet niemant zich verroeren.
 
De mannen sullen strax dien aenslagh uit gaen voeren.1478
Rey:
 
Hoe zoo? wat doenze nu?
Elektra:
 
Dees ciert voor 't graf een' pot,1479
1480
En deze staen'er by.1480
Rey:
 
Ghy waeckt voor deur en slot.
Elektra:
 
Op dat AEgisthus ons niet onverhoeds koom vinden.
Klytemnestra:
 
Och och! de huizen zijn gansch leegh van trouwe vrinden,
 
En vol van vyanden.
Elektra:
 
Vriendinnen, hoortghe niet?
 
Dat 's een, die binnen roept.
Rey:
 
My dunck ick hoor daer yet,1484
1485
Dat onverdraeghlijck is te hooren.
 
Ick schrick. Wat koomt ons hier ter ooren!1486
Klytemnestra:
 
O my ellendigh mensch! AEgisth, waer zijtghe nu?
Elektra:
 
Daer roeptze weêr.1487
Klytemnestra:
 
O Zoon, o Zoon, erbarrem u.
 
Erbarm u over my. Erbarm u over Moeder.
Elektra:
1490
Maer ghy erbarmde u niet om Vader, noch om Broeder,1490
 
Die van hem was geteelt.1491
Rey:
 
O stad! o afkomst, ach!
 
Hoe schend, en hoe verdelght u 't noodlot dezen dagh?
Klytemnestra:
 
Wee mijn quetzuur! o lagen!1493
Elektra:
 
Verdubbel deze slagen.
Klytemnestra:
1495
Wee anderwerf! wee my!
Elektra:
 
Het ga AEgisth, als dy.
Rey:
 
'T zal gaen, gelijckghe wenscht. de dooden leven weder;1497
 
Want dien de moord nu lang geworpen heeft ter neder,
 
Die neemen wederwraeck, met een versteurt gemoed,
1500
Van hen, die oorzaeck zijn van al 't vergoten bloed.
Elektra:
 
Zy zijn nu by der hand, en hunne handen leken
 
Van 't bloed, door Mars gestort; en naulix kan ick spreecken,1500-1502
 
Orestes, hoe het is.
Orestes:
 
'T gaet binnen noch al wel.
 
Zoo 't recht is 't geen ick uit Apolloos antwoord spel.1504
1505
Z'is dood. zijt onbevreest. ghy zult voortaen geen tyden1505
 
Beleven, datghe leed van Moeder hoeft te lijden.
Rey:
 
Houd op. ick zie AEgisth. hy koomt, en is hier by.
Elektra:
 
O zoon, ga wegh, ga wegh. ziet ghy dien man? dat 's hy.1508
 
Ghy hebt hem in uw maght. hy koomt verheughd van buiten.
Rey:
1510
Gaet naer de binnendeur, op datghe mooght besluiten1510
 
Het geen noch ovrigh zy.1511
Orestes:
 
Vertrouw ons deze zaeck.
 
Wy zullen, 't geenghe denckt, voltrecken deze wraeck.
Elektra:
 
Zoo haest u.
Orestes:
 
Ick ga heen.
Elektra:
 
Ick zal het voort bewaeren.1513
Rey:
 
'T zal goed zijn, dat men hem inluister deze maeren,1514
1515
Zijn' ooren aengenaem, en 't geen betreft zijn' staet.1515
AEgisth:
 
Wie van u weet van 't volck, daer dit gerucht af gaet,1516
 
Waer deze gasten zijn van Phocis, deze boden,
 
Die tyding brengen van Orestes, onzen dooden,
 
Die rabreuck, zoo men zeit, nu korts in 't renperck leed?1519
1520
Ghy korts hardneckigh dier, geef my hier op bescheed;1520
 
Dewyl dees dingen u, veel meer als yemant, smarten.1521
 
Ghy kunt het zeggen, want dit gaet u meest ter harten.1522
Elektra:
 
Ick weet het wel. zou my dit wezen onbekent?
 
Zou ick niet weeten, hoe mijn Broeder omgerent,
1525
In 't renperck raeckte om hals?
AEgisth:
 
Waer zijn die vreemdelingen?
Elektra:
 
Hier binnen, daerze hen met groote vreugd ontfingen.
Aegisth:
 
En zeidenze, dat hy gestorven was alree?
Elektra:
 
Zy zeiden 't niet alleen, maer toonden 't lichaem meê.
Aegisth:
 
Wel is dit by der hand, dat wy 't aenschouwen mogen?1529
Elektra:
1530
Dit deerlijck schouwspel kuntghe zien met bey uw oogen.
Aegisth:
 
Ghy boodschapt my veel vreughd, en zijt dit ongewoon.
Elektra:
 
Verheugh u, zooghe vreughd kunt scheppen uit dien doôn.
Aegisth:
 
'K gebiede dat men zwijgh, en deze deuren open,
 
Op dat Argivers, en Myceners, die noch hopen
1535
Op zulck een' ydlen troost, aenziende Orestes lijck,
 
Zich buigen voor mijn' staf, en onder 't juck van 't Rijck;
 
En merckende, dat hier niet tegens staet te vechten,1537
 
Zich laeten, bang voor straf, van my voortaen berechten.1538
Elektra:
 
Ick schickme naer den tijd, die leertme meer verstaen,
1540
Naer wijzer luistren, en hen aen de hand te gaen.1540
Aegisth:
 
Jupijn, wat zie ick hier! dit kan geen nijd ontstygen.1541
 
Maer is dit haetelijck, 'k heb liever dat te zwijgen.1542
 
Neem strax het deckkleed af, dat in den wege leit,1543
 
Op dat mijn neef van my voor 't lest noch werd beschreit.1544
Orestes:
1545
Neem zelf het deckkleed af, dit zal u beter voegen,
 
Die lust hebt dit te zien, om d'uwe te vernoegen,
 
Met deze maer.1546-47
Aegisth:
 
Ghy spreeckt zeer wel. 'k gevoel als ghy.
 
Is Klytemnestra t'huis, men roep haer hier voor my.
Orestes:
 
Zy is heel dicht by u, zie nergens elders heenen.1549
Aegisth:
1550
Wee my! wat zie ick hier!
Orestes:
 
Wat vreeze doet u steenen?
 
Of welck een kentghe niet?1551
Aegisth:
 
Ellendige, ick ben vast,
 
En midden in hun net. Wie heeftme dus verrast?
Orestes:
 
Strax wistghe niet, dat ghy al levend spraeckt met dooden.1553
Aegisth:
 
Och dat's Orestes stem. ick spreeck met dien gevloden.
Orestes:
1555
Hoe wis ghy spellen kost van ouds, noch miste u dat.1555
Aegisth:
 
Helaes! wy zijn om hals. helaes! wy zijn gevat.1556
 
Laet ons ten minste noch yet zeggen watwe kunnen.
Elektra:
 
Neen Broeder, by de Goôn, ghy zult hem niet vergunnen,
 
Dat hy yet wyders spreeck, noch tijd met woorden reck.1559
1560
Ick kan niet zien, dat dit tot eenigh voordeel streck,
 
Dat zulck een veege noch zijn hope langer voede;1561
 
Maer dood hem in der yl, en, warrem van den bloede,
 
Begraef hem buiten 't Rijck, gelijck het billijck is;
 
Op datme dit verlos van alle droefenis,
1565
En mijn geleên verdriet.
Orestes:
 
Nu haast u, tre naer binnen.
 
Het geld uw' hals. hier is met woorden niet te winnen.1566
Aegisth:
 
Maer waerom rucktghe my hier in, uit elx gezicht?
 
Hoe dus? is 't werreck goed, wat maeckt u schuw van 't licht?
 
Waerom berooftghe my niet openbaer van 't leven?
Orestes:
1570
Gebie niet. ga, daer ghy mijn' Vader eerst deed sneven,1570
 
Dat ghy daer mede sterft.
Aegisth:
 
Moet ick dees zaelen zien,
 
En wat van Pelops oit gebeurde, en zal geschiên?1571-72
Orestes:
 
Ga voort. ick spel u niets of 't zal zich openbaeren.1573
Aegisth:
 
Wat roemtghe? uw Vader was in 't spellen onervaeren.1574
Orestes:
1575
Ghy smijt veel uit, en doet terwyle niets. ga voort.1575
Aegisth:
 
Nu leyme.
Orestes:
 
Ga zelf voor. ga voor, door deze poort.
Aegisth:
 
Op dat ick u niet zou ontvlieden noch ontvlughten.
Orestes:
 
Op datghe niet en sterft met blyschap, en genughten,1578
 
Zal ick dees bitterheid vermeerdren: want het past,
1580
Dat een gerechte straf geweldenaers verrast,
 
Die tegens 't heiligh Recht vermeetlijck zich verzetten,
 
Op dat de boosheid niet meer menschen zou besmetten.
Rey:
 
O Atreus afkomst, hoe bezwaerlijck zijtghe in 't end1583
 
Geworstelt, en geraeckt door allerleye ellend,
1585
En uitgestaen verdriet tot deze vryheids zegen,
 
Een vryheid op die wijs geluckighlijck verkregen.1586

EINDE.


Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs


Over dit hoofdstuk/artikel

lied