De werken van Vondel. Deel 3. 1627-1640
(1929)–Joost van den Vondel– Auteursrecht onbekend
[pagina 457]
| |
Darde bedryf.
BODE. IOSEF.
Bode:
Daer dat gewest vol woest en wilde menschen leit,Ga naar voetnootvs. 653
En zich het roode meir van het Karpaetsche scheid,
655[regelnummer]
Is al het volck in roer, en recht zich met den degen:Ga naar voetnoot655
't En past op 's konings woord noch wet, maer raest'er tegen.Ga naar voetnoot656
Iosef:
Dat is een schendigh stuck, doch nu al lang gemeenGa naar voetnoot657
By den Egyptenaers: maer d'arts moet niet alleen
Verstaen, hoe hoogh de brand der koortze zy gestegen,
660[regelnummer]
En waer 't den ziecke schort; wat steeckte hem verlegenGa naar voetnoot660
Van pijne kermen doet; maer d'oirzaeck zien, waer uit
De groote zwaerigheid van deze kranckheid spruit:
Dies meld my eerst waer uit dit jammer zy gesproten.Ga naar voetnoot663
Bode:
De zwarigheid begon van amptlien en van grooten,Ga naar voetnoot664
665[regelnummer]
Die tegens uw bevel het graen uit eige baet
Vervoerden buiten 't land, en met een kleender maet
Het landvolck maetten toe, en dagelijcx noch minder.
De rijcke leefde een wijl uit 's armen nood en hinder;Ga naar voetnoot668
Want d'arme 't graen verkocht, en leed zelf hongers nood,Ga naar voetnoot669
670[regelnummer]
En hongerde na goud veel meerder als na brood.
Doen al het veld nu kael van kooren was, begonnen
De lieden 't land zijn gras en groente te misgonnen,Ga naar voetnoot672
En 't vee zyn daeghlijcx voer; en sloegen raeuw in 't lijf
De spruiten en het kruid: en blind in dit bedrijf,
675[regelnummer]
Verstonden niet, wat quaed hier endlijck uit moest komen:Ga naar voetnoot674-75
Want alzoo ras het veld zijn groente was benomen,
Zoo ging de sterfte eerst aen van 't ruigh en wolligh vee,Ga naar voetnoot677
Dat zwart van honger zagh, en d'ossen storven meê,
En alles wat natuur tot voedzel had gegeven.
| |
[pagina 458]
| |
680[regelnummer]
Het uitgemergelt volck en liet geen' wachthond leven,
Noch geenen oyevaer, en bezighde dat pasGa naar voetnoot681
Voor spijs, wat voort te vuil om aen te raecken was.Ga naar voetnoot682
Het geen ick zegh zijn ongeloofelijcke dingen.
Met voordacht werd vergift van adders, dieze vingen,Ga naar voetnoot684
685[regelnummer]
Van veelen ingeslickt. Zy zagen doods: elck scheen
Een geest: het lijf was niet als enckel vel en been,
En d'oogen stonden diep en naer in 't hoofd geweken:Ga naar voetnoot687
De beenen onder 't lijf verslapten en besweken.
Zy kropten lang hun leet stilzwijgens zonder klaght.Ga naar voetnoot689
690[regelnummer]
In 't end begon een deel der luye boevejaght,Ga naar voetnoot690
Die eerst oock qualijck dorst van zijn regeerders spreecken,
In 't vallen van den dagh de hoofden op te steecken,
Doen 't schemeravond werd, en haelde daer versteurtGa naar voetnoot693
Al op, wat over lang en onlangs was gebeurt:
695[regelnummer]
Of ley op aenhang toe, daer 't volleck met gebedenGa naar voetnoot695
(Want menschen yvren meest in tijd van zwaerigheden)Ga naar voetnoot696
Zijn wieroock voor 't autaer den Goôn had toegewijt,
En sprack: wat zal het end van deze droeve tijd
En honger zijn? of staet ons lijdzaem af te wachten,
700[regelnummer]
Tot datmen handgemeen om strijd met volle krachten
Malkanderen verscheur? de moeder zelf haer kind
Aen 's vaders spit gebraen van een ruck en verslind?
Ontzietghe zoo de maght, alleen uit schrick gesproten,Ga naar voetnoot703
Om dat wy onverknocht ontzien den naem der grooten?Ga naar voetnoot704
705[regelnummer]
Wie 't al doet schricken, schrickt voor ellek in 't gemeen.Ga naar voetnoot705
Al wie dit hoorde zey het voort aen yder een,
Waer dat hy quam, en wist het breeder te stoffeeren.Ga naar voetnoot707
Een kleen getal sloegh voor, men zou zich t'uwaert keeren,
En houden aen om hulp; maer dit werd overstemt.Ga naar voetnoot709
710[regelnummer]
De meeste hoop, als wild en woest en ongetemt,
Was ongestuimiger dan zelfs de stoockebranden.Ga naar voetnoot711
Gelijck een storremwind de bergen aen durf randen,Ga naar voetnoot712
| |
[pagina 459]
| |
En rijt 'er stucken af, en buldert met geweld,
En eicken uit den grond geruckt ter aerde velt,
715[regelnummer]
Zoo komt het landvolck dol by drommen aengetrocken,
Gewapent in de vuist met barrenende stocken,Ga naar voetnoot716
En stucken van den ploegh, en opgekrabden steen,Ga naar voetnoot717
En schreeuwt by duizenden: op op, na Koptos heen;
Daer houd de focker hof; daer schaftmen brood en kooren;Ga naar voetnoot719
720[regelnummer]
Daer luistren na ons vuist, die na geen woorden hooren.
Zoo trockmen op: de hoop nam toe van over al:
En veel verwondren zich om 't schrickelijck getal,
Waer datmen heenen trock, en stercken zelfs de schaeren.Ga naar voetnoot723
Doen zy in stads gezicht nu dicht by Koptos waren,
725[regelnummer]
Zoo vlooghmen na de poort, die toegesloten was.
Men stack het vier in 't hout. De denne brande ras,Ga naar voetnoot726
Te lichter, doen een wind met kracht daer in quam bruizen.
De vlam verspreide zich in d'allernaeste huizen:
De voncken vlogen veer. Een zwarte nevel ging
730[regelnummer]
Zich spreien na de lucht. Terwijl de stedeling
Nu toeschoot, en om 't vier te blusschen deê zijn beste,
Viel 't landvolck, midlerwijl elck schrickte, daer de vesteGa naar voetnoot732
Niet wel bezet en was, in stad met al zijn maets,
En schoot het harnas aen, na dat de rustingplaetsGa naar voetnoot734
735[regelnummer]
Daer van geplondert was; en liet de zwaerden schittren.
Iosef:
Zijn 't amptlien, die alleen d'oproerigen verbittren,
Of heeft de muiter oock in anderen verdriet?Ga naar voetnoot737
Of is 't om even, al wie schuldigh zijn of niet?Ga naar voetnoot738
Bode:
Die dolle menschen eerst op d'amptlien fel gebeeten,
740[regelnummer]
Niet weinigen van hen verwoed in flarden reeten,
Zoo dat 'er niet een lid ter uitvaert overschoot.Ga naar voetnoot741
Een kleen getal ontquam 't, dat in speloncken vlood,
En schuilt by 't ongediert, daer 't nauwelicx kan duuren.Ga naar voetnoot743
Men viel terstond daer na oock in de korenschuuren:
745[regelnummer]
En 't graen (waer meê het volck was langen tijd bewaert
Voor honger, zoo men 't had georbert en gespaert)Ga naar voetnoot746
| |
[pagina 460]
| |
Onordentlijck gerooft, en schendigh weghgedragen,
Verhinderde den nood alleen voor luttel dagen.
Dus ving het oproer aen, maer het geweld verstoortGa naar voetnoot749
750[regelnummer]
Hiel noch geen' stand, het sloegh van quaed tot erger voort,Ga naar voetnoot750
Gelijck 't in zieckten gaet. Zoo veel geschoncke wercken,Ga naar voetnoot751
Gehangen tot een pronck om hoogh in heilge kercken,
Stads schatten, en al 't geld, dat yeder had gekist,
Verstreckten goede buit: ja zelf de brand en wist
755[regelnummer]
Geen raed om met zijn vlam des roovers zucht te dooven.Ga naar voetnoot754-55
Dus zaghmen een hoop schuim in 't brandend Koptos rooven.
De vrygebore jeughd en adel moest, gevaen
Verkocht vervoert voor slaef, den vreemdling dienen gaen.
Iosef:
Wie durf dat vrye volck doch koopen?
Bode:
d'Arabieren,
760[regelnummer]
De zes paer vorsten zelfs, die dat gewest bestieren.
Iosef:
Dat onrechtvaerdigh volck behoud noch Agars aerd.Ga naar voetnoot761
Maer zegh, hoe Koptos nu met zijn regeering vaert.
Bode:
Het is 'er by een slagh van heerschen niet gebleven.Ga naar voetnoot763
Zy hebben een' alleen tot opperhoofd verheven,
765[regelnummer]
En walghden stracx van hem, en koozen eenen, dien
Zy schatteden bequaem om 't krijsvolck te gebien,
En lieten zijn gezagh van mackeren besnoeien.Ga naar voetnoot767
Maer die regeering kon al meê niet lange bloeien.
Men droegh het hoogh gebied doen op aen 't algemeen.Ga naar voetnoot769
770[regelnummer]
Zy kreeten vast om strijd, en raesden onder een.Ga naar voetnoot770
De stoute hiel het veld: 't en bleef 'er niet by woordenGa naar voetnoot771
In 't oproer: 'k hebse zelf malkandren zien vermoorden.Ga naar voetnoot772
Iosef:
'k Verzeker ons de zege uit uw verhael alleen.
Op Ramses, ruck terstond de ruitery by een:
775[regelnummer]
Berenze, 'k zal u stracx de hand bien met soldaeten,Ga naar voetnoot775
En onder d'aerde door oock volck in Koptos laeten,Ga naar voetnoot776
| |
[pagina 461]
| |
Langs een' bedeckten wegh. 't En zal my niet aen maghtGa naar voetnoot777
Ontbreecken, om een' storm te levren langs de gracht,Ga naar voetnoot778
Noch aen geen storremdack om aen de vest te raecken.Ga naar voetnoot779
780[regelnummer]
Wanneer ghy van de stad u dus zult meester maecken,
Zoo hou uw volck in toom, dat het de burgery
Niet plonder noch vermoort. De krijslien zullen my
Bedancken, want ick zal hun moeite wel beloonen:
De kroon is rijck genoegh. De burgers laet verschoonen.
785[regelnummer]
Men reken geene winst by 't algemeen verlies.Ga naar voetnoot785
Dat men de rijcksten niet tot stads regeerders kies;
Want d'al te rijcken staegh na meerder rijckdom streven,
En weten allerminst van 't volleck toe te geven,
Maer drijven alles vast na dat hun brein behaeght.
790[regelnummer]
Kies geen' behoeftige oock, wiens harte word geknaeght
Van bitze nijd, en haet gelijckheid; ongebogen,Ga naar voetnoot791
Onrecklijck, ziet hy niet als met afgunstige oogenGa naar voetnoot792
Een anders welvaert aen. Door middelbaeren staet,Ga naar voetnoot793
Van vuile vreckheid vry en quistige overdaed,Ga naar voetnoot794
795[regelnummer]
Word best een stad in rust gehouden uit ellenden.
Ick zal u graen genoegh van deze plaetze zenden,
Om elck te meeten na gelijckheid met bescheid.Ga naar voetnoot797
Bezet en sterck al 't strand dat over Cyprus leit,Ga naar voetnoot798
En tusschen 't roode meir, Egyptens leste paelen.Ga naar voetnoot799
800[regelnummer]
'k Verwacht een beter eeuw, die op ons hoofd zal straelen,
Als 't Nabateesche volck, dat om ons rampen lacht,Ga naar voetnoot801
Zal voelen Faroos arm. Laet d'amptlien, die hun maght
Misbruickten, in den nacht des duistren kerckers treuren;
Oock die ondraeghelijck als vyanden versteurenGa naar voetnoot804
805[regelnummer]
Den burgerlijcken vreê, en hand aen heeren slaen;
Schoon d'overheid zich meê te buiten heb gegaen.Ga naar voetnoot806
Die straf zal allermeest doen d'overtreders schroomen,Ga naar voetnoot807
Die niet op heeter daed in gramschap word genomen,Ga naar voetnoot808
Maer met een' koelen moed, een vriend van rijpen raed,Ga naar voetnoot809
| |
[pagina 462]
| |
810[regelnummer]
Vergeef genadigh hem, dien, van geen brood versaed,
De hongers nood alleen tot dit vergrijp vervoerde;
Niet die uit gierigheid een anders goed beloerde.Ga naar voetnoot812
Maer die zijn' landsman en zijn vryheid heeft bespot,
En hier gewin uit trock en schandelijck genot,
815[regelnummer]
Laet daer nu zulck een straf en vonnis over vellen,
Als daer hy zelf meê zocht een' anderen te quellen:
Men jaegh hem onder d'aerde in diepe en donckre mijn,
Op dat hy d'uuren tel (daer zon noch maen en schijn)
By zijnen arrebeid, met boeien om de beenen;
820[regelnummer]
Doch wat de noodruft eischt dat zultghe hem verleenen.Ga naar voetnoot820
Dat hy zoo 't vaderland, door zijne schelmery
Geschonden, langen tijd een baeck en spiegel zy.Ga naar voetnoot822
Beschick dit zoo 't behoort. 'k Ga binnen, om van zaecken
Te spreecken met mijn vrouw, die mijn huishouding raecken.
IUDAS. SIMEON.
Iudas:
825[regelnummer]
Wat dunckt u Simeon, wat dunckt u? dat's een man!
't Is wonder hoe hy 't al zoo wijs beschicken kan.
O hoe rechtvaerdighlijck, hoe billijck weet hy tegen
De misdaed yeders straf te wicken en te wegen!
Simeon:
Zoo lang ick hier voor u in gijzelinge zat
830[regelnummer]
Bevond ick hem altijd zoodanigh. t'Elckens dat
Ick hem als scheidsman zagh met zijn geduldige ooren
Partyen van weerzy en haer krackeelen hooren,Ga naar voetnoot832
En kon ick noit verstaen door uiterlijcken schijnGa naar voetnoot833
Van woorden of gelaet hoe hy gezint moght zijn.Ga naar voetnoot834
835[regelnummer]
Hy wist zijn oordeel meer te neigen en te buigen
Na geloofwaerdigheid, als na 't getal der tuigen.Ga naar voetnoot836
Hy nam tot een getuigh 's verweerders wandel aenGa naar voetnoot837
En voorigh leven. Op de wetten bleef hy staen
Wel stip, t'en waer gena en goedigheid verkozenGa naar voetnoot839
840[regelnummer]
Een zachter straf, doch niet zoo zacht, dat zy den boozen
Den schrick benam, vermits zy t'ongebonden was.Ga naar voetnoot841
| |
[pagina 463]
| |
Iudas:
Wat of 't beduiden wil, dat Sofompaneas
(Doen hy ons gistren zoo onthaelde ten banckette)
Een' yeder aen den disch na zijne jaeren zette?
Simeon:
845[regelnummer]
Geloofme, 't geenghe meest in dezen landvooghd acht
Is 't allerminst in hem. God heeft een groote kracht
Gestort in dezen man, een kracht die hem van binnen
Ontdeckt door Godes geest, 't geen met vernuft en zinnenGa naar voetnoot847-48
Geen mensch meer vatten kan.
Iudas:
Wat galery is dat,
850[regelnummer]
Die driemael loopt om 't hof?
Simeon:
De koning, rijck van schat
En mild, liet die zijn' vriend ten dienst van zuilen bouwen
En overzeesche steen, in Griecken uitgehouwen.Ga naar voetnoot852
Iudas:
Is 't oock geoorelooft van binnen die te zien?
Simeon:
O ja, en 't zal van u met grooten lust geschien,
855[regelnummer]
Want Faro stelde daer uitneemende schildryen,
Van 't puick der meesteren; waer in op lange ryen
De vreemdelingen zien de braeve daeden staen,Ga naar voetnoot857
Die Sofompaneas de Rijcxvooghd heeft gedaen,
Op dat hy roem daer af geniete by zijn leven.
Iudas:
860[regelnummer]
Nu, laet ons binnen gaen. Men zal u niet begeven,
En vrees niet, Benjamin, weest vroed en wel te vreê:
Wy blijven dicht by u, niet veer van deze steê,
En keeren daedlijck weer, zoo ras wy deze zaecken
Beschouwende, de deur des landvooghds hooren kraecken.
Simeon:
865[regelnummer]
Nu laet uw oogen eens gaen weyen in der haest.
Iudas:
Wat wil het, dat die vrouw, in 't aenzicht zoo verbaest,Ga naar voetnoot866
Van groote gramschap blaeckt, en 't hair gesleurt laet hangen,Ga naar voetnoot867
En ruckt den jongeling met nat betraende wangen
Den mantel van het lijf, terwijl hy voor haer vlught?
| |
[pagina 464]
| |
Simeon:
870[regelnummer]
Een schoone en heersche vrouw die raest met groot geruchtGa naar voetnoot870
Om haeren kuischen knecht, die byslaep durf ontzeggen,
En weet van haren hals de schuld op hem te leggen,Ga naar voetnoot872
En zy bewimpelt 't een met 't ander schellemstuck,
En zoeckt geloof door 't kleed, dat zy de deughd verdruck.Ga naar voetnoot874
Iudas:
875[regelnummer]
Ick zie een vangenis, daer zon noch maen in straelen.
Simeon:
Hier in moest hy gevaen een anders schuld betaelen.
Iudas:
Wie of 'er wijnen uit drie trossen perssen magh,
En schencktze in 's konings kop, op zijn' geboortedagh?
Simeon:
Dat is zoo niet gebeurt, maer 't was een megevangen
880[regelnummer]
Van Sofompaneas, die lust had en verlangen
Te weten dezen droom, en uit zijn profecy
Verstond, dat als de zon ten darden dage bly
En heerelijck verrees, na haer gewoonlijcke orden,Ga naar voetnoot883
Hy weêr aen 's konings disch zou konings schenker worden:
885[regelnummer]
En d'uitkomst van de zaeck die maeckt het voorspel waer.Ga naar voetnoot885
Dan och hoe luttel docht hy deze weldaed naer:Ga naar voetnoot886
Want uit zijn hechtenis in staet gestelt, als voren,Ga naar voetnoot887
En maghtigh, rijck, gezien, verheerlijckt en verkoren,
Belofte, profecy, noch vriendschap overwoegh,Ga naar voetnoot889
890[regelnummer]
Tot dat de klaere zon haer rossen tweemael joegh
Door's hemels baen, verciert met zes paer goude mercken,Ga naar voetnoot891
En Faro, doen de slaep hem slaeckte uit zijne vlercken,Ga naar voetnoot892
Van den Egyptschen Raed der wijzen zocht vol schroom
Een', die hem dienen kon op zijnen duistren droom.Ga naar voetnoot894
Iudas:
895[regelnummer]
'k Zie in de kercker noch yet droefs om voor te schricken,
't Zijn vogels scharp van beck, die uit drie korven picken,
Vol koningklijck gerecht: hoe gulzigh schenden zy
En slaen hunn' wreeden klaeuw in deze leckerny.
| |
[pagina 465]
| |
Simeon:
Dit was oock een gezicht, het welck zijn' megevangen,
900[regelnummer]
Die eer aen 's konings disch de spijs pleegh aen te langen,Ga naar voetnoot900
In zijnen droom verscheen, en aen een' bast tot strafGa naar voetnoot901
Gehangen, met zijn lijf den voglen eten gaf,
Doen 't bloozend morgenrood den darden dagh verweckte,
Gelijck de ziender hem dit duidelijck ontdeckte.Ga naar voetnoot904
Iudas:
905[regelnummer]
'k Zie zeven koeien gins verrijzen uit den Nijl,
Die vet langs 't water logh gaen graezen voor een wijl,Ga naar voetnoot906
Tot dat uit vuil moerasch gelijck getal van koeien,
Die dor en mager zijn, by d'andre vette loeien.
De magre slickt de vette in haren balgh. Een veldGa naar voetnoot909
910[regelnummer]
Draeght zeven airen rijp en vol, waer van elck helt
Gezwollen na den grond. Ick kan u daer oock wijzen
Noch zeven dor van halm, die uit der aerde rijzen,
En droogh zijn, mits de zon haer sap heeft ingeslicktGa naar voetnoot913
Door hitte, wiens vergif het rijpe zaed verstickt.Ga naar voetnoot914
915[regelnummer]
Wie ziet op 't purpren bed dit al van veer geschieden?Ga naar voetnoot915
Simeon:
Het is de koning zelf, want God hem wil bedieden
Door zeven airen zwaer van zaed de zeven jaer,
Die rijck zijn van gewas; en door de zevenair
Die dor gewassen is zoo veele onvruchtbre tyen.
920[regelnummer]
Maer niemant kon, dien knoop ontknoopend, hem verblyen,
Als dees die, uit den nacht der vangenis geslaeckt,Ga naar voetnoot921
Van Faro hierom werd de tweede in 't Rijck gemaeckt.
Iudas:
Ick ken hem, die daer zit op den yvoiren wagen,
En aen den zijden rock, en diamant gedraegen
925[regelnummer]
Aen zijne slincke hand, die flickert menighvoud;
En aen zijn halscieraed, de keten rood van goud.
Al 't volleck knielt voor hem, en looft met zang en snaeren
En bid den wijzen aen. Maer wat zijn dat voor schaeren
Van driederleien staet, die elck in orden staen?Ga naar voetnoot929
930[regelnummer]
Het eerste slagh heeft opgegorde kleedren aen,Ga naar voetnoot930
| |
[pagina 466]
| |
Het tweede in 't harnas steeckt, bereit en vroom ten strijde,
Het darde slagh van top tot teen in witte zijde.
Simeon:
Al 't volleck binnen 't Rijck zijn zee en grooten vlietGa naar voetnoot933
Dat werd in drien gedeelt, doen hy 't den koning ried,
935[regelnummer]
En in 't byzonder elck zijn eigen werck gegeven.
Het allereerste slagh is 't landvolck, dat ons leven
Met zijnen arbeid stut; waer van een deel het nat
Des witten strooms, met een gestadigh draeiend rad,Ga naar voetnoot938
Om hooge maelt; een deel ('t luid vreemd in verre landen)
940[regelnummer]
Het deegh met voeten kneed, en 't klay met zijne handen.
Het tweede slagh dat zijn de krijghslien, dien hy meê
De wapens handlen leert, in 't midden van den vreê.Ga naar voetnoot942
Zy graven wal en graft, of leeren al bedropen
Van zweet, begruist van stof in volle rusting loopen:Ga naar voetnoot944
945[regelnummer]
Of leggen toe, om net te micken op het wit,Ga naar voetnoot945
Te houwen op een hair, of met een scharp gebitGa naar voetnoot946
Het ros te breidelen, en in den ring te rennen;Ga naar voetnoot947
Of zeissewagens wel en meesterlijck te mennen;Ga naar voetnoot948
Of steecken legers af, en houden die bezet,Ga naar voetnoot949
950[regelnummer]
Met wal en graft: dees draeght een' springstock, die schiet net
Met boogh en pijl: de zom met bijlen vechten leeren.Ga naar voetnoot951
Ghy ziet'er troepen zich nu rechts nu slincx om keeren,
Nu sluiten met een' zwenck, nu oopnen haer geleen.Ga naar voetnoot953
Het darde slagh is toegewijd de heiligheen,Ga naar voetnoot954
955[regelnummer]
En lastvry word gevoed van 's konings tresoorieren.Ga naar voetnoot955
Dit wieroockt niet alleen, en offert koey en stieren,Ga naar voetnoot956
Maer vorscht oock na, op 't spoor van Sofompaneas,
Waerom de dwaelstar deist: waerom aen 's hemels asGa naar voetnoot958
De zonne langer mart, wanneer ze staet in 't teeckenGa naar voetnoot959
960[regelnummer]
Des Kreefts: en of de Beer blijft even veer geweken
Van 't Noorder aspunt, daer hij stadigh omme vaert:
Waerom een nieuwe star zich zomtijds openbaert.
Oock zoeckense uit den aerd der dingen op te visschen
En 't weereldlijck gebouw al Gods geheimenissen.Ga naar voetnoot964
| |
[pagina 467]
| |
965[regelnummer]
Ziet ghy die trecken oock in 't zand geschreven staen:Ga naar voetnoot965
Daer leggenze over hoop, om op een hair te raen,Ga naar voetnoot966
Hoe groot de driehoeck zy, waerin men kan besluitenGa naar voetnoot967
Des werelds ommering: hoe veel de ring, die buitenGa naar voetnoot968
Den aerdboom ommeloopt, zy grooter als de lijn,
970[regelnummer]
Die door het aerdrijck gaet: wat braeve stucken zijnGa naar voetnoot970
Van den Egyptenaer in ooreloogh bedreven,
En hoe gerust men hier in tijd van vreê kon leven;
Al wat by wetten oit, tot oirbaer van het land,
Gestelt werd, en elcx naem, van al wie tulleband
975[regelnummer]
Van Mesors tijden af te Memfis droegh, dat maeldenGa naar voetnoot974-75
De priesters af op steen, en hieuwen 't uit op naelden,Ga naar voetnoot976
Met stomme teeckenen, en niet met letterspraeck.Ga naar voetnoot977
Iudas:
Wat wil dat tafereel doch zeggen, om wat zaeck
Of't volck verbaest en doods voor 's vorsten hof komt dringen?Ga naar voetnoot979
Simeon:
980[regelnummer]
Men handelt daer met ernst van treffelijcke dingen.
Het eerste jaer, doen d'oeghst zoo dor op 't veld bleef staen,
Verwisselde elck uit nood zijn slaven voor het graen,
Het welck de koning, mits dees man zijn' droom verklaerde,Ga naar voetnoot983
In tijd van overvloed vast opley en vergaerde.Ga naar voetnoot984
985[regelnummer]
Na dat de hongers nood hen drong met grooter wee,
Verkochtenze al het groote en oock het kleine vee,
Daer na de weiden, flucx hun eige vryheid mede.
Zoo eigende de vorst gewilligh en ter bedeGa naar voetnoot988
De landen langs den Nijl en zijnen langen plas,
990[regelnummer]
Behalven 't land het welck den priestren eigen was;
En al de menschen (want de vorst wist datze strecken
En zijn de kracht des Rijcx) van d'ackren deê vertrecken,
Die hunne voorders lang bezaten, en verzondGa naar voetnoot993
Hen allen na den bouw van eenen andren grond.
Iudas:
995[regelnummer]
Het blijckt dat hy wat weet, het zy door 't openbaeren
Van God en zijnen geest, of door zijn wedervaeren:
| |
[pagina 468]
| |
Maer 'k vrees niet zonder reên dat het ons hindren moght.
Ick wenschte dat hy min in veelen was verzocht.Ga naar voetnoot998
Simeon:
De ruimt van achter aen de wijde galerye
1000[regelnummer]
En heeft niet dat u dient, maer streckt een profecyeGa naar voetnoot1000
Van al wat Faroos volck bejeegnen zal, gesteltGa naar voetnoot1001
Door last van 't Groot Vernuft, dat veele dingen spelt.Ga naar voetnoot1002
De tijd zal leeren 't geen nu duister valt om raemen.Ga naar voetnoot1003
Maer het benaeuwde kind verlangt na ons altzaemen.Ga naar voetnoot1004
Rey:
1005[regelnummer]
O Nijl, of 't zy ghy liefst alleen
Den naem van Siris hebt te draegen,Ga naar voetnoot1006
Of Astapus, gelijck voorheenGa naar voetnoot1007
V d'ouders hieten in hun dagen;
Wiens wufte vliet gesprongen koomtGa naar voetnoot1009
1010[regelnummer]
Vit onbekende en duistre bronne,
En diep door 't aerdrijck heenen stroomt,
Daer 't wild en woest is zonder zonne;
En dan tot dienst der menschen weêr
Te voorschijn koomt, en 't hoofd opsteecken,Ga naar voetnoot1014
1015[regelnummer]
En tweemael van de rotzen neer
Gestort, zijn schuimend water breecken,Ga naar voetnoot1016
En bruist en splist zijn nat in twee,
En leckt Egyptens kant en gronden,
Tot dat hy streeft en schiet in zee
1020[regelnummer]
Door zeven opgesparde monden;
Wat zal ick slechte onnoosle maeghdGa naar voetnoot1021
Doch zeggen van verborge zaecken,
Daer ons geleerden om, gevraeght,
Krackeel en ydle woorden maecken,
1025[regelnummer]
Gelijck wy dickmael hoorden, dat
Aen 's vorsten disch zy reden gaven?Ga naar voetnoot1026
Hoe koomt het, dat uw weigrigh nat
(Gewoon Egypten zoo te laeven,
| |
[pagina 469]
| |
Dat het den regen derven moght)Ga naar voetnoot1029
1030[regelnummer]
Niet hooger wast als vier paer ellen,
Hoewel het Hondsgestarnt om vochtGa naar voetnoot1031
V smeeckt, en menighmael koomt quellen?
Geschiet het mits het zonnelichtGa naar voetnoot1033
Gevoeght met andre starren t'zaemen,
1035[regelnummer]
Een' grooter brand en hitte sticht,
En mijn geboorteland het aêmen
Verhindert, door versmachten dorst,Ga naar voetnoot1037
Zoo dat door drooghte gansch geen regen
En laeft der beecken schorre borst?Ga naar voetnoot1039
1040[regelnummer]
Of strijd Saturnus traegheid tegen
Merkuurs gezwindheid, die u vaert
Moet geven? of en heeft het Westen,
Dat nu slechs enckle koude baert,
Geen lentewinden meer ten besten,Ga naar voetnoot1044
1045[regelnummer]
Om uwen stroom te stuiten van
Den zeekant, en u zoo te parssen,
Dat over d'oevers heen, ghy dan
De dorstige ackers zoud ververschen?Ga naar voetnoot1048
Of is uw springaêr toegestopt,
1050[regelnummer]
En weigert zy, gelijckze plaghte,Ga naar voetnoot1050
Vw kil, daer nu geen vocht in dropt,Ga naar voetnoot1051
Te drencken, dat het zand versmachte?Ga naar voetnoot1052
Dewijl de vader Oceaen
Die om den aerdboom loopt, verhindertGa naar voetnoot1054
1055[regelnummer]
De zeen, die tegens Atlas slaen,
En haer in hare vaert vermindert,
Zoo datze heimelijcke niet
Door d'aerde heenen kunnen kruipen
By een, op dat uw groote vliet
1060[regelnummer]
Het nat der beecken koom te zuipen.Ga naar voetnoot1060
O neuswijs volck, 't en zy 't my mist,Ga naar voetnoot1061
Ghy onderzoeckt vergeefsche dingen.
De schepper, die de watren wist
Met strand en oever te bedwingen,
| |
[pagina 470]
| |
1065[regelnummer]
Schiep oock den Nijl, aen zekre wet
Verknocht, die hy om 's vollex boosheidGa naar voetnoot1065-66
Verandert, dat het omgezet,Ga naar voetnoot1067
Eens ophou van zijn goddeloosheid.Ga naar voetnoot1068
|
|