Kruistriomf en gezangen

[p. 460]

Tafelzang.

Op de wyze: Als een uitgestorte balsem.
Of gelyk in Sluiters eerste Gezangen, 6. 70. 148: en leste, 127. 219.
Anders in Lodensteins Uitsp. 401.

- - Pocula porgite dextris,
Communemque vocate Deum.

ZOuden wy niet bly te gader

't Hart ophalen aan den disch?

's Lichaams drank en voedsel is

't Mildt geschenk van onzen Vader;

Die veel waarder gift, zyn' Zoon,

Ons vereerde uit 's hemels troon.

Jesus heeft zich ook gewaardigt,

Neêrgedaalt uit 's Vaders schoot,

Lieve vrienden, door zyn doot,

Kruis, en kruisbloet gerechtvaardigt,

By te komen, bly van geest,

Aan de tafel, op een feest.

't Zyn gene ydle beuzelmaren:

Geen verzierde Dondergodt,

Van ons kruisgeloof bespot,

Maar die hemel, aarde en baren

[p. 461]

 

Schiep uit niet, omlaag gedaalt,

 

Wert by menschen heusch onthaalt.

 

 

 

Wat verhief zich een geschater

 

Op de feest te Kana! hoe

 

Zag de gansche bruiloft toe,

 

Toen men wyn, in stê van water,

 

Uit zes waterkruiken goot!

 

Dus quam Jesus, daar genoodt.

 

 

 

Mildt van heil, komt hy Zacheüs

 

Zelf vergasten in zyn huis.

 

Tollenaars, gehaat gespuis,

 

Komt hy vinden by Mattheüs;

 

Daar geen zalig bruiloftsgast

 

By dien bruigom treurt, of vast.

 

 

 

Martha, met haar' broêr en zuster,

 

Recht voor hem de maaltyt aan:

 

Martha met veel zorg belaân;

 

Maar Maria veel beluster

 

Op zyn woort, dat zoet, als Man,

 

't Leven voên en geven kan.

 

 

 

Lazarus, een vrolyk wonder,

 

Sterkt, in 't byzyn van zyn' heer,

 

't Lyf aan ene tafel weêr,

 

't Welk zyn stem met kracht van onder

[p. 462]

 

Riep ten grave uit, daar 't niet lag

 

Ongeschent den vierden dag.

 

 

 

Simons, ongelyk van zeden,⁺

 

Zien hun tafel dus ge-eert.⁺

 

Zelf geen Fariseew ontbeert

 

Dezen dischgast, heusch gebeden.

 

Nergens slaat hy, streng en straf,⁺

 

Als zyn boetgezant, dit af.

 

 

 

Zegenryke dischgenoten,

 

Wien deze eer te beurte viel!

 

Hoe spyst Jesus daar de ziel!

 

Tong, met honig overgoten,

 

Welke raatsels geeft gy uit!

 

Als geen Simson by zyn bruit.

 

 

 

Hoe besprengt gy onder 't eten

 

Elk gerecht met heilzaam zout,

 

Dat veel zielen onderhoudt!

 

Hoe vertoont gyze, aangezeten

 

En verzadigt op het maal,

 

Dat men wacht in 's hemels zaal.

 

 

 

Heilant, zonder endt weldadig,

 

Daal, ei daal, op ons gebeên,

 

Nu noch gunstig naar beneên:

 

Koom, bezoek ons weêr genadig.

+ Luk. VII. 36. 40.

+ Matth. XXVI. 6.

+ Matth. XI. 18. 19.

[p. 463]

 

Strek ons beste tafelvreugt,

 

Wyn, die ewig 't hart verheugt.

 

 

 

Dat uw aldoorstralende ogen,

 

Door 't geloof met lust gezien,

 

Ons alle overdaat verbiên;

 

Hier geen losse praat gedogen:

 

Dat uw hant, hier wellekoom,

 

Dertle lusten houde in toom.

 

 

 

Wie vint smaak in lekkernyen,

 

Daar uw heil ons niet verzaadt?

 

Bozen, waar gy buiten staat,

 

Zwelgen graag, als roofharpyen:

 

Maar geen kruim blyft onbevlekt,

 

Waar uw gunst geen tafel dekt.

 

 

 

Geef ons aardtsche spys te proeven

 

Met een hemelsch, rein gemoet;

 

Datze dope als in uw bloet.

 

Spys ons ('t geen wy meest behoeven)

 

Met uw vleesch en bloet altoos:

 

En verza ons endeloos.

1679.