Kruistriomf en gezangen

[p. 458]

Tafelbede.

Op de wyze van den 77. en 86. Psalm.
Of op den toon van Sluiters leste Gezangen, 4. 64. 146. 337.
Of in H. Zweerts Zedezangen, 303.

Primum prece numen adora.

Albeheerscher, albehoeder,
Die het vee bezorgt met voeder,

't Menschdom spys, die 't leven voedt,

Schenkt, met keur van overvloet:

Laat ons van geen gunst versteken.
Komt uw hant den brootstaf breken,

Op geen enerhande wys

Strekt de spys ons dan geen spys.

Zet de spys, datze ons verzadig',
Kracht by, Heer: vergeef genadig

Schult, die dit verbeurde: en dek

Ons een tafel, vry van vlek.

Schenk u zelven, grote gever,
Gunstig by uw gifte, en lever

Aardtschen nootdruft met uw hant,

Als een hemelsch liefdepant.

[p. 459]

 

Ly, terwyl onze aardtsche broosheit

 

Staag uw hulp behoeft, geen boosheit,

 

Die uw goetheits gaaf, zo mildt,

 

Stout misbruikt, of los verspilt.

 

Dat geen kost, die 't lyf moet queken,

 

Voedsel geve aan zielgebreken;

 

's Lichaams steun door quade drift

 

Nooit verkere in zielvergift.

 

 

 

Leer ons zorg veel hoger zweven,

 

Dan tot nut van tydlyk leven:

 

Zorg, die 't maal voor mage en buik

 

U ter ere altoos gebruik'.

 

Laat, terwylwe omlaag noch zwerven,

 

Honger ons noch dorst niet derven

 

Naar 's Verlossers vleesch en bloet,

 

Dat onendig leven voedt.

 

 

 

Hy, die duizenden met wonder

 

Spyzen kon, strekke ons byzonder

 

Hemelsch Man, dat etens lust

 

Ewig boet, en nimmer bluscht.

1693.