Kruistriomf en gezangen

[p. 419]

Stichtzame gedachten by een visschery in 't Braassemmeer.

Op den toon van den 128. of 130. Psalm.
Of: Wilhelmus van Nassouwe.
Of: Ich dank dir lieber Herre.
Of: Wacht auf ihr Christen alle.
Of op Sluiters muzyktoon onder d'eerste Gezangen, 20. 38. 54: onder de leste, 13. 51. Anders by H. Zweerts, 203. 279.

Tantum aevi longinqua valet mutare vetustas.

DE werelt, waarde vrinden,

Verandert keer op keer.

Waar is geen blyk te vinden?

Aanschout dit Braassemmeer.

De visscher, die hier vischte,

Toen 't net (zo tuigt de Faam)

Geen puik van braassems miste,

Gaf 't Meer met recht dien naam.

Nu zynze meest gescheiden.

Ons vischnet leeft van baars

En post nu, waar wy 't spreiden.

Van braassem blyft 'er schaars

De hoop, maar niet te roemen

Op braassemvangst. Elk mag

Dit nu wel Postmeer noemen,

Die onze vischvangst zag.

[p. 420]

 

Scheit visch dus van zyn kolken,

 

Zo scheiden ook (dit heugt

 

Vele ewen) gansche volken:

 

Strax scheit ons tafelvreugt.

 

Geen schepsel duurt bestendig.

 

Een enig heil, een lot

 

Houdt stant, volhardt onendig,

 

Godts heerlyk gunstgenot.

 

 

 

Hy zont in 's werelts baren

 

Door menschendienst zyn woort,

 

Een net, dat gansche scharen

 

Van menschen ving; om voort

 

Dit geensins te besterven:

 

Die menschevisschery

 

Leert ons geen leven derven,

 

Van ramp en sterflot vry.

 

 

 

Laat ons van 't vischnet leren

 

(Elk schepsel voert een taal,

 

Die leert) gerust ontberen

 

De schepsels altemaal,

 

Om heilwinst, nooit vergangbaar,

 

In Godt den schepper, met

 

Zyn milde gunst ontfangbaar.

 

Wie vischt dus achter 't net?

1690.